به گزارش ایسنا، پروژه ساخت این سد که «موزه» (Mose) نام دارد در سال 1984 میلادی یعنی 35 سال پیش آغاز شده اما از آن زمان تا کنون به پایان نرسیده است.
در روزهای اخیر با بروز آبگرفتگی در خیابان‌های شهر ونیز به دلیل بارندگی‌های زیاد و بالا آمدن شدید سطح آب دریای آدریاتیک، موضوع تکمیل این پروژه بار دیگر در ایتالیا مطرح شده است. آبگرفتگی شدید این روزها در ونیز، شهر توریستی ایتالیا که خود به دلیل واقع شدن در میان آب شهرت جهانی دارد از سال 1966 تا کنون بی‌سابقه بوده است.
سطح آب در روز سه شنبه در میدان معروف "سن مارکو" ونیز به بیش از یک متر رسید و کلیسای جامع ونیز که در این میدان واقع شده است، دچار آبگرفتگی شد.
جوزپه کونته، نخست‌وزیر ایتالیا روز پنج‌شنبه در جریان دیدار از شهر سیل‌زده ونیز ابراز امیدواری کرد که کار ساخت سد محافظ این شهر هر چه سریع تر به پایان برسد.
این پروژه که بخشی از یک پروژه عظیم عمرانی در ایتالیاست، چند بار از جمله در سال‌های 2008 و 2014 میلادی به دلیل کمبود بودجه به طور کامل متوقف شده است.
بنابر گزارش یورونیوز، شیوه کار این سد به این صورت است که در زمان بالا آمدن آب در دریای آدریاتیک و تهدید شهر ونیز، دریچه‌های آن به صورت سدی از زیر آب بالا می‌آیند و مانع از پیشروی آب در سوی دیگر می‌شوند. این سد در مجموع شامل 78 صفحه متحرک است که همگی آنها تاکنون نصب شده‌اند و قرار است در زمانی که سطح آب از 110 سانتی‌متر بالاتر برود، فعال شوند. در این وضعیت دریچه‌ها تا ارتفاع 3 متر بالا می‌آیند. این دریچه‌ها قرار است سال آینده آزمایش شوند.
با این حال برخی کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که این سد حتی پس از تکمیل، جوابگوی خطری که در آینده ونیز را تهدید می‌کند، نباشد. زیرا این پروژه بر اساس پیش‌بینی بالا آمدن سطح آب در دهه‌های گذشته پیش‌بینی شده در حالی که امروزه با بروز تغییرات آب و هوایی و تشدید روزافزون تغییرات اقلیمی، معلوم نیست سد مورد نظر بتواند جوابگوی بالا آمدن آب در سطوح پیش‌بینی نشده‌ی بالاتر باشد.
مشکل دیگر فرسودگی تجهیزات این سد به دلیل گذشت سالیان و رسیدگی نکردن به آن است، به طوری که کارشناسان می‌گویند برخی از لولاهای صفحات زیر آب از هم اکنون زنگ زده یا فرسوده شده‌اند و دیگر کارآمدی نخواهند داشت. تعمیر و جایگزینی قطعات فرسوده نیازمند هزینه های دیگری است که خود بر مشکلات اجرای این طرح خواهد افزود.
