پونک قدیم به دو روستای ده بالا و ده پایین تقسیم میشد. در گذشته به دلیل بارش برف و باران و صعبالعبور بودن مسیرها، دسترسی به معدود مساجد و مدارس و حمامها با دردسرهایی همراه بود. برای همین در هر محله به کمک خیرین و اهالی در حد رفع نیاز، یک مسجد یا حمام ساخته میشد.
به گزارش همشهری آنلاین، کوچکترین و قدیمیترین مسجد محله پونک، مسجد حضرت رقیه (س) نام دارد که بیش از دو قرن از قدمت آن میگذرد . این مسجد در ابتدای کوچه پونه یکم و در قلب محله پونک واقع شده است . نکته قابل توجه و ویژه مسجد مورد اشاره ما این است که به همت زنان محله اداره می شود. یک مسجد ساده، بدون گنبد و گلدسته و در مساحتی کمتر از بیست متر مربع در دل محله پونک.
مسجد حضرت رقیه (س) یک مسجد زنانه و ورود آقایان به این محل ممنوع است. زنان محله کلیددار این مسجد هستند. در تمام ساعات روز در مسجد به روی اهالی باز است و در آن کلیه امور دینی و فرهنگی مثل آموزش قرآن و خواندن ادعیه انجام میشود.
معصومه پونکی، از اهالی قدیمی پونک، درباره مسجد حضرت رقیه(س) نقل میکند: « مساجد قدیم پونک با کمک اهالی و خیرین محل ساخته شد ولی وجود همسر باتقوای عبدالحسین فرمانفرما، از مالکان و ثروتمندان قاجار، به توسعه و ساخت حسینیه و مساجد کمک زیادی کرد.»
چراغ این مسجد کوچک بیش از یک صدسال است که همچنان به عشق اهالی روشن مانده است. به دلیل قدمت و نیاز به بازسازی، چند سالی در مسجد بسته شد که با همت بانو عزت پونکی و خیرین محل دوباره چراغ مسجد روشن و فعالیت های دینی در آن از سر گرفته شد.
پونکی که هم اکنون در مسجد حضرت رقیه(س) قرآن و نهج البلاغه درس میدهد، میگوید : «مرحوم رمضانعلی پدربزرگ مادرم بود که در پایین محله تکه زمین بزرگی داشت. سمت راست زمین را به پسرش محمدحسن و سمت چپ را به محمدحسین بخشیده بود. بین این دو تکه هم در زمین کوچکی مسجدی ساخته شدکه مسجد حضرت رقیه(س) نام گرفت. مساحت زمین مسجد حدود 20مترمربع و وقفی است. مسجد نه آبدارخانه داشت و نه وضوخانه. 35سال پیش پدربزرگم، مرحوم محمدحسین پونکی، قسمتی از خانهاش را برای ساخت آبدارخانه و وضوخانه مسجد اختصاص داد.»
مسجد حضرت ابوالفضل(ع) یک مسجد قدیمی دیگر محله پونک است که به فاصله چند سال بعد از مسجد حضرت رقیه(س) ، در روستای بالاده پونک ساخته شد. اهالی برای اقامه نماز جماعت به این مسجد میروند و در ماههای محرم و صفر در آن زیارت عاشورا خوانده میشود.