سواد زندگی؛ توسعه توانمندی‌های فردی؛ مریم طرزی– تا به حال به این فکر کرده اید که چرا وقتی باران می بارد، دوست داریم یک موسیقی غمگین گوش دهیم؟ چرا وقتی تنها هستیم یا کمی محزون یا حتی خشمگین و عصبانی، دست و دلمان می رود در پی گوش دادن به یک موسیقی غمگین؟
چه مغناطیس و جذبه ای به عنوان مثال در ترانه "Tears in Heaven" اثر اریک کلاپتون یا آثار لئونارد کوهن وجود دارد که وقتی گوش می دهیم انگار که با عمیق ترین احساسات خود درگیر می شویم، جهان متوقف می شود و ناخودآگاه به خود و جهان اطراف مان با حس و حال متفاوتی گوش می دهیم.
چرا سراغ موسیقی های غمگین می رویم؟
چرا سراغ آهنگ هایی می رویم مبتنی بر اشعاری که در باب تنهایی، ناامیدی و دلشکستگی و حتی اضطرابند؟ آیا این نوعی مازوخیسم است؟
در این درس مطالعات علمی به ما دلیل این رفتار را می گویند.
متن کامل را در سواد زندگی بخوانید (اینجا)
_____________________
درس های دیگری در سواد زندگی
مدرسه آموزش‌های دانش پایه و کاربردی عصر ایران
*خوددرمانی با موسیقی: چگونه با موسیقی تنش‌های جسم و ذهنمان را مدیریت کنیم؟
*چگونه با احساس گناه خود روبرو و از آن رها شویم
*« ترازوی رنج و معنا » چگونه عمل می کند؟
*ترانه های شاد و غمگین با ما چه می کنند؟ / 5 نکته کاربردی درباره گوش دادن به موسیقی
*چگونه در لحظه زندگی کنیم (+ تمرین هایی برای ذهن آگاهی)
*اصرار بر حال خوب همیشه خوب نیست؛ حال بدمان را بپذیریم
*«استرس دست دوم» چیست و چگونه از آن در امان باشیم؟
*احساس مسؤولیت مان را کم کنیم!
*فرمول ساده "عزت نفس" و 4 راه عملی برای افزایش آن (+ پرسشنامه سنجش عزت نفس)
*معمولی باشیم؛ این یعنی همان خوشبختی و موفقیت
