وقتی به یک مادر شیرده گفته می‌شود نیاز به بستری شدن دارد، احساس آشفتگی کرده و در مورد سلامت خود و فرزندش نگران می‌شود. حتی شاید به او پیشنهاد شود که کودک را از شیر خود محروم کند بنابراین در مورد کنترل احساسات خود و تصمیم‌گیری درست، به فرد دیگری که به او کمک فکری کند نیاز خواهد داشت.
توصیه می‌کنم قبل از بستری در موارد زیر با مادر صحبت شود: سن فرزندش، الگوهای معمولی نگهداری کودک، آیا فرزند دیگری هم دارد؟ چرا پزشک به او پیشنهاد بستری شدن داده است؟ وقتی او بستری است چه کسی از کودک مراقبت می‌کند؟ چه مدتی انتظار می‌رود که در بیمارستان بستری باشد؟ آیا پزشک می‌داند که او شیر می‌دهد و اگر می‌داند چه پیشنهادی دارد؟ پدر کودک و بقیه افراد فامیل چه احساس و نظری نسبت به ادامه شیردهی در مدت بستری مادر دارند؟ مادر در طول بستری شدن در بیمارستان در مورد ادامه شیردهی چه تصمیمی دارد؟
ایده‌آل این است بیمارستانی که مادر را بستری می‌کند سیاستی را اتخاذ کند که مادر و شیرخوار در یک اتاق و در 24 ساعت شبانه‌روز در کنار هم باشند و شیردهی ادامه یابد ولی اگر این امکان وجود نداشت، باید دید آیا می‌توان کودک را برای شیر خوردن نزد مادر آورد؟ اگر هیچ‌یک از موارد فوق امکان نداشت مادر باید توسط پمپ الکتریکی یا دست پستان را تخلیه کند. اگر مادر نتواند پستان خود را تخلیه کند و کودک هم قادر به خوردن شیر نباشد این وظیفه پرستار است که به مادر کمک کند تا شیرش را بدوشد. فایده دیگر دوشیدن شیر استمرار جریان شیر در پستان مادر و کاهش احتمال ماستیت (التهاب پستان) است زیرا حتی در جراحی‌های بزرگ هم شیردهی می‌تواند ادامه یابد.
یکی عمل جراحی بزرگ ممکن است مراقبت از بچه را با مشکل مواجه کند اما اگر مادر بخواهد و به او کمک لازم بشود، این کار امکان‌پذیر است. به مادر پیشنهاد می‌شود که نظر خود را صریح به پزشک بگوید. بعضی از مادران بعد از عمل جراحی هوشیار هستند و درد کمی دارند ولی بعضی از آنها نیاز به مداخله پزشکی دارند. برخی مادران بعد از عمل می‌توانند به درستی از بچه مراقبت کنند و شیر بدهند و برخی از آنها به زمان بیشتری نیاز دارند. به این مادران توصیه می‌شود با پمپ الکتریکی، شیر خود را تخلیه کنند.
بعد از بیهوشی عمومی، مادر می‌تواند به محض هوشیارشدن شیر بدهد. داروهای استفاده‌شده در بیهوشی در بدن مادر زیاد باقی نمی‌مانند و روی شیردهی تاثیری ندارند.
منبع:www.salamat.com