روشن‌شدن ابعاد کودتا در بولیوی: بازگشت مستشاران موساد به آمریکای لاتین و امکان تکرار نسل‌کشی تلخ بومیان +عکس

سرویس جهان مشرق - چهار سال پیش مشرق در گزارشی به نفوذ سابقه‌دار اسرائیل در منطقه آمریکای لاتین پرداخت و در انتها حضور رهبران چپ‌گرا و موج چاوزیسم را موجب کاهش فعالیت افسران امنیتی در کشورهایی مانند ونزوئلا و آرژانتین اعلام کرد. حالا پایگاه فرهنگ راهبردی در گزارشی پیرامون تحولاتِ پشتِ پرده بعد از مرگ چاوز و خروج مورالس از بولیوی، چگونگی بازگشت سیل کارکنان موساد به منطقه را تشریح کرده است.

به نوشته وِین مَدسن عضو انجمن روزنامه‌نگاران حرفه‌ای، افسران موساد به نام مستشار امنیتی و نظامی به خدمت دولت در می‌آیند به این بهانه که کشورهای آمریکای لاتین نیز مانند اسرائیل درگیر مقابله با گروه‌های شبه‌نظامی هستند و می‌توان از تجربه این مستشاران بهره گرفت، اما هدف اصلی آن است که مخالفان صهیونیسم که مخالف الیگارشی حاکم بر منطقه نیز هستند به اسم «تروریست» بازداشت یا به قتل برسند.

در واقع یک بازیِ بُرد-بُرد برای تل‌آویو و سیاستمداران فاسدِ آمریکای لاتین شکل گرفته که قربانی آن، طیفی از فعالان مدنی و سیاسی و همچنین بومیان آمریکای لاتین هستند. هر جا که این فعالان با حمایت مردم به قدرت رسیدند و پیروزی‌هایی به دست آوردند، آمریکا نیز وارد میدان شده و با اِعمال تحریم‌های شدید مانع از موفقیت دولت آنها می‌شود.

بومیان آمریکای لاتین با مردم فلسطین احساس همذات پنداری دارند چون آنها نیز تحت حکومت مهاجرانِ استعمارگر و بیگانه قرار گرفتند. از آن سو اسرائیل نیز برای این الیگارشی فاسد نماد یک غصب موفق است پس از آن برای سرکوب بیشترِ بومیان بهره می‌گیرند.

در این باره بخوانید:

رویارویی منافع ایران و رژیم اسرائیل در آمریکای لاتین+ تصاویر و فیلم

با توجه به داده‌های متنوع در گزارش «تکنیسین‌ها و مشاوران نسل‌کش اسرائیل به زور به آمریکای لاتین برمی‌گردند»، ترجمه یادداشت وِین مدسن را بدون اظهارنظر در مورد جزئیات فراوان آن در ادامه به مخاطبان مشرق تقدیم می‌کنیم:

«با سرنگونی حکومت‌های ترقی‌خواه در آمریکای لاتین و جایگزینی آن با رژیم‌های نوفاشیستِ راستگرا، مشاورانِ ضدچریک اسرائیلی که با نام تاجران مرگ شناخته‌ می‌شوند مشتاقانه به آمریکای لاتین برمی‌گردند. رژیم‌های متمایل به فاشیسم در برزیل، بولیوی، کلمبیا، پرو، اکوادور، هندوراس، پاراگوا، گواتمالا و شیلی که دوست دارند مردمان بومی را آواره کنند، اسرائیلی را برای بازگشت به کشورهایشان دعوت کرده‌اند تا برای کاهش جمعیت مناطق بومی‌نشین مشاوره بدهند، همان‌گونه که اسرائیل به صورت سازمان‌یافته این کار را در کرانه باختری و شرق بیت‌المقدس با فلسطینیان انجام می‌دهد.

بعد از شکل‌گیری موج سوسیالیست در آمریکای لاتین، حکومت‌های ترقی‌خواه از تعهد نسبت به فلسطینیان حمایت کرده و از ایجاد روابط نزدیک با اسرائیل اجتناب می‌کردند. برخی رهبران ترقی‌خواه مانند هوگو چاوز در ونزوئلا، اوو مورالس در بولیوی و دنیل اورته‌گا در نیکاراگوا روابط خود را با اسرائیل به دلیل بدرفتاری آن با مردم فلسطین در غزه محدود کردند. با سرنگونی مورالس به واسطه یک کودتای نظامیِ‌راستگرا و دشواری‌های سیاسی نیکولاس مادورو جانشین چاوز که درگیر تحریم‌های فلج‌کننده به رهبری آمریکا است، دلالان ضدچریک متناوباً در پایتخت‌های آمریکای لاتین مشاهده می‌شوند، جایی که راستگرایان و حتی نونازی‌ها حکومت را تحت نفوذ خود گرفته‌اند.

حکومت اسرائیل با منطقی تقریباً‌ تلمودی باور دارد برای مبارزه با حکومت‌های فلسطینی‌دوست که روابط دوستانه با ایران دارند، حتی می‌توان با رئیس‌جمهور برزیل ژائیر بولسونارو نیز معامله کرد، کسی که در گذشته تحسینش را نثار آدلف هیتلر و بنبتو موسولینی کرده است.

بولیوی

تاریخچه فعالیت امنیتی اسرائیل در آمریکای لاتین یعنی حمایت از دیکتاتورهای نسل‌کش همچنان ناشناخته باقی مانده است. با ظهور بهار سوسیالیست در آمریکای لاتین، تاجران مرگِ اسرائیلی عمدتاً فعالیت خود را کاهش دادند یا به دنبال اهداف جدید در آفریقا، بالکان و جنوب آسیا رفتند. حالا که مورالس آخرین رهبر بهار سوسیالیست در قیف آمریکای جنوبی افتاده، معامله‌گرانِ ضدچریک اسرائیلی بازار جدیدی را به روی خود گشوده می‌بینند؛ به ویژه زمانی که وزیر کشور بولیوی آرتورو موریلو از کمک اسرائیل برای عملیاتی‌کردنِ قابلیت‌های جوخه مرگِ جدیدالتأسیسش یعنی گروه ضدتروریست (GAT) که می‌گوید برای مبارزه با تروریست‌ها تشکیل داده، استقبال می‌کند.

در ادبیات فاشیسم، واژه تروریست در این مورد به بولیوی‌های وفادار به رئیس‌جمهورِ برکنارشده یعنی مورالس اطلاق می‌شود (که بعد از تبعید مختصر در مکزیک، حالا به از پناهندگی سیاسی آرژانتین بهره می‌گیرد) و همچنین هم‌قبیله‌ای‌های بومی او شامل قبایل آیمارا، کوئه‌چوا، چیکیتانو، گوارانی و مکزینو.

دلیلی که موریلو وزیر کشور برای انتخاب اسرائیلی‌ها به عنوان مستشاران امنیتی‌اش در مصاحبه با رویترز آورد این بود که "آنها در کار روی تروریست‌ها تجربه دارد و می‌دانند چگونه آنها را کنترل کنند". منظور او البته سرکوب وحشیانه مردم فلسطین بود؛ رکوردی در رفتار غیرانسانی ارتش اسرائیل و شرکت‌های امنیتی که آن را با تجهیزات و مستشاران برای صادرات بسته‌بندی کرده‌اند.

موریلو متعهد شده که رفتاری به سبک دولت اسرائیل را در بولیوی پیاده کند و این از هشداری که به گروهی از مقامات حقوق بشری آرژانتین در بدو ورودشان به بولیوی داد، مشخص است. آنها پیش از هر چیز برای تحقیق پیرامون نقض حقوق بشر در قبال  اعضای "جنبش سوسیالیسمِ" مورالس آمده بودند و موریلو اعلام کرد:"ما به این خارجی‌ها که رسیده‌اند پیشنهاد می‌کنیم مراقب باشند. ما مراقب رفتار شما هستیم و به دنبال شما می‌آییم. تروریسم، شورش‌طلبی و جنبش‌های مسلح به هیچ وجه تحمل نمی‌شوند. به هیچ وجه. " این عیناً همان هشداری است که اسرائیل به سازمان‌های کمک بین‌المللی که می‌خواستند به مردم غزه برای رهایی از محاصره کمک کنند، صادر شد.

برزیل

اسرائیلی‌ها از این مزیت برخوردار بودند که به سرعت از کشور همسایه، برزیل خود را به بولیوی برسانند. بولسونارو رئیس‌جمهور برزیل و وزیر خارجه‌اش ارنستو آراخو از بنیادگرایان مسیحی و طرفدار دوآتشه اسرائیل هستند. هر دو از مسلمانان نفرت دارند، از جمله از فلسطینیان که به نظر آن دو حقِ داشتنِ یک ملت را ندارند.

گذشته آراخو نباید خوشایند اسرائیلی‌ها باشد، هر چند از آنجا که بنیامین نتانیاهو تصمیم گرفته یک اتحاد فاوستی از همه دشمنان فلسطینیان و مسلمانان، حتی نونازی‌ها و برتری‌طلبان سفیدپوست تشکیل دهد، هدف مشترکی با افرادی مانند بولسونارو و آراخو پیدا کرده، پس به آنها در نسل‌کشیِ بومیان آمازون کمک می‌کند.

پدر آراخو، هنریک فونسِکا دی آراخو،   دادستان کل برزیل در سال‌های 1975-1979 در دیکتاتوری ژنرال ارنستو گیسل بود که او خود فرزند مهاجران آلمانی به آمریکای لاتین بود. آن دو مانع از بازگرداندن گوستاو فرانس واگنر به آلمان شدند. واگنر معاون فرمانده اردوگاه نابودسازی سابیبور (Sobibor) در لهستان طی دوره اشغال توسط نازیها بود. تنها هدف مسئولان آن اردوگاه، نابودکردن یهودیان بود و واگنر که به "درنده" معروف بود مسئول کشتن 200 هزار یهودی شناخته شد.

بعد از جنگ، واگنر از ایتالیا به سوریه و نهایتاً با نام جعلی گانتر ماندل به برزیل فرار کرد. آراخو دادستان کل مانع از بازگرداندن واگنر به آلمان شد که قرار بود در آنجا اعدام شود. هر چند واگنر نیز در سال 1980 به طرزی مشکوک در سائوپائولو با یک چاقو در سینه‌اش به قتل رسید.

پاراگوئه

اسرائیل همچنین روابط امنیتی نزدیکی به رئیس‌جمهور پاراگوئه ماریو ابدو بنیتز دارد. بنیتز اوایل امسال با شناسایی حماس و حزب‌الله به عنوان گروه‌های تروریستی اسرائیلی‌ها را خوشحال کرد. در مه 2018 پاراگوئه با اقدامی دیگر موجب خشنودی اسرائیل را فراهم کرده بود، زمانی که رئیس‌جمهور پیشین هاروسیو کارتز اعلام کرد پاراگوئه سفارت خود را از تل‌آویو به بیت‌المقدس جابجا خواهد کرد. کمی بعد، بنیتز اعلامیه قبلی را پس گرفت و همین موجب شکرآب میان دو کشور شد. این اتفاق همزمان بود با گشایش سفارت فلسطین در آسونسیون (پایتخت پاراگوئه). اسرائیل که خشمگین شده بود سفارتش در آسونسیون را بست.

بنیتز با اعلام حماس و حزب‌الله به عنوان سازمان‌های تروریستی موجب شد روابط اسرائیل با پاراگوا دوباره مستحکم شود. البته اسرائیل در مورد بنیتز نیز از پس‌زمینه خانوادگی‌اش چشم پوشید. او فرزند ماریو ابدو بینتز، وزیرِ شخصیِ دیکتاتور نظامی پاراگوئه ژنرال آلفردو استروسنر است. استروسنر پسر یک مهاجر باواریایی بود و دو پناهنده نازی را در پاراگوئه پذیرفت:

• دکتر جوزف منگِلا یا "فرشته مرگ" که مجری آزمایش‌های پلید بر روی اسرای اردوگاه آشوویتز-بیرکناو در لهستان طی دوره اشغال توسط نازیها بود و توسط استروسنز با نام خوزه منگلا شهروندی گرفت.
• ادوارد راشمن یا "قصاب ریگا" که ناظر کشتار جمعی یهودیان لتونیایی در ریگا بود و از آرژانتین با مدارک جعلی به نام فدریکو واگینر وارد پاراگوئه شد.

گواتمالا، تجربه تلخ نسل‌کشی اسرائیلی

یکی از نمونه‌های کمک اسرائیلی‌ها به نسل‌کشی در دهه 1980 در گواتمالا بود. در آنجا مستشاران اسرائیلی از ابزارهای جاسوسی پیشرفته برای کمک به دیکتاتور گواتمالا افرائین ریوس مانت استفاده کردند. او از فرقه بنیادگرایان مسیحیِ کالیفرنیا با نام "کلیسای واژه" بود و برنامه‌اش نابودسازی همه دهکده‌های بومی مایا بود. یک میلیون بومی مایا تحت تأثیر یک نسل‌کشی قرار گرفتند که اسرائیلی‌ها کمک کردند.

اسرائیلی‌ها نه تنها به مانت در کشتن هزاران مایایی کمک کردند بلکه به او کمک کردند تا در کودتای نظامی 1982 به قدرت برسد. در کودتاهای مشابهی مثل 2002 در ونزوئلا، 2009 در هندوراس و 2012 در پاراگوئه نیز کمک اسرائیل مشاهده شد. در سال 1983 میلادی برنامه تلویزیونی "اخبار شبانه سی‌بی‌اس با دَن راثر" گزارش داد اسرائیل "به گواتمالایی‌ها آموزش داد چگونه یک هواپیما بسازند. آنها شبکه جاسوسی خود را به راه انداختند که در کرانه باختری و غزه امتحان کرده بودند و اساساً طراحی شده بود تا چریک‌ها را شکست دهد".

بعداً یک دادگاه در گواتمالا مانت را بخاطر نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت محاکمه و محکوم کرد، هر چند هیچ یک از همکاران اسرائیلی او با مجازات روبرو نشدند. گزارش شده یکی از مستشاران امنیتی اسرائیل در آن زمان، تیمسار آماتزیا شوالی گفته است "برای من مهم نیست که مسیحیان و غیریهودیان با افراد مسلح چه می‌کنند. چیز مهم این است که به سود یهودیان باشد".

ارتش مانت به روش نازی‌ها تمام ساکنان دهکده مایایی داس ارِس را کشتند و همه آن را در آتش با خاک یکسان کردند. تفنگ‌های اسرائیلی با نام "جلیل" در محل جنایت جنگی پیدا شد. امروزه برخی نوه‌های قربانیان اقدامات جنگیِ مانت وقتی می‌خواهند در مرز جنوبی ایالات متحده پناهندگی بگیرند با فناوری‌های اسرائیلی روبرو می‌شوند که به آمریکا فروخته شده است.

ممکن است به زودی برای دانشگاهیان آمریکا تحقیق، نوشتن و بحث در مورد پشتیبانی اسرائیل از رژیم‌های نسل‌کش در آمریکای لاتین دشوارتر شود. 11 دسامبر جاری دانلد ترامپ با امضای یک دستور اجرایی دسترسی به صندوق‌های فدرال را برای دانشکده‌ها و دانشگاه‌هایی که به هر گونه انتقادی نسبت به اسرائیل و سیاست‌هایش اجازه بروز دهند ممنوع کرد. کاخ سفید حالا به چنین فعالیت‌هایی برچسب "یهودستیزی" می‌زند.»

منابع

https://www.filmsforaction.org/articles/more-than-800-scholars-and-activists-sign-open-letter-demanding-us-end-support-for-bolivias-rightwing-coup-regime

https://www.strategic-culture.org/news/2019/12/17/israels-genocide-advisers-and-technicians-return-to-latin-america-in-force