عبد الله بن عبد المطلب، مادرش: «فاطمه» دختر «عمرو بن عائذ بن عمران ابن مخزوم» است، یکی از پنج فاطمه ای که در نسب رسول خدا بوده اند (1). «أبو طالب» و «زبیر بن عبد المطلب» و پنج نفر از دختران «عبد المطلب» جز «صفیه» مادر «زبیر» از همین بانو تولد یافته اند، کنیه «عبد الله» را: «أبو قشم» و «أبو محمد» و «ابو احمد» و لقبش را: «ذبیح» نوشته اند.
«عبد الله» پدر رسول خدا در بیست و پنج سالگی، در مدینه نزد دائی های پدرش طایفه «بنی النجار» در خانه ای معروف به «دار النابغه» وفات کرد (2) به قول مشهور، وفات وی پیش از میلاد رسول خدا روی داد، اما یعقوبی همین قول مشهور را خلاف اجماع گفته، و به موجب روایتی از «جعفر بن محمد» علیهما السلام، وفات او را دو ماه پس از ولادت رسول خدا دانسته (3) و سپس قول یک سال پس از میلاد را هم از کسانی نقل کرده است: قول 28 ماه پس از میلاد و قول هفت ماه پس از میلاد هم نقل شده است (4).
علت وفات عبد الله را در مدینه چنین نوشته اند که برای تجارت با کاروان قریش رهسپار شام شد، و در بازگشتن از شام در اثر بیماری، در مدینه در میان «بنی عدی بن النجار» توقف کرد، یک ماه بستری بود، و چون کاروان قریش به مکه رفتند و «عبد المطلب» از حال وی جویا شد، بزرگترین فرزند خود حارث را نزد وی به مدینه فرستاد، اما هنگامی «حارث» به مدینه رسید که «عبد الله» وفات کرده بود.
به قول واقدی: از «عبد الله» کنیزی به نام «أم ایمن» و پنج شتر و یک گله گوسفند و به قول ابن اثیر: شمشیری کهن و پولی نیز به جای ماند که رسول خدا آنها را ارث برد (5).
پی نوشت ها:
1 ر.ک: ترجمه تاریخ یعقوبی، ج 1، ص 520 و الکامل، ج 2، ص .22
2 و نیز در همان دار نابغه جعدی دفن شد (الکامل) .
3 کلینی نیز همین قول را اختیار کرده است (ر.ک: اصول کافی، ج 1، ص 439) .
4 اسد الغابة، ج 1، ص 13، و بحار الانوار، ج 15، ص 125، به علاوه مسعودی قول یک ماه پس از میلاد و سال دوم میلاد را نیز نقل کرده است (التنبیه و الاشراف ص 196) .
5 ر.ک: بحار، ج 15، ص 125، اسد الغابة، ج 1، ص .14
