سیره نبوی /عفت عمومی

اسلام برای سالم سازی جامعه و تعالی و رشد انسان ها، توجه و اهتمام ویژه ای به موضوع محرم و نامحرم نشان داده است. رسول اعظم(ص) براساس آیات قرآن و فطرت انسانی، آن را طرح ریزی فرمود و بر زنان مسلمان ضروری دانست که در برابر مردان بیگانه خود را بپوشانند. حریم امن برای هر بانوی خداشناس و حقیقت طلب می تواند او را در رسیدن به اهداف والای انسانی و کمال مطلوب به نحو شایسته ای یاری کند.

جدایی زن و مرد نامحرم، یکی از دستورهای صریح قرآن و رسول خداست که در سلامت جامعه تأثیر فراوان دارد. بدون تردید حفظ عفت عمومی برای پایداری هر جامعه ضرورتی انکارناپذیر است. و یکی از راه های جلوگیری از نفوذ شیطان و وسوسه های آن، ایجاد حریم میان زن و مرد و رعایت پوشش است تا از نگاه های هوس آلود و تماس های غیر شرعی جلوگیری شود. تقویت ایمان، آرامش روحی و روانی، سلامت جسمی، استحکام بنیان خانواده، عزت و سربلندی، امنیت بانوان از دست سوداگران شهوت و دوری از افکار ناسالم، برخی از برکات این دستور قرآن و رسول خدا(ص) است. آن حضرت در این زمینه فرمود: در مجامع عمومی میان زنان و مردان نامحرم فاصله ایجاد کنید.

وجود مقدس رسول اعظم(ص) برای جداسازی محیط زنان از مردان وارد عمل شد، تا زمینه ها و خطرهای ناشی از اختلاط زنان و مردان را از میان ببرد. روزی آن حضرت با اشاره به یکی از درهای مسجد نبوی، به یاران خویش فرمود: اگر این در را برای بانوان اختصاص دهیم، بهتر است؛ زیرا آنان هنگام خروج از مسجد، دچار مشکل نمی شوند و اختلاط پیش نمی آید.

همچنین رسول خدا(ص) در اقدامی دیگر به مسلمانان دستور داد تا هنگام شب، وقتی که نماز جماعت تمام می شود، اول زن ها از مسجد بیرون روند و سپس مردان پراکنده گردند. آن حضرت با این اقدام، حتی زمینه روبه رو شدن زنان را با مردان نامحرم در کوچه های مدینه از میان برداشت.

شایسته است که امروز نیز با تأسی به این سیره هنگام عبور و مرور در گذرگاه ها ـ مانند کوچه، پیاده رو و غیره ـ بانوان از کناره ی راه و مردان از وسط راه حرکت کنند.