غبطه چیست؟

  بنابر تعریفی که دربارة غبطه گفته شده است، عبارتست از خواستن و آرزوی شدید مثل امتیازی که در دیگران میبیند، بدون اینکه زوال و نابودی آن را از دیگران آرزو کند و بخواهد.
او زوال علم و معرفت از دیگران را نمیخواهد بلکه میخواهد مثل همان علم و معرفت نصیب او هم بشود و چنانکه در روایت فضیلبن عیاض از امام صادق علیهالسّلام آمده است، غبطه خوردن برای شخص مؤمن مانعی ندارد، بلکه از آن جهت که غبطه آرزوی وصول به خیر و کمال امتیازی است که دیگران نیز از آن برخور دارند بدون اینکه سلب و زوال آنرا از دیگران آرزو کند، محبوبیّت هم دارد، زیرا غبطه میتواند عامل حرکت در مسیر پیشرفت بسوی خیر و کمال و امتیازات صحیح بوده باشد.
گاهی ممکن است حسادت و غبطه با همدیگر مخلوط شوند، یعنی حسادت غبطه تلقّی شود و یا بالعکس: غبطه حسادت تلقّی گردد. بهمین جهت است که کسی که در مسیر «حیات معقول» گام بر میدارد، حتماً بایستی از این اختلاط و اشتباه جلوگیری نماید.