به گزارش ایسنا، یولیوس لوتار فون مایر(Julius Lothar von Meyer) زاده 19 اوت 1830 شیمیدان آلمانی هم دورهٔ دمیتری مندلیف بود که در رقابت با او در ارائه جدول تناوبی عنصرها تلاش می‌کرد که البته ناموفق بود و مندلیف را به عنوان پایه‌گذار جدول تناوبی می‌شناسند.
با فاصله پنج سال، مندلیف و مایر هر دو بر سر تحقیقی با روبرت بونزن شیمیدان آلمانی و کاشف طیف نشری خطی و عنصر سزیم، همکاری کردند.
مایر در فارل، بخشی از آلمان امروزی به دنیا آمد.
پدرش فردریک آگوست میر، یک فیزیکدان بود. او پس از پایان دبیرستان برای تحصیل در رشته پزشکی در سال 1851 به دانشگاه زوریخ رفت و دو سال بعد به دانشگاه Würzburg جایی که رودولف فیرخو در آنجا استادآسیب‌شناسی بود، رفت.
مایر به تحصیل در زمینه زیست‌شیمی پرداخت و پس از پایان یک دوره از دانشگاه در سال 1854 به هایدلبرگ جایی که روبرت بونزن در آن استاد شیمی بود رفت.
وی رساله دکتری اش را بر روی کارکرد کربن مونوکسیددرخون متمرکز کرد و پس از تحصیل در مؤسسه فناوری کارلسروهه مشغول به کار شد.
از دیگر کارهای مایر می‌توان به چگونگی آرایش اتم‌های کربن در بنزن و جای‌گیری حلقه مانند آن‌ها اشاره کرد. البته او به پیوندهای یگانه و دوگانه که بعدها در ساختار فریدریش آگوست ککوله بود، اشاره نکرد.
در دوران جنگ فرانسه و پروس(امپراطوری آلمان قدیم)، موسسه فناوری کالسروهه به یک بیمارستان تبدیل شد و در آن دوران مایر نقش مهمی در پرستاری از زخمیان جنگی داشت. او در سال 1876 استاد شیمی دانشگاه توبینگن شد و تا هنگام مرگ در آنجا مشغول بود.
مایر بیشتر به دلیل نقشی که در دسته بندی عنصرها و تنظیم یک جدول برای آن‌ها داشت، شناخته شده است. مایر چنین گفت که اگر عنصرها برپایهٔ وزن اتمی مرتب شوند، در گروه‌هایی می‌افتند که ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی آن‌ها با فاصله‌ای ثابت تکرار می‌شود. وی در 11 آوریل 1895 در 65 سالگی بدرود حیات گفت.
