به گزارش ایسنا، روزنامه شرق نوشت: «در روزهایی که تیم ملی ایران درگیر انتخاب سرمربی و پیداکردن جانشینی برای کارلوس کیروش است، به نظر میرسد تیم امید هم سرمربیاش را اخراج کرده و فدراسیون فوتبال باید گزینه دیگری را روی نیمکت این تیم بنشاند؛ امیدها که تا اینجا با زلاتکو کرانچار کروات تمرین میکردند، روزهای تلخ و شیرینی را برای گرفتن سهمیه المپیک 2020 توکیو سپری کردهاند. آنها در اولین دور مرحله انتخابی در منطقه آسیا به زحمت و به لطف رخدادن فعلوانفعالاتی توانستند در گروهی که میزبانیاش بر عهده تهران بود، بهعنوان یکی از برترین تیمهای دوم صعود کنند و حالا باید اواخر سال جاری در رقابتهایی که به میزبانی تایلند برگزار میشود، جنگ سختی برای گرفتن سهمیه اصلی داشته باشند. تزلزل در اولین گام و صعود با اما و اگر باعث شده فدراسیون فوتبال و البته کمیته ملی المپیک از همین حالا به فکر اخراج کرانچار بیفتند و سکان هدایت را به دست مربی دیگری بدهند. این موضوع هنوز به صورت رسمی به سرمربی کروات این تیم ابلاغ نشده، ولی از قرار معلوم تصمیم به اخراج کرانچار در نشست روز گذشته رئیس کمیته ملی المپیک با مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، گرفته شده است.
تغییر حتمی است
موضوع مطرحشده در نشست دوطرفه کمیته المپیک و فدراسیون فوتبال قطعیشدن تغییرات در کادر فنی تیم امید است ولی در این میان یکی، دو مشکل هم وجود دارد؛ جدیترین موضوع مربوط به قرارداد کرانچار با فدراسیون فوتبال ایران است که هنوز اعتبار دارد. از این مورد گذشته، داستان دستمزد این سرمربی هم هست که به نظر میرسد در صورت اخراج، فدراسیون فوتبال باید جریمهای هم بپردازد. در این میان فدراسیون فعلاً بهدنبال رسیدن به توافق با کرانچار است تا بخشی از مشکلات مالی را حل و سپس خبر رسمی برکناری او را اعلام کند.
مربی حتماً ایرانی باشد
موضوع دیگری که در توافق دوجانبه مطرح شده، این است که جانشین زلاتکو کرانچار باید حتماً ایرانی باشد. داستان از این قرار است که با توجه به نوسانات ارز در کشور، فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک علاقهای به سپردن این تیم به دست یک مربی خارجی ندارند. از همین رو تصمیم گرفته شده که مربی بعدی حتماً یکی از مربیان داخلی باشد تا حداقل فدراسیون فوتبال مشکلی برای تأمین هزینههای مورد نیاز برای پرداختن دستمزد نداشته باشد (حداقل کمتر مشکلی در این زمینه داشته باشد). البته موضوعات دیگری هم در این تصمیمگیری دخیل است که مهمترین آنها قدرت تعامل بین تیم و نهادهای بالاتر است. موضوعی که طبیعتاً یک مربی داخلی بهتر از یک خارجی میتواند از پس آن بربیاید. سرانجام، موضوع مهمتر هم بیارتباط با انتخاب سرمربی بعدی تیم ملی ایران نیست، چون باید فردی انتخاب شود که یا بهصورت کامل یا بهصورت پارهوقت توانایی همراهیکردن با سرمربی بعدی تیم ملی ایران را هم داشته باشد.
همهچیز برای نکونام مهیاست
حالا با متر و معیارهایی که در بالا عنوان شد، به نظر میرسد فدراسیون فوتبال انتخابش را کرده و قرار است جواد نکونام از این به بعد به جای زلاتکو کرانچار روی نیمکت تیم امید بنشیند. نکونام همان مربی جوانی است که پیش از این شایعه شده بود قرار است کمکمربی تیم ملی هم باشد و بهعنوان دستیار اصلی و ایرانی سرمربی اروپایی تیم ملی مشغول به کار شود. از این رو مهمترین دلیلی که جواد نکونام را بالاتر از بقیه گزینهها، از جمله یحیی گلمحمدی روی نیمکت تیم امید مینشاند، همین موضوع است. این که نکونام میتواند با حفظ سمت در کنار سرمربی بعدی تیم ملی هم فعالیت کند.
تاج به اشتباهش پی برده است؟
داستان انتخاب جواد نکونام برای نشستن روی نیمکت تیم امید فقط مربوط به این روزها نمیشود. پیش از این که کرانچار هدایت این تیم را بر عهده بگیرد، قرار شده بود نکونام بهعنوان سرمربی امیدها از سوی فدراسیون فوتبال انتخاب شود ولی درست در ثانیههای پایانی، نکونام جایش را به کرانچار داد تا این مربی جوان از چرخه تیم امید کنار برود. البته فدراسیون که نمیخواست جواد نکونام را به این راحتیها از دست بدهد، به او پیشنهاد داد هدایت تیم جوانان را بر عهده بگیرد که او هم چنین پیشنهادی را رد کرد. نتیجهای که تیم امید به همراه کرانچار در اولین مرحله انتخابی گرفت، نشان داد که فدراسیون فوتبال تصمیم چندان درستی هم برای روی کارآوردن کرانچار نگرفته است. حالا در تازهترین اتفاقات، تاج برای اصلاح اشتباه قبلیاش، تصمیم جدی دارد تا هدایت امیدها را به جواد نکونام بسپارد و این بار به دانش او برای صعود به المپیک دلخوش باشد.
نکونام گزینه خوبی است؟
جواد نکونام این روزها و پس از جدایی از نساجی مازندران بیکار است و در لیگ تیمداری نمیکند. وقت او آزاد است و بیش از هر زمان دیگری فرصت داشته تا بازیکنان لیگ را زیر نظر بگیرد. او طبیعتاً برای مربیگری در لیگ خودش را آماده میکرده و در این مدت فرصت کافی برای تحلیل بازیکنان مد نظرش را داشته است. همین وقت آزاد و البته نداشتن تیم، بخت او را بیشتر از مربیان دیگری مثل یحیی گلمحمدی میکند که در پدیده حسابی سرش شلوغ بوده و این روزها هم برای قهرمانی و البته گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان آسیا میجنگد. موضوع دیگری که انتخاب نکونام به عنوان سرمربی را بیشتر میکند، رابطه خوب او با بازیکنان جوان است. «نکو» که خودش یکی از مربیان جوان ایران است، بهخوبی راه تعامل با جوانان را پیدا کرده و از کار کردن با آنها هراسی ندارد؛ این موضوع را میشود در دو تجربه مربیگری او در لیگ دسته اول و لیگ برتر هم دید. از لحاظ تجربه هم او دیگر تقریباً مربی پختهای شده است؛ نکونام رکورددار بازی با پیراهن تیم ملی ایران است و بعد از خداحافظیاش از تیم ملی هم در دورهای دستیار کیروش شد تا به دانش فنیاش بیفزاید. واکنشهای هیجانی او کنار زمین در قالب کادر فنی تیم ملی هنوز در خاطر بسیاری مانده است. البته نتایجی که نکونام به عنوان سرمربی در لیگ برتر گرفته هم بد نیست؛ خودش مدعی است اگر کملطفی داوران نبود، تیم سابقش یعنی نساجی میتوانست تا رده ششم جدول ردهبندی در نیمفصل اول بالا بیاید.
نکونام تیم امید را میخواهد؟
این موضوعی است که باید با دقت بیشتری بررسی شود. جواد نکونام پیش از آن که کرانچار سرمربی شود، آماده شده بود تا هدایت امیدها را به دست بگیرد ولی یکباره برنامه تغییر کرد تا او گزینه هدایت تیم جوانان شود؛ اتفاقی که او را کمی دلسرد و ناراحت کرد. همین موضوع و البته یک اتفاق دیگر ممکن است جواد را برای هدایت تیم امید به صرافت بیندازد. ماجرا مربوط به زمانی است که نکونام دستیار کیروش در تیم ملی بود و آن اختلاف نظر عجیب پیش آمد؛ جایی که کیروش اعضای ایرانی کادر فنیاش را از تیم اخراج کرد و از آنها خواست به ایران برگردند. جواد نکونام هم یکی از آن افراد بود؛ در آن زمان اما تاج به نکونام گفت که در کنار تیم ملی بماند ولی لجبازیهای کیروش کار خودش را کرد و سرانجام او نکونام را به همراه چند نفر دیگر به ایران فرستاد؛ اتفاقی که تا حدودی باعث شد رابطه نکونام و تاج سردتر شود. با این حال، نزدیکان به این دو نفر میگویند رابطه آنها خراب نشده هیچ، بلکه تاج در آن ماجرا خودش را مقصر میداند و حالا با سپردن هدایت تیم امید به نکونام تلاش میکند بخشی از آن دلخوریها را از بین ببرد.»