قدرت بینایی شیرخوار در ماه اول زندگی تغییرات زیادی می‌کند. نوزاد در هنگام تولد دارای دید محیطی (قدرت دیدن اطراف) است و به تدریج توانایی تمرکز روی یک نقطه را در مرکز بینایی‌اش به دست می‌آورد.
نوزاد دوست دارد به اشیایی که در فاصله 20 تا 30 سانتی‌متری او قرار می‌گیرند، نگاه کند ولی در 1 ماهگی می‌تواند کمی روی اشیایی که در فاصله حدود 1 متری‌اش هم قرار گرفته‌اند، تمرکز کند. در همین زمان، نوزاد می‌تواند اشیاء را دنبال کند. برای تقویت این مهارت و افزایش قدرت بینایی نوزاد، می‌توانید با او بازی‌هایی بکنید که او مجبور شود چیزی را دنبال کند.
به‌عنوان نمونه سر خود را به آهستگی از طرفی به طرف دیگر (در حالی که او را در بغل گرفته‌اید و صورتش روبه‌روی شما است) تکان دهید یا یک شی مشخص را به بالا و پایین یا از چپ به راست تکان بدهید (باید مطمئن باشید که در محدوده تمرکز دید او قرار دارید.) در ابتدا او ممکن است فقط قادر باشد که اشیای بزرگ را به آهستگی در یک محدوده خاص دنبال کند ولی به زودی حتی اشیای کوچک را نیز سریعا دنبال خواهد کرد.
در ابتدای تولد، نوزاد به نور کاملا حساس است و مردمک‌های چشمش مقابل نور تنگ می‌شوند تا میزان نوری را که وارد چشم می‌شود محدود کنند. در حدود 2 هفتگی، مردمک‌های چشم او شروع به باز شدن می‌کنند تا او بتواند سایه و روشن را تجربه کند. با رشد شبکیه (یک لایه حساس به نور در داخل کره چشم)، توانایی او در شناخت شکل‌ها نیز افزایش می‌یابد.
در این سن، شیرخوار به اشکال سیاه و سفید یا طرح‌های راه‌راه یا چشم‌های درشت و برجسته عکس‌ها و عروسک‌ها بیشتر توجه می‌کند. اگر شما 3 اسباب‌بازی مشخص به او نشان دهید که یکی آبی، یکی زرد و دیگری قرمز باشد به علل ناشناخته، او مدت طولانی‌تری به اسباب‌بازی قرمز نگاه خواهد کرد. معلوم نیست که این توجه به علت رنگ قرمز است یا درخشندگی این رنگ توجه او را جلب کرده است؟ دید رنگ‌ها قبل از 4 ماهگی به تکامل نمی‌رسد بنابراین اگر 2 رنگ نزدیک به هم (مثل سبز و فیروزه‌ای) به او نشان بدهید، او نمی‌تواند تفاوت آنها را تشخیص دهد.
جالب است بدانید رشد بینایی در انتهای ماه اول به این صورت می‌شود که نوزاد می‌تواند به فاصله 20 تا 40 سانتی‌متری خیره شود. چشم‌ها سرگردان و گاهی لوچ هستند. کودک اشیاء با تیرگی بیشتر یا سیاه و سفید را ترجیح می‌دهد و از بین تمام اشکال نیز صورت انسان را ترجیح می‌دهد.
منبع:www.salamat.com