کار جمعی را یاد نگرفته ایم

به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه گفت و گوی فرهنگی با موضوع چشم انداز ادبیات کودک با حضور عبدالعظیم فریدون عضو مجمع ناشران کودک و نوجوان و شهرام اقبال زاده، مترجم، منتقد و پژوهشگر ادبیات کودک و نوجوان از آنتن رادیو گفتگو پخش شد.

اقبال زاده در ابتدای این برنامه با تایید اینکه ترجمه بد آسیب زننده است، گفت: سالم ترین بخش ادبیات غرب، ادبیات کودک است البته این موضوع به این معنی نیست که جهت گیری در آن وجود ندارد که به دلیل تفاوت فرهنگی است.

وی فرآیند انتخاب آگاهانه آثار در نشر را  بسیار با اهمیت دانست و گفت: اینکه 90 درصد از آثار حوزه کودک کشور ترجمه است، آمار درست و قابل قبولی نیست. از سوی دیگر افراد زبده در شورای نشر حضور دارند که دغدغه فرهنگی دارند و کیفیت آثار این حوزه تا حدود زیادی مورد بررسی و کنترل قرار می گیرد.

این پژوهشگر از عملکرد کانون فکری کودکان و نوجوانان انتقاد کرد و گفت: کانون علیرغم بودجه تعریف شده در برابر انجمن های خصوصی که فقط از روی علاقه و عشق کار می کنند،  وظایف خود را آن طور که باید انجام نمی دهد.

اقبال زاده افزود: مسئولان همواره از انقلاب به عنوان انقلاب فرهنگ یاد می کنند در حالی که برنامه فرهنگی قابل توجهی نداشته اند.

در ادامه عبدالعظیم فریدون بیان کرد: آثار ترجمه ای تنها 50درصد از آثار ادبیات کودک را تشکیل می دهد و  این نسبت در این حوزه خوب نیست. بیمار بودن اقتصاد نشر، مولف، مترجم و ناشر را به سمت چاپ کتاب های کم هزینه سوق می دهد و حاصل آن چاپ کتاب های ترجمه ای نامناسب است در حالی که در شرایط عادی انتخاب موضوع و کتاب مناسب با وسواس بیشتری اتفاق می افتد.

عضو مجمع ناشران کودک و نوجوان با بیان اینکه ما کار جمعی را یاد نگرفته ایم، گفت: اگر کار جمعی هم توسط عده ای صورت بگیرد به محض پیشرفت مانعی برای پیشرفت آن ایجاد می شود. به عنوان مثال یک برند بزرگ در نشر هیچ وقت وجود ندارد.

فریدون گفت: مهندسی فرهنگی در این حوزه صورت نگرفته است یعنی دولت میان کتاب خوب و بد، ترجمه و تالیف تحت هیچ شرایط تفاوتی قائل نمی شود و حاضر نیست حتی دفاع ظاهری از آنها داشته باشد لذا دچار بحرانی می شویم که باید کتاب ترجمه ما را سرپا نگه دارد.

وی با ابراز تاسف از عدم وجود روحیه کتابخوانی در معلمان، افزود: چگونه امکان دارد معلم بدون احساس نیاز به مطالعه بتواند در کودکان انگیزه ایجاد کند. بنابراین اگر دولت تنها احساس نیاز را در جامعه ایجاد کند بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.