به گزارش
گروه بین الملل خبرگزاری میزان؛ تلاش پوپولیستهای راست گرا در کشورهای اروپایی برای ایجاد جبههای متشکل که به آنها نظم سیاسی داده و موفقیتی بزرگ برای آنان در انتخابات هفته جاری پارلمان اروپا را رقم بزند، سبب تشدید نگرانی در مورد قدرت یافتن احزاب افراطی در این قاره شده است.
اتحاد «ماتئو سالوینی» معاون نخست وزیر ایتالیا، «مارین لوپن» سیاستمدار راستگرای فرانسه و دهها مقام پوپولیست دیگر که در آستانه انتخابات پارلمان اروپا، اتحادیه اروپا، مهاجران و مسلمانان را هدف انتقادات خود قرار داده و نوید دورهای جدید از ملی گرایی را میدهند، از جمله این تلاشها است. هرچند آنان اشارهای به رسوایی اخیر راستگرایان در اتریش نداشتند؛ رسوایی که در نتیجه آن دولت ائتلافی از هم فروپاشید و اعلام برگزاری انتخابات زودهنگام در ماه سپتامبر را در پی داشت.
اهمیت این انتخابات برای اتحادیه اروپا از آن جهت است که سرنوشت پنج سال آتی کشور در دست احزاب برنده خواهد بود. در واقع این انتخابات همه پرسی در مورد مقبولیت احزاب راستگرا، افراطی و پوپولیستی خواهد بود که در صورت موفقیت سیاستهای این اتحادیه را در پنج سال آینده رقم خواهند زد. پوپولیستهای راستگرا این انتخابات را بهترین شانس خود برای حضور و گسترش قدرت خود در «بروکسل» میدانند؛ خشم اروپاییها و اختلافات رو به رشد در این قاره در پی بحران مالی 2008، هجوم مهاجران، بروز احساسات ضد نخبگانی و سر برآوردن ناگهانی احزاب نئوفاشیستی به حاشیه رانده شده از جمله عواملی هستند که بستر فعالیت راست گرایان را فراهم آوردهاند.
اگرچه تحلیلگران سهم پوپولیستهای راستگرا از 751 کرسی پارلمان اروپایی را اندک میدانند، اما باور دارند که آنان در صورت کسب نتایج بهتر نسبت به ادوار قبلی مانع مهمی در مسیر سیاستگذاری اروپا خواهند بود.
به اذعان مدیر بخش اروپا گروه اوراسیا، قاره سبز برای نخستین بار شاهد حضور معنادار پوپولیستها خواهد بود که این به معنای حداقل ریسک شورش پوپولیستی برای ممانعت یا فلج کردن توانایی موسسات اروپایی و توانایی اروپا در عمل است.
در مقابل همه مشکلاتی که اروپا با آن دست و پنجه نرم میکند احزاب پوپولیست افراطی وعدههایی را در مورد اصلاح ساختار اتحادیه اروپا میدهند. آنها با اشاره به موضوعات داغی مانند مهاجرت، تروریسم، اسلام هراسی و ... خواستار انتقال قدرت بیشتر به دولتهای ملی هستند و امیدوارند بتوانند قدرت نفوذ بیشتری در سیاستهای داخلی خود به دست بیاورند. پوپولیستها در این مسیر از قدرت رسانهها به شدت استفاده میکنند. تلاش این احزاب تا جایی بالا گرفته که منتقدان اعلام کردند سیاستمداران پوپولیست اصولا در محل کار خود حاضر نمیشوند و همه هم و غم خود را صرف انتخابات پارلمان اروپا کردهاند.
اگرچه پیش بینیها حاکی از موفقیت حداقلی پوپولیستها در انتخابات پیش رو است، اما باید این نکته را نیز مدنظر داشت که آیا اساسا آنها به دلیل تفاوتهای بنیادین بسیار زیاد قادر به ایجاد ائتلاف خواهند بود. سالوینی که خود را به عنوان رئیس طبیعی این ائتلاف معرفی و از شکل گیری اتحادی از پوپولیستها، راست افراطی، ضد مهاجران و احزاب یوروسکپتیک با نام به "سوی اروپای مشترک" خبر داده با مخالفت دیگران برای هدایت این جریان مواجه است.
نیویورک تایمز نوشت براساس نظرسنجیها احزاب پوپولیست قادر خواهند بود 180 کرسی در پارلمان اروپا را از آن خود کنند و همین کافی است تا آنان تاخیرها و مشکلات جدی در مسیر امور ایجاد کنند. اگرچه آنان اختلاف نظرهایی جدی در میان خود دارند، اما موانع عمدهای نیز در مسیر سیاستگذاری در پارلمان اروپا خواهند بود. ضمن این که باید پیش بینی ناپذیر بودن رای دهندگان را نیز مدنظر داشت. هرچند براساس بررسیهای انجام شده شورای روابط خارجی اتحادیه اروپا رای دهندگان اروپایی اصولا تحت تاثیر جریانات قطبش یافته قرار نمیگیرند. با این وجود مهاجرت، موضوع مورد تمرکز و تاکید پوپولیستها عمدهترین نگرانی رای دهندگان اروپایی نیز است.
تحلیلگران با در نظر داشتن بروز و ظهور دور جدیدی از ملی گرایی در کشورهای اروپایی به شدت نگران نتایج انتخابات پیش رو هستند.