دکتر نسرین عاقلی؛ متخصص تغذیه
در سن کهولت از دست دادن دندان‌ها می‌تواند موجب کمبود مصرف مواد غذایی و در نتیجه کمبودهای مختلف تغذیه‌ای شود.
در این سن باید از روش‌های تغذیه‌ای خاص که متناسب با وضعیت دندانی آنها است استفاده کنند.
غذاها باید نرم و کاملاً پخته باشد. برنج، آش، ماکارونی، انواع سوپ، گوشت چرخکرده، سبزیجات پخته یا پوره شده، میوه‌های رسیده و آب میوه‌های طبیعی را می‌توان برای این افراد در نظر گرفت.
با مراقبت از دندان‌ها در دوران کودکی، جوانی و میان سالی، می‌توان دندان‌ها راتا دوران سالمندی نیز حفظ نمود. در تمام دوران‌ها باید از تماس طولانی مواد قندی با دندان‌ها احتراز کرد.
مواد قندی، مواد مورد نظر باکتری‌ها هستند. مصرف زیاد و متعدد مواد قندی در روز به مینای دندان آسیب شدید وارد می‌کند و باعث پوسیدگی دندان می‌شود.
باکتری‌هایی که در دهان هستند مواد قندی را تخمیر کرده و ماده‌ای به اسم اسید لاکتیک به وجود می‌آورند که PH دهان را پائین آورده و عامل اصلی پوسیدگی ریشه و تاج دندان است.
همه انواع قندها در ایجاد پوسیدگی دخالت دارند ولی نقش ساکارز (موجود در قند و شکر) از همه بیشتر است.
مواد قندی قابل تخمیر، در غلات صبحانه، چیپس‌ها، آب میوه‌ها، میوه‌های خشک، بستنی، عسل، نوشابه‌های شیرین، انواع دسر، شیرینی‌جات و قند و شکر یافت می‌شوند.
موادی مانند برنج، سیب‌زمینی و نان اثر کمتری روی پوسیدگی دندان دارند. لبنیات نیز دارای قند هستند ولی چون از کلسیم غنی می‌باشند، کلسیم کمک می‌کند تا خاصیت پوسیدگی‌زایی آنها کمتر شود.
بهترین راه مبارزه با آن شستشوی دندان‌ها پس از هر بار مصرف مواد غذایی می‌باشد.
