به گزارش خبرنگار مهر، نشست بررسی کارنامه های ادبی احمد عزیزی و حمید سبزواری صبح امروز جمعه 15 اردیبهشت با حضور اسماعیل امینی و مصطفی محدثی خراسانی، در غرفه انتشارات سوره مهر واقع در سی امین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار شد.
در ابتدای این نشست، امینی گفت: شعرهای سبزواری و عزیزی قابل مقایسه با یکدیگر هستند. آثار احمد عزیزی در زبان و به کار بردن ترکیبات، از مطالعات و گفت‌وگوهای روزانه الهام گرفته بود. اما حمید سبزواری پیشتر پیروی سبک خراسانی بود. در حوزه اندیشه و محتوا، به نظرم این دو شاعر، تفاوت و تمایزی ندارند و هر دو از یک اندیشه دفاع می کردند.
وی افزود: سبزواری و عزیزی وارد حوزه های مهجور ادبیات شدند و این ارزش کار آن هاست. شاعر واقعی، مانند کوهنورد است. باید توجه کنیم که حوزه شعر، حوزه آمار نیست. به ویژه که شعر، یک حوزه شخصی تر است. هفته‌ای 200 کتاب شعر در این کشور چاپ می‌شود، اما همه این‌ها کوهنوردهای حرفه‌ای نیستند.
امینی در بخشی از سخنانش در این نشست گفت: امروزه خیلی ها هستند که هوس شاعری می کنند و با ورود در این فضا، قدمی می زنند و می روند. این ها جدی نیستند. چاپ کتاب های شعر در سال های اخیر زیاده شده ولی خیلی از این کتاب ها وافرادی که چاپشان می کنند، جدی نیستند. یک شاعر باید زمانی کتاب چاپ کند که یک برگ جدید به شعر ایران اضافه کند. من 40 سال شعر گفتم و پس از آن بود که کتاب چاپ کردم چون سهم من از شعر کشور همین بود.
از دیگر نکاتی که امینی در این نشست گفت، درباره آثار منثور احمد عزیزی بود که به این ترتیب بیان شد: نثرهای عزیزی، بسیار قوی و خوب هستند اما متاسفانه زیر سایه شعر او قرار گرفته اند.
این پژوهشگر ادبیات در پایان سخنانش گفت: ما عادت به اسطوره سازی داریم؛ از نیما و فروغ گرفته تا سبزواری و ... . این کارمان در حق نویسندگان، شاعران و بزرگان باعث می شود که نتوانیم آن ها را نقد کنیم.
در بخش بعدی این نشست، محدثی خراسانی گفت: اگر بخواهیم از 10 شاعر جدی و ارزشمند شعر انقلاب اسلامی یاد کنیم، احمد عزیزی و حمید سبزواری از آن ها هستند. سبزواری از شاعران مطرح پیش از انقلاب بود که به کاروان شعر انقلاب پیوست ولی عزیزی برآمده از جریان انقلاب است. با این حال هر دو متعلق به یک جریان اند.
این شاعر ادامه داد: آن عطش و شوری که در شعر سال های ابتدای انقلاب وجود داشت، در شعر عزیزی نمود دارد و این شاعر، یکی از چهره هایی است که توانست مسیر زبان شعر انقلاب را به سمتی تازه و باطراوت هدایت کند.
محدثی خراسانی همچنین گفت: دایره تاثیر شعر عزیزی، در دیگر حوزه ها، بیشتر از شعر آیینی بود. او در زمینه شعر آیینی، شاعر خوبی بود اما سرآمد نبود و به دلیل حافظه شگرف و مطالعات زیادی که در زمینه فلسفه داشت، در استفاده از کلمات، جسارت زیادی به خرج می داد. به همین دلیل از شاعران شاخصی بود که در لحظه سرایش رها بود و این، باعث ایجاد یک فراز و فرود در شعرش می شد.
