حماسه ملبورن نداشتیم
استفاده از سیستم کمک‌داور ویدئویی می‌توانست شیرین‌ترین خاطره تاریخ فوتبال ایران را به فنا بدهد. هنوز هم هشتم آذر روزی است که خیلی از مردم آن را با خاطره‌گویی و حلاوت و شیرینی پشت سر می‌گذارند، اما جای هیچ شکی نیست که گل اول ایران در آن بازی مردود بود. خداداد عزیزی در موقعیت آفساید به توپ رسید و آن را به کریم باقری سپرد. این گل حتما در بازبینی ویدئویی مردود می‌شد، اما چه خوب که این اتفاق رخ نداد و نخستین شادی خیابانی و خودجوش مردم ایران رقم خورد!
دایی در جام‌جهانی گل می‌زد
در مرحله نهایی جام‌جهانی 98 فرانسه اما یک پیروزی شیرین دیگر برای فوتبال ایران رقم خورد؛ جایی که بازیکنان کشورمان موفق به شکست 2بریک آمریکا شدند. آن روز حمید استیلی و مهدی مهدوی‌کیا برای تیم ملی گل زدند، با این حال ما می‌توانستیم یک گل دیگر بزنیم که اشتباه فاحش داور آن را از چنگ‌مان ربود. در نیمه دوم این بازی خداداد عزیزی در محوطه جریمه آمریکا به وضوح توسط کیسی کلر دروازه‌بان تیم حریف متوقف شد، اما اورس مه‌یر، داور سوئیسی آن بازی اعتقادی به خطای پنالتی نداشت. گفته می‌شود مه‌یر سال‌ها بعد به اشتباه بودن تصمیمش اعتراف کرده است. شاید اگر آن پنالتی اعلام می‌شد، علی دایی هم طعم گلزنی در جام‌جهانی را می‌چشید و یکی از نقص‌های کارنامه باشکوهش از بین می‌رفت.
شاید آرژانتین را می‌بردیم
نمایش سزاوارانه ایران برابر آرژانتین در مرحله گروهی جام‌جهانی 2014 را شاید بتوان یکی از بهترین بازی‌های تاریخ تیم ملی قلمداد کرد. بازیکنان ایران، در روزی کم‌اشتباه و استثنایی صرفا مقهور ضربه شگفت‌انگیز لیونل مسی در آخرین ثانیه مسابقه شدند. این اتفاق در حالی رخ داد که پابلو زابالتا، مدافع آلبی‌سلسته در دقیقه 55 روی اشکان دژاگه مرتکب خطای آشکار پنالتی شد، اما میلوراد ماژیچ، داور صربستانی این مسابقه که بدجوری از صحنه جا مانده بود نتوانست این خطا را به درستی تشخیص بدهد. تصاویر اشکان در حالی که داشت خودش را جلوی چشم داور به آب و آتش می‌زد که او را متقاعد به اعلام پنالتی کند، هرگز از حافظه هواداران متعصب فوتبال پاک نخواهد شد. آن روز اگر VAR بود، بدون هیچ تردیدی پنالتی به سود ایران گرفته می‌شد. شاید اگر آن پنالتی اعلام می‌شد و ما گل‌مان را می‌زدیم، می‌شد حتی آرژانتین کلافه و عصبی را شکست بدهیم و به دور بعد صعود کنیم، اما ا ین اتفاق رخ نداد و مسی روی آخرین توپ، زهرش را ریخت.
حماسه‌ای که تراژدی شد
تیم ملی ایران در مسابقات جام ملت‌های آسیا در سال 2015 استرالیا بسیار قبراق بود. ما از یک جام‌جهانی خوب برگشته بودیم و انگیزه و توان کافی برای قهرمانی در آسیا را داشتیم، اما خیلی زود در بازی با عراق اتفاقاتی رخ داد که همه رویاهای تیم ملی را نقش بر آب کرد. تیم ایران در این مسابقه با یک گل جلو افتاد و به نظر می‌رسید در مسیر کسب یک پیروزی آسان قرار دارد، اما اخراج سختگیرانه مهرداد پولادی در دقایق پایانی نیمه اول همه‌چیز را به هم ریخت. ایران تمام نیمه دوم و کل وقت‌های اضافه را با 10 نفر بازی کرد و طی دو بازگشت حماسی به جریان مسابقه، نهایتا به نتیجه مساوی 3-3 رسید، اما ما در ضربات پنالتی بازنده شدیم. درباره اخراج مهرداد پولادی از سوی بنجامین ویلیامز استرالیایی خیلی حرف و حدیث به وجود آمد. او کارت دوم پولادی را در حالی به این بازیکن داد که شاید خیلی از داوران از این صحنه چشم‌پوشی می‌کردند. چه بسا اگر VAR بود، آن روز این اخراج را وتو می‌کرد و تورنمنت رویایی ایران ادامه می‌یافت. هرچند قطعیت مداخله کمک‌داور ویدئویی در این صحنه به اندازه موارد قبلی نیست. در واقع آن صحنه برخورد پولادی با گلر عراق، بسیار خاص بود و تصمیم‌گیری درباره آن به سلیقه داوران هم برمی‌گردد.
