به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) ، نشست «فهم سوره مائده بر اساس تاریخ نزول» عصر دیروز، 6دی، با سخنرانی زهره اخوان‌مقدم، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قرآنی تهران، در پژوهشکده تاریخ اسلام، برگزار شد. در ابتدای جلسه اخوان‌مقدم گفت: هرگونه مطالعه‌ای، از جمله بینرشتهای که به فهم قرآن و حدیث کمک کند، مقدس است. کار بنده در این نشست مطالعه بینرشتهای بین تاریخ و قرآن است. دین در اینجا به معنای روش زندگی یا نحوه تعامل با خداست، خلق و خود است و در این میان تعامل با خود بسیار مهم است. منبع دین هم قرآن و عترت است و هر دو با تاریخ گره خورده است.
وی افزود: نظر عالمان در اینکه چقدر از قرآن بر اساس تاریخ فهمیده می‌شود از بیست تا هفتاد درصد فهمیده می‌شود و گاهی نمی‌توان بدون رجوع به تاریخ به فهم آیه نایل شد، مانند آیه « إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیَادَةٌ فِی الْکُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُحِلُّونَهُ عَامًا وَیُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِیُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فَیُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِی: جز این نیست که جابجا کردن [ماههاى حرام] فزونى در کفر است که کافران به وسیله آن گمراه مى شوند آن را یکسال حلال مىشمارند و یکسال [دیگر] آن را حرام مىدانند تا با شماره ماه‌هایى که خدا حرام کرده است موافق سازند و در نتیجه آنچه را خدا حرام کرده [بر خود] حلال گردانند زشتى اعمالشان برایشان آراسته شده است و خدا گروه کافران را هدایت نمى کند» (توبه، 37)
اخوان‌مقدم با طرح این پرسش که آیا داده تاریخی با قرآن تطابق دارند؟ گفت: اختلاف بین این دو فراوان است، ما می‌توانیم بر اساس اشتراکات اختلافات را کم کنیم. این که سوره مائده به عنوان آخرین سوره نازل شده است، از مواردی است که اختلاف کمی وجود دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قرآنی تهران، افزود: یکی از مقدمات بنده این است که می‌پذیرم اگر سخن خاصی چند بار در یک بازه زمانی تکرار شد، حاکی از وجود چالش و یا گفتمان متداول یک عصر خواهد بود. اگر خداوند در یک سوره چند بار یک مسئله را تکرار کرده باشد این نشان‌دهنده وجود چالشی در جامعه خواهد بود تا هدایت حاصل شود برای مثال آیات سوره توبه فضای جنگ تبوک را نشان می‌دهد، سوره انفال به غزوه بدر و سوره آل‌عمران به فضای غزوه احد مربوط می‌شود.
اخوان‌مقدم تصریح کرد: مقدمه دیگر بنده این است که غالبا تاریخ را فاتحان می‌نویسند. هر حکومتی به دنبال برجسته کردن مسائل خاصی است و نمی‌توان گفت کتب تاریخی وحی منزل‌اند. دو دسته حرف متناقض در تاریخ عصر نزول وجود دارد. در خصوص سال آخر حیات پیامبر دو نوع حرف هست. یکی پر رنگ است که می‌گوید صحابه با هم یک دست بودند اما حرف دوم این است که صحابه یک دست نبودند و بسیاری از صحابه، کم یا بیش منافق و برخی سست عنصر بودند.
وی تصریح کرد: ما می‌خواهیم ببینیم چه مقدار تاریخ با سوره مائده همسوست. در خصوص سوره مائده 5 روایت از اهل سنت وجود دارد که اشاره دارند سوره مائده یک جا و در مسیر برگشت از حجة الوداع نازل شده است. در شیعه نیز همه روایات می‌گویند این سوره در آخرین ماه حیات پیامبر نازل شده است.
اخوان‌مقدم ادامه داد: از نظر موضوعی آیات این سوره ذیل ده موضوع هستند این موضوعات عبارتند از احکام فقهی، ارتداد، امانت ولایت و رهبری، وصیت، بیان حال امت‌های پیشین، تحریف کتاب الهی، زشتی‌های یهود و نصارا ، وفای به عهد و وضعیت اجتماعی مردم مدینه در سال آخر حیات پیامبر است. که ما در این نشست آیات مربوط در وضعیت جامعه را بررسی می کنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قرآنی تهران، افزود : آیه 41 سوره مائده «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ لَا یَحْزُنْکَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْکُفْرِ مِنَ الَّذِینَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِینَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِینَ لَمْ یَأْتُوکَ یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ یَقُولُونَ إِنْ أُوتِیتُمْ هَذَا فَخُذُوهُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا وَمَنْ یُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِکَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَیْئًا أُولَئِکَ الَّذِینَ لَمْ یُرِدِ اللَّهُ أَنْ یُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَلَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیم:ٌ اى پیامبر کسانى که در کفر شتاب مى‌ورزند تو را غمگین نسازند [چه] از آنانکه با زبان خود گفتند ایمان آوردیم و حال آنکه دلهای‌شان ایمان نیاورده بود و [چه] از یهودیان [آنان] که [به سخنان تو] گوش مىسپارند [تا بهانهاى] براى تکذیب [تو بیابند] و براى گروهى دیگر که [خود] نزد تو نیامده‌اند خبرچینى [=جاسوسى] مى‌کنند کلمات را از جاهاى خود دگرگون مى‌کنند [و] مىگویند اگر این [حکم] به شما داده شد آن را بپذیرید و اگر آن به شما داده نشد پس دورى کنید و هر که را خدا بخواهد به فتنه درافکند هرگز در برابر خدا براى او از دست تو چیزى بر نمىآید اینانند که خدا نخواسته دلهای‌شان را پاک گرداند در دنیا براى آنان رسوایى و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود» اولین آیه در این خصوص است، در این آیه ذکر شده است که کسانی در کفر سرعت می‌گیرند که عبارتند از منافقون و یهودیان. این آیه خطاب به پیامبر است و اشاره به حزن پیامبر دارد و به کافر شدن پر شتاب در میان مسلمانان اشاره می‌کند و رد پای یهود نیز وجود دارد که دسته‌ای حرف‌های تو را برای تکذیب تو گوش می‌دهند و به گروه دیگر یهود که پیشت نیامده‌اند برسانند تا کلمات را تحریف کرده و فتنه ایجاد کنند. مورخان که عمدتا اهل سنت هستند، به این مسئله اشاره نکرده‌اند و این جا باید به روایات تاریخی از جمله طبری شک کنیم.
اخوان‌مقدم افزود: آیه بعدی «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ: اى کسانى که ایمان آوردهاید یهود و نصارى را دوستان [خود] مگیرید [که] بعضى از آنان دوستان بعضى دیگرند و هر کس از شما آنها را به دوستى گیرد از آنان خواهد بود آرى خدا گروه ستمگران را راه نمى‌نماید» (مائده،51) است که بیان می‌کند یهودیان و نصارا را به رهبری انتخاب نکنید و هر کس چنین کند دیگر مسلمان نیست. مورخین چیزی در این زمنیه نگفته‌اند و امر به همه مومنین شده است. در این خصوص طبری به دو نفر اشاره کرده است، در حالی‌که این دو پیشتر وفات یافته بودند. آیه بعدی 52 مائده «فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَیُصْبِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ: مى‌بینى کسانى که در دلهای‌شان بیمارى است در [دوستى] با آنان شتاب مى‌ورزند مىگویند مىترسیم به ما حادثه ناگوارى برسد امید است خدا از جانب خود فتح [منظور] یا امر دیگرى را پیش آورد تا [در نتیجه آنان] از آنچه در دل خود نهفته داشتهاند پشیمان گردند» است که به سرعت گرفتن رجوع به یهود اشاره دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قرآنی تهران، با بیان اینکه آیه بعدی 53 سوره مائده «وَیَقُولُ الَّذِینَ آمَنُوا أَهَؤُلَاءِ الَّذِینَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَکُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِینَ: و کسانى که ایمان آوردهاند مىگویند آیا اینان بودند که به خداوند سوگندهاى سخت مى‌خوردند که جدا با شما هستند اعمالشان تباه شد و زیانکار گردیدند» نیز مورد غفلت مورخین بوده است، گفت: افشای این نکات به ضرر چه کسانی بوده که سیره‌ها را ذکر نکرده‌اند؟ کسانی که قسم‌های زیادی خورده‌اند، اعمال بزرگی انجام داده‌اند که در این سال اعمالشان باطل شده است.
اخوان‌مقدم تصریح کرد: آیه 54 به مرتد شدن برخی مسلمانان اشاره دارد که در کتب تاریخی نیست. در آیه 57 و 58 اشاره دارد که برخی دین مسلمانان را به سخره گرفته‌اند و توصیه می‌کند که تقوا پیشه کنید و ایشان را اولیا انتخاب نکنید، اما سوال می‌شود چه قسمتی از دین را مسخره می‌کردند، ایشان اذان و نماز را مسخره می‌کردند. در آیه 100 به کثرت همواره خبیثان اشاره دارد پیام این آیه از نظر علامه این است که نسبت ناپاکان به پاکان همیشه این طور است.
وی در پایان گفت: تاریخ‌های شیعه بیشتر با آیات سوره مائده می‌خواند، در کتب شیعه نیز آمده است که پس از نزول آیه ولایت، پیامبر از جبرییل خواست که به خاطر اینکه اکثریت منافقان‌اند آن را ابلاغ نکند. همه فشار سوره مائده در بحث امت‌های پیشین نیز ناظر بر بحث رهبری است. یکی از نتایج این بحث این است که بت طبری بشکند و اینکه مورخان همواره حقیقت را بیان نکرده‌اند.
