خبرگزاری ایسنا: حجت الاسلام والمسلمین احمد مازنی در کانال تلگرامی نوشت: یکی از دل مشغولی‌های من در دوران نمایندگی محدودیت‌های مربوط به صدور مجوز برای فیلم‌های سینمایی است.
همواره خود را در کنار فیلم‌سازانی قرار دادم که با مجوز قانونی فیلم‌شان را می‌سازند، اما برای اکران با مشکل مواجه می‌شوند.
" آشغال‌های دوست داشتنی" یکی از این فیلم‌ها است که به گفته محسن امیر یوسفی نویسنده و کارگردان این فیلم از سال 1390 کار تولید آن شروع شد و از سال 1392 تا کنون در انتظار مجوز اکران، وقتی مجوز صادر شد و بر روی پرده رفت در اولین فرصت به سینما فرهنگ رفتم و در کنار مردم به تماشای" آشغال‌های دوست داشتنی" نشستم.
به نظر من امیر یوسفی در این اثر حرف‌های جدی دارد که صدای او و همانندان او را باید شنید، چون این حرف‌ها فقط حرف‌های هنرمند نیست بلکه حرف مردم است.
آشغال‌های دوست داشتنی سعی دارد تا عقاید و سلایق مختلف ایرانیان را به عنوان یک واقعیت مطرح کند، اما می‌کوشد تا همه آن‌ها را به گفتگو و مدارا دعوت کرده و به عنوان یک واقعیت مطرح کند، اما می‌کوشد تا همه آن‌ها را به گفتگو و مدارا دعوت کند. البته در عین تساهل اصولی دارد که به آن پایبند است و بر خلاف برخی قضاوت‌های سطحی هرگز بنا ندارد جای شهید و جلاد را عوض کند بلکه می‌کوشد تا شهید را مظهر انسجام و همبستگی معرفی کند و این مادر شهید است که به نوعی استعاره مام وطن است و از شهید می‌خواهد که چنین نقشی ایفا کند.
این فیلم هم چنین اختلافات سال 1388 را تنازعات درون خانواده می‌داند که مورد سو استفاده بیگانگان شده و از طریق فلاشبک به حوادث متعدد قبل از انقلاب می‌رود که در همه این موارد به خانه منیر خانم (ایران-خانواده) تعدی می‌شود، اما بعد از انقلاب این اتفاق نمی‌افتد.
آشغال‌های دوست داشتنی نقدی هم به زندگی ایدئولوژیک دارد که محل تأمل است. بعد از تماشای فیلم، گفتگوی کوتاهی با امیر یوسفی داشتم. امیر یوسفی اهل گفتگو است، در فیلمش نیز روی مدارا تاکید دارد و از سختی‌ها و موانع سر راهش می‌گوید. به نظر من کج سلیقگی و ترس بیش از حد مسئولان در عدم اکران 6 ساله این فیلم باعث شد خیلی بیش از آن چه در واقعیت وجود دارد جنجالی به نظر برسد.
برای کارگردان و همه عوامل آشغال‌های دوست داشتتی آرزوی موفقیت بیشتر دارم.
