مشاوره شنوایی سنج
نباید در شروع برنامه مداخله توانبخشی، هیچگونه تعلل و تأخیری صورت پذیرد. دوران حیاتی و طلایی زبان‌آموزی کودک از قبل از تولد آغاز و تا حدود سه‌سالگی تداوم دارد. هر روز و هفته از این دوران طلایی از دست برود، فرصتی است که از کودک برای رشد سیستم عصبی مرکزی شنوایی او دریغ شده و به هیچ وجه قابل بازگشت نیست. باید والدین کودک ناشنوا از مشاوره شنوایی‌شناس ذیصلاح در مورد چگونگی تدبیر این مشکل برخوردار باشند.
یکی از چالش‌های پیش روی آنها این است که آیا برای کاشت حلزون اقدام کنند یا خیر؟ در این موارد به شنوایی‌شناس اجازه دهید بر اساس داده‌هایی که از شنوایی نوزاد شما به دست آورده است، شما را راهنمایی کند. اگر این داده‌ها نشانگر امکان استفاده از سمعک باشد، او تجویز سمعک و توانبخشی متعاقب آن را پیشنهاد خواهد کرد؛ اما اگر به وجود باقیمانده شنوایی مفید در نوزاد تردید داشته باشد، پیشنهاد کاشت حلزون را خواهد داد.
حتی در این برنامه نیز ابتدا کودک از سمعک بسیار پرقدرت پشت گوشی استفاده خواهد کرد و پیشرفت مهارت‌های شنیداری او زیر نظر خواهد بود. اگر پیشرفتی در این مهارت‌ها دیده نشد، ناگزیر کاندید کاشت حلزون خواهد بود.
شنوایی حسی عصبی
باید بدانیم که در موارد ابتلا به کاهش شنوایی حسی عصبی در فرکانس‌های بالا، تدابیر ویژه‌ای وجود دارند. بسیاری از افراد، مبتلا به این اختلال هستند. آنها در محیط‌های آرام و با کسانی که بلند صحبت می کنند، خیلی مشکل ندارند، اما به محض اینکه محیط شلوغ و تعداد گویندگان زیاد می‌شود، در تشخیص گفتار اختلال پیدا می‌کنند.
این افراد معمولاً دارای شنوایی نسبتاً طبیعی در فرکانس‌های پایین و دچار افت شنوایی در فرکانس‌های بالا هستند که در رده‌های سنی مختلف، به‌ویژه در اوایل کهنسالی، دیده می‌شود. تجویز سمعک‌های معمولی داخل گوشی و یا سمعک‌های پشت گوشی رایج که دارای قالب می‌باشند، منجر به ایجاد انسداد در مجرای گوش خارجی می‌گردد. این انسداد عوارض نامطلوبی به همراه دارد؛ از جمله انعکاس شدید صدای خود فرد هنگام استفاده از سمعک. همچنین انسداد کانال گوش خارجی به صورت مانعی در مسیر سیگنال‌های با فرکانس پایین عمل کرده و شنوایی مطلوبی به بیمار نمی‌دهد.
گاهی بیمارانی که از این سمعک‌های منجر به انسداد مجرا استفاده می‌کنند، می‌گویند با بیرون آوردن سمعک، اصوات را بهتر می‌شنوند و البته حق با آنهاست؛ زیرا قالب یا سمعک تعبیه‌شده در مجرای گوش خارجی، مانع عبور فرکانس‌های پایین می‌شود. تدبیر ویژه‌ای که در سالیان اخیر برای این بیماران اندیشیده شده، استفاده از شکل خاصی از سمعک‌های پشت گوشی است که فناوری «فیتینگ باز» نام دارد.
اختلال شنوایی
باید تا قبل از سه‌ماهگی اختلال شنوایی کودک از نظر کمی و کیفی تشخیص داده و تا قبل از شش‌ماهگی برنامه مداخله توانبخشی که نخستین گام آن تجویز سمعک است، آغاز شود.
بایدها
باید: در هنگام مشاوره با بیمار، اطلاعات کاملی از طیف وسیع سمعک‌های موجود در اختیار او قرار گیرد. آگاهی از انواع فناوری‌ها، انواع اشکال ظاهری و امکانات جانبی که فرایند ارتباط را تسهیل می‌کند، از حقوق اساسی بیمار است.
باید: امکانات ارتباطی جانبی نظیر انواع گیرنده‌ها و انتقال‌دهنده‌های FM را برای بیمار و خانواده او توضیح داد.
اینها ابزاری هستند که به ویژه در محیط‌های آموزشی بیمار را مستقیماً با منبع سیگنال (گوینده) مرتبط می‌کنند. باید: بیمار را از امکانات پیشرفته ارتباطی بی‌سیم (بلوتوث) که در نسل جدید سمعک‌های دیجیتال تعبیه‌شده آگاه کرد. این امکانات استفاده آسان فرد از گوشی همراه و انواع وسایل سمعی بصری دیگر نظیر MP3، تلویزیون، لب تاپ و... را ممکن می‌سازند.
تنها کافی است بیمار یک ابزار کوچک سخت‌افزاری با خود داشته باشد تا بتواند از طریق بلوتوث به این وسایل مرتبط شود. در این مطلب تلاش کردیم برخی از مهم‌ترین نکات مربوط به تجویز سمعک را در اختیار خوانندگان محترم قرار دهیم. امید است مفید واقع شود.
برای خواندن بخش اول- بایدها و نبایدها در تجویز سمعک - اینجا کلیک کنید.
