معرفت: وضعیت و جایگاه پژوهش در رشته دین شناسی در مؤسسه چگونه است؟ چه اندازه به پژوهش بها داده می شود؟
یکی از نکات مهم در مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قدس سره همین است که پژوهش امر مهمی است و به یک معنا شاید بتوان گفت: تمام این آموزش ها مقدّمه اند بر این که پژوهش های عمیقی صورت بگیرند و از این رو، ما به موازات گروه های آموزشی، گروه های پژوهشی هم داریم. البته، اخیرا برای هماهنگی بیش تر این دو در هم ادغام شده اند و گروه های آموزشی پژوهشی پدید آمده اند، خوشبختانه در مؤسسه انسان نشاط علمی خوبی را نزد محققان و حتی دانش پژوهان حس می کند. الحمدللّه، دوستان گروه دین شناسی، چه گروه «دین شناسی 1» و چه گروه «دین شناسی 2»، که تازه پایان نامه هایشان را تمام کرده اند یا در حال آماده سازی برای دفاع و نوبت دفاع هستند، پژوهش های خوبی داشته اند، کتاب های متعددی نوشته اند و اخیرا فهرست مقالات و کتاب هایی را که دوستان گروه «دین شناسی 2» منتشر کرده اند می دیدم، بسیار خوش وقت شدم که امیدواریم ان شاءالله این روند پژوهش با جدیّت ادامه داشته باشد. اگر انسان از پژوهش فاصله بگیرد، اگر در کنار تدریس مطالعه نداشته باشد، پژوهش نداشته باشد، قطعا پس از مدتی دچار رکود علمی خواهد شد. از این رو، پژوهش بسیار ضرورت دارد و پژوهش هم به نظرم باید با تدریس و بحث و مذاکره همراه باشد؛ چون همان گونه که آموزش بدون پژوهش مشکل پیدا می کند، پژوهش بدون عرضه افکار و نقّادی از سوی دیگران، انسان را دچار ذهنیت های خاصی می کند و در نتیجه، ممکن است افکار انسان بیش از حد انتزاعی شود.
معرفت: آیا برنامه های جدیدی برای آینده در بخش آموزش یا پژوهش در نظر دارید؟
برنامه های آموزشی روال خاصی را طی می کنند و به تصویب می رسند و پس از تصویب، لازم الاجرا هستند. به همین دلیل حوزه فعالیت ها و تغییرات در گروه های آموزشی تا حدّ زیادی تعریف شده اند و نمی توان در برنامه ها تغییرات زیادی ایجاد کرد. ولی ما سعی کرده ایم با صحبت هایی که با عزیزان دانش پژوه گروه داشته ایم، آنان را ترغیب کنیم که به درس های رسمی اکتفا نکنند و دچار آفت کمیّت گرایی و گذراندن واحد و مدرک گرفتن نشوند و الحمدلله، دوستان گروه «دین شناسی 3» ابراز آمادگی کرده اند که علاوه بر درس های رسمی، واحدهای دیگری را در فلسفه اسلامی بگذرانند و سعی کرده ایم به هر حال، با جلسات و صحبت هایی که با همدیگر داریم، نشاط بیش تری ایجاد کنیم. از بعضی صاحب نظران دعوت کنیم؛ مثلاً در نیم سال گذشته، دو نفر از صاحب نظران مسیحی را از انگلستان دعوت کردیم و به این جا آمدند و سه سخنرانی علمی داشتند، هر کدام مقالاتی را از قبل آماده کرده بودند و به اعضای گروه ما ارائه دادند. علاوه بر این، اشخاص دیگری از مؤسسات گوناگون برای گروه ما برنامه داشتند و امیدواریم بتوانیم این روند را ادامه دهیم و مباحث ملموس تر شود. در بُعد پژوهش هم گرچه تغییرات نظام مدیریتی گروه ها هنوز رسما ابلاغ نشده است، ولی امیدواریم بتوانیم با طرّاحی یک برنامه جامع از پژوهش هایی که به حوزه کار ما مربوط می شود اولویت ها را مشخص کنیم و با تعیین جاهایی که کار شده و جاهایی که کار نشده است، بتوانیم به تحقیق ها و پژوهش ها بهتر جهت بدهیم. امروزه تحقیقات زیادی صورت می گیرد و همه شان هم فی حدّ نفسه خوبند، اما به هرحال، نمی توانیم مدیریت نکنیم و به اولویت ها بی توجه باشیم و وقتی را که صرف می شود و سرمایه ای که هزینه می شود نادیده بگیریم. بنابراین، همان گونه که در امور اقتصادی، باید روی هر ریالی که خرج می شود حساب کرد، در پژوهش هم باید این کار صورت بگیرد که البته بوده است ولی امیدواریم بتوانیم ما بیش تر روی این قضیه سرمایه گذاری کنیم و مشخص کنیم که پس از یک برنامه مثلاً پنج ساله، دست کم تحقیقات اولیه را درباره تمام مباحثی که برایمان اولویت دارند انجام داده ایم. البته، این کار عنایت خداوند متعال را می طلبد و کار بسیار سنگینی است.
