سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
پاسخگویی به فمینیست‌ها یا مردم؛ مسئله عارف کدامست؟!
"زنان" به جای قطعی برق در اولویت وزارت نیرو!
محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهور پزشکیان طی اظهاراتی در مراسم معارفه وزیر جدید نیرو گفته است: استفاده از استعداد خانم‌های متعهد و تحصیلکرده، باید سرلوحه کار وزارت نیرو قرار گیرد!
به گزارش ایسنا، عارف در این مراسم همچنین از قطعی های مکرر برق انتقاد کرده است.[1]
*آقای عارف در این مواضع فمنیستی خود البته مشخص نکرده است که مشکل کشور و مردم فی زماننا هذا قطعی برق است یا لزوم به کارگیری خانم ها در وزارت نیرو؟!
یعنی سرلوحه وزارت نیرو باید استفاده از خانم ها باشد یا رفع مشکل قطعی برق و کمبود آب؟
چه اگر مشکل ما قطعی برق است؛ حتی اگر تمام متخصصان این رفع بی برقی همه خانم باشند و هیچ مردی در میان آنها نباشد؛ باید همه آنان را به وزارت نیرو برد. و اگر مشکل آقای عارف و دوستانشان چرایی نبود خانم ها در مناصب است؛ پس در نتیجه به این زودی ها خبری از رفع مشکل بی برقی نخواهد بود.
متأسفانه به نظر می رسد برخی از آقایان اصلاح طلب؛ بیش از هر چیز دیگر به پاسخگویی به مطالبات فمینیست ها می اندیشند و در این وادی پیگیری حل مشکلات مردم و یا مسئولیت اجتماعی حکمرانان برای اولویت‌بخشی به مردان برای حضور در مشاغل (به دلیل سرپرست بودن آنها) در وهله های بعدی قرار دارد.
بدیهیست که اگر دولت چهاردهم اینچنین در اولویت های خود دچار خطای محاسباتی باشد و به جای کارآمدی و مردم به فمنیست ها پاسخگو باشد؛ به سرمنزل مقصود نخواهد رسید و پزشکیان نیز نخواهد توانست به وعده های خود به مردم عمل کند.
***
اگر پزشکیان، نظارت بر بازار را وانهد!
حسنعلی اخلاقی امیری، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم مشهد و کلات در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری ایسنا گفته است: لازم است تا تیم اقتصادی دولت با تشکیل قرارگاهی مستمر بر بازار نظارت کند و گره های تولید را باز کند.
او می افزاید: از سوی دیگر باید بدانیم که کشورمان کشوری فقیر نیست و با داشتن حدود یک درصد از جمعیت دنیا اما حدود هفت درصد منابع جهان را در خود دارد؛ بنابراین کنترل و افزایش بهره وری نیروی انسانی جوان و باهوش نیز حائز اهمیت خواهد بود و باید -پس از اقتصاد- در اولویت بعدی دولت چهاردهم قرار گیرد. قطعا توجه به امور فرهنگی، رشد موضوعات اقتصادی را نیز در پی خواهد داشت.[2]
*همه عقلای کشور در اشاره به مشکل گرانی بیقاعده و مسائل اقتصادی تأکید دارند که دولت باید بر بازار نظارت کند.
نظارتی که نبود آن طی سالیان گذشته سبب ساز انفجار قیمت های در بازارهای مختلفی از جمله مسکن، غذا، لبنیات، اجاره بها، خدمات و... شد و ابعاد مختلف اقتصاد از قبیل تولید را متأثر ساخت.
دقت شود که تأکید بر نظارت دولت بر بازار و قیمت ها یک رویکرد کمونیستی نیست. بلکه در احترام به جریان رقابت و بازار آزاد است که این خواسته مطرح می شود. زیرا یک اقتصاد پیشرفته حتما بایستی از نظارت کارای حکومتی نیز برخوردار باشد و حکمرانانش با تازیانه در بازار قدم بزنند تا قیمت ها از کانال رقابت منطقی به کانال رقابت سودمحور و بی تفاوت به عقلانیت های اقتصادی تغییر موضع ندهند و تولید و ایضا معیشت مردم آسیب نبیند.
اتفاق تلخی که متأسفانه در نبود نظارت در بازار ایران رخ داده و بر اثر آن، گرانی بیقاعده ای بروز یافته که از هیچ قاعده دلاری، بازاری، تحریمی و تورمی پیروی نمی کند.
مسئله نظارت بر بازار، امروز در آزادترین اقتصادهای جهان نیز انجام می شود اما عده ای در ایران که خود را از پاپ هم کاتولیک‌تر می دانند؛ معتقدند که چنین عقلانیتی در مواضع آدام اسمیت نبوده است!
***
"کی بود کی بود من نبودم" در 70 سالگی
علی ربیعی، فعال اصلاح طلب و سخنگوی دولت روحانی طی یادداشتی که اعتماد آنلاین آنرا منتشر کرد، با اشاره به اینکه اخیرا در آیین نکوداشت زنده‌یاد امین تارخ و همچنین مازیار میری شرکت کرده است، نوشت: سال‌هاست که حال و هوای اهل فرهنگ آن چنان که بایسته است، خوب نیست. یکی از بهترین روش‌های پویا کردن فرهنگ در جامعه، سپردن آن به اهلش است.[3]
*قبل از هرچیز باید این نکته مهم را به آقای ربیعی گوشزد کرد که شایسته یک رجل امنیتی و اجرایی باسابقه نیست که با یک غوره سردی و با یک مویز، گرمی کند و فی المثل به بهانه حضورش در یک مراسم نکوداشت؛ مدعی شود که حال اهالی فرهنگ خوب نیست!
مسئله دیگر اینست که باز هم در شأن یک رجل امنیتی و سیاسی نیست که صحبت های چند سال قبل حامد بهداد در یک مصاحبه را تکرار کند... زمانی که به غلط گفته بود حال ما خوب نیست!
غلط از این لحاظ که اولا این حرف منطق ندارد و ثانیا حامد بهداد در حین همین اظهارات و سایر اظهارات مشابهش؛ عکسی را از خودش در خیابان های یک کشور خارجی و مشغول گشت و گذار منتشر کرد.
و اما مسئله اصلی تر این است که فرض می کنیم حال اهالی فرهنگ خوب نیست! کنایه ربیعی به حکمرانی در کشورمان در حالی است که از مجموع 11 سال گذشته؛ 8 سال آن بالتمامه در اختیار دولت متبوع علی ربیعی و دوستان او بوده است.
اکنون آیا جوانمردی است که ربیعی شریک دزد و رفیق قافله باشد و اینطور ژست بگیرد که خودش منتقد وضع موجودی است که خودش سهم اصلی را در پدید آمدن آن داشته است؟
جالب آنکه در فرض ربیعی مبنی بر اینکه 3 سال گذشته برای اهالی هنر جهنم بوده است؛ نیز منطق چنین چیزی را تایید نمی کند و دولت آقای رئیسی اگرچه دچار ناکارآمدی های فراوانی بود اما الحق و الانصاف برای هنرمندان و اهالی سینما کم نگذاشت.
همچنین است که ما می توانیم از علی ربیعی که خود را مدعی العموم هنرمندان جلوه داده است، بپرسیم که هنرمندانِ مد نظر ربیعی هم اکنون چه آرزویی (جز کشف حجاب) دارند که نمی توانند در ایران به آن برسند؟!
و آیا جز اینست که صداوسیمای ملی، بیت المال مظلوم و مردم نجیب ایران تبدیل به پله هایی برای صعود اینان به قله های ثروت و شهرت شده اند و هیچ مانعی هم بر سر راهشان نیست؟!
دقت شود که درد ماجرا اینجاست که کسی مثل ربیعی که آشنای امنیت و سیاست است؛ در قامت منکر و سپس مدعی ظاهر شده و به مصداق "از قضا سرکنگبین صفرا فزود" درآمده است.
به این معنی که انتظار بود شاهد باشیم علی ربیعی از کیفیت مطلوب حکمرانی در ایران دفاع کند و داشته های اهالی محترم هنر را به آنان یادآوری کند نه اینکه در سمت کسانی مثل حامد بهداد و باران کوثری قرار بگیرد و صحبت هایی را بر زبان براند که از یک پیرمرد 70 ساله امنیتی و دنیا دیده بعید است.
و البته جدای از تمام اینها باید به ربیعی یادآوری کرد که این رسم جوانمردی هم نبود و نیست.
***
1_isna.ir/xdRMFm
2_isna.ir/xdRMym
3_https://www.etemadonline.com/tiny/news-673002