همیشه فصل گرما با آمدن میوه‌های متنوع همراه است. یکی از این میوه‌ها آلوست. این میوه در میان مردم به عنوان یک درمانگر یبوست شهرت دارد، در حالی که وجود مواد مغذی دیگری بر خواص تغذیه‌ای آن افزوده است. این میوه در رنگ‌ها و گونه‌های متعددی در فصل تابستان در دسترس همه ما قرار می‌گیرد، به‌طوری که معروف‌ترین‌های آن در ایران، آلو زرد، آلوسیاه و آلوچه هستند که البته از نظر ارزش تغذیه‌ای تفاوت چندانی با هم ندارند.
جالب است بدانید که این گیاه بومی‌اروپا و آسیا بوده و در قرن نوزدهم به وسیله مهاجران آسیایی و اروپایی به آمریکای شمالی برده شده است. البته مدارکی وجود دارد که نشان می‌دهند مردم آسیای میانه، آلو را خشک می‌کردند و به مصرف می‌رساندند، حتی در طب چینی به آب این میوه «اکسیر صبحانه» می‌گفتند و عقیده داشتند که خوردن این نوشیدنی موجب سم زدایی و شادابی پس از خواب می‌شود. به علاوه، در روزهای گرم، نوشیدن آب آلو (البته خنک، نه یخ زده) به منظور بهبود دمای بدن، از سوی متخصصان این طب توصیه می‌شده است. هیچ می‌دانید کدام کشور بیشترین آلو را در سال تولید می‌کند؟ در پاسخ به این پرسش باید بگوییم، آمریکا به‌عنوان بزرگ‌ترین پرورش‌دهنده این میوه در دنیا شناخته شده است. پس از این کشور، روسیه، چین و رومانی نیز در زمره تولیدکننده‌های بزرگ این میوه هستند.
میوه‌ای برای کم خون‌ها
حتماً می‌دانید که خوردن این میوه جذب آهن را بالا می‌برد. می‌دانید چرا؟ زیرا این میوه (البته تازه آن و نه خشک شده) سرشار از ویتامین C بوده و وقتی با کلیه منابع غذایی آهن ( مانند گوشت‌ها و حبوبات) همراه شود، جذب این ویتامین چند برابر شده و کمبود این ماده مغذی تا حدودی برطرف می‌شود. همان طور که می‌دانید، این ویتامین در حفظ سلامت سیستم ایمنی بدن بسیار مؤثر بوده و به دلیل خاصیت آنتی‌اکسیدانی که دارد، از بروز عفونت و سرطان به خصوص در افراد مستعد جلوگیری می‌کند. به علاوه، مانع از اکسیده شدن کلسترول در بدن شده و به این ترتیب احتمال گرفتگی عروق و به دنبال آن سکته را کاهش می‌دهد. جالب است بدانید که مطالعات نشان داده‌اند که دریافت این ماده مغذی از طریق میوه‌ها و سبزی‌های تازه طول عمر افراد را با جلوگیری از ابتلا به انواع سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی عروقی و سکته افزایش می‌دهد.
در ضمن، از آنجا که گیاه‌خواران و افرادی که مقادیر کمی گوشت قرمز مصرف می‌کنند، خود را در معرض خطر دریافت ناکافی آهن و تهی‌شدن ذخایر آهن بدن قرار می‌دهند و فقدان آهن می‌تواند، در نهایت به کم‌خونی منجر شود که خستگی مفرط و نداشتن تمرکز از عوارض آن است، می‌توانند با مصرف مرتب این میوه در برنامه غذایی‌شان همراه با سایر منابع غیر حیوانی آهن، جذب این ماده مغذی را افزایش داده و به این ترتیب از بروز کم‌خونی فقر آهن که احتمال فراوانی دارد که به آن مبتلا شوند، جلوگیری کنند.
بمب آنتی‌اکسیدانی
آلو یکی از منابع خوب آنتی اکسیدان‌ها است. این میوه حاوی مقادیر مناسبی از ترکیبات فنلی و بتاکاروتن است که با اثر آنتی اکسیدانی خود رادیکالهای آزاد را خنثی می‌کنند. رادیکالهای آزاد آثار مخربی را در بدن اعمال می‌کنند زیرا با اکسیداسیون چربی‌ها در بدن سبب می‌شوند که چربی همواره در رگ‌ها رسوب کرده و گرفتگی عروق پیش آید. این فرآیند جزو عوامل اصلی بروز بیماری‌های قلبی عروقی است.
یکی دیگر از مضرات رادیکالهای آزاد، تخریب DNA است. چنانچه DNA آسیب ببیند، احتمال تولید سلول‌های سرطانی در بدن به شدت افزایش می‌یابد و آخر اینکه وجود این ترکیبات زیان‌آور، افزایش دهنده بروز استئوآرتریت بوده که منشأ پیدایش بیماری‌هایی نظیر آرتریت روماتوئید به حساب می‌آید. لازم است در همین جا اضافه کنیم که بیشترین آنتی‌اکسیدان در آلوهای رسیده وجود دارد. پس هر چه آلو رسیده‌تر باشد، مفیدتر است.
... و برای فشارخونی‌ها
همان‌طور که در ابتدای بحث گفتیم، آلو مواد مغذی بسیاری دارد، به طوری که یکی از منابع غنی پتاسیم به حساب آمده و در هر 100 گرم خشک شده آن، 860 میلی گرم از این ماده معدنی یافت می‌شود. تحقیقات انجام گرفته در سال‌های اخیر تأثیر پتاسیم را در کاهش فشار خون نشان داده‌اند. با توجه به اینکه آلو سدیم کمی دارد، مصرف متعادل آن در کنترل فشارخون موثر است. بنابراین خوردن حداقل سه آلوی متوسط و تازه در گروه میوه‌های روزانه به بیماران توصیه می‌شود. به علاوه، این میوه انرژی کمی دارد، بنابراین دریافت کالری اضافی را نیز برای فرد به همراه نخواهد داشت به طوری که با خوردن سه عدد آلوی تازه، 25 کالری انرژی به بدن می‌رسد از این رو، اگر در خوردن این میوه کم کالری زیاده‌روی نشود، اضافه وزنی را نیز به همراه نخواهد داشت.
دو کلمه با آشپزها
جالب است بدانید که آشپزها و کسانی که تمایل ندارند از چربی، کره یا مارگارین در طبخ غذای خود استفاده کنند، می‌توانند از پوره آلوی خشک در انواع کیک، شیرینی و یا حتی شکلات‌هایی که باید بافتی نرم و لطیف داشته باشند، استفاده کنند. بنابراین افرادی که باید از یک برنامه غذایی کم کالری پیروی کنند، می‌توانند از این گزینه بهره برده و در عین حال انرژی دریافتی خود را نیز کنترل کنند. فراموش نکنید که آلوی خشک کرده را می‌توان در صورت نگهداری در مکانی خشک و خنک تا شش ماه ذخیره کرد. در زمستان می‌توان به همراه سایر مغزها و میوه‌های خشک به‌عنوان میان وعده، آلو را مورد استفاده قرار داد و در فصل گرما از تازه این میوه به همراه سایر میوه‌ها و یا طبخ شده در کنار سایر غذاهای گوشتی لذت برد.
یکی از ترکیبات قابل توجه آلو، فیبر است. همان طور که می‌دانید، فیبرها موجب کاهش سرعت جذب مواد مغذی به ویژه قندها شده و در عین حال میزان حساسیت به انسولین را نیز افزایش می‌دهند. بنابراین مصرف آلو می‌تواند در تنظیم قند‌خون موثر باشد.
به علاوه، یکی از شناخته شده‌ترین خواص آلو، پیشگیری از ابتلا به یبوست است. این اثر نیز به واسطه وجود فیبر به انجام می‌رسد. در این باره، آلو از دو طریق عمل می‌کند؛ اول اینکه با تخمیر فیبر حاصل از خوردن آلوها به وسیله باکتری‌های موجود در روده بزرگ، حجم مدفوع زیاد می‌شود و در پی آن سرعت و قدرت انقباضات این ارگان بیشتر شده و در نهایت، خروج سریع‌تر مواد زاید فراهم می‌شود. دوم اینکه آلو و آب آن حاوی مشتقات ماده ا‌ی به‌نام «هیدروکسی فنیلیاتین» هست که عضلات صاف دیواره روده بزرگ را تحریک می‌کند و این تحریک موجب شروع افزایش فعالیت روده بزرگ می‌شود که این امر نیز به افزایش سرعت حرکت مدفوع کمک می‌کند.
همچنین در 100 گرم آلو خشک، حدود 10 گرم قند سوربیتول وجود دارد که این ترکیب کربوهیدراتی نیز خاصیت ملین دارد و به این ترتیب خوردن این میوه می‌تواند به حفظ سلامت دستگاه گوارش کمک کند.
علاوه بر آثار فوق، فیبر موجود در آلو سبب افزایش رشد و تکثیر باکتری‌های مفید روده نیزشده که این امر مانع از رشد باکتری‌های مضر در این ارگان می‌شود.
همچنین، بر اثر تخمیر فیبر در داخل روده، اسید بوتیریک تولید می‌شود که منشأ انرژی برای سلول‌های روده بوده و به این ترتیب، سلامت دستگاه گوارش هرچه بیشتر حفظ خواهد شد.
منبع:www.salamat.com
/ک
