باقر پورقاسم در حاشیه افتتاح کلینیک صنعت نفت دانشگاه شهید چمران اهواز در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب که امروز، سهشنبه 26 بهمنماه در اهواز برگزار شد، در گفتوگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: بحث ارتباط صنعت و دانشگاه سالیان سال است که توسط مسئولان عالی کشور مطرح میشود اما این که شیوه ارتباط باید چگونه باشد همیشه با چالش روبهرو بوده است.
وی افزود: دانشگاه علاقهمند است که به سمت صنعت بیاید و صنعت نیز علاقهمند است که از توانایی دانشگاه استفاده کند ولی مشکلاتی که بر سر راه بود، این کار را با سختی مواجه میکرد که با ابتکار همکارانم در حوزه صنعت و استقبال از سوی دانشگاه شهید چمران، امروز با یک فرآیند عملی، لازم و ملزوم میان صنعت و دانشگاه در کنار هم قرار گرفتهاند و پیشبینی میکنیم که این فرآیند به صورت خودجوش باشد و با توجه به اینکه یک نتیجه برد - برد دو طرفه بهدنبال دارد، حتی نیاز به حمایتهای خاص هم نداشته باشد.
رئیس اداره پژوهش و فناوری شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب گفت: با توجه به دستورالعملی که برای این کلینیک در نظر گرفته شده است، کارشناسان صنعت با مراجعه به این کلینیک مشکاتل و معضلات خود را مطرح میکنند و اساتید دانشگاه نیز بر اساس تجارب و دانشی که دارند، ممکن است چهار راهکار را پیشبینی کنند.
وی با اشاره به این راههکارها، افزود: اولین راهکار، پیشنهاد یک دوره آموزشی توسط استاد مربوطه است که در این صورت باید سرفصل دورهها مشخص شود. راهکار دوم نیز این است که مشکلات از طریق یک پروژه تحصیلات تکمیلی دانشجویی توسط خود استاد پیگیری شود. راهکار سوم رفع آن چالش از طریق انجام پروژه پژوهشی و راهکار پایانی هم این است که استاد با توجه به تجارب و دانشی که دارد بتواند در قالب یک طرح ابتکاری، مشکل صنعت را حل کند.
پورقاسم گفت: در هر صورت اینجا فضایی فراهم شده است که صنعت بهراحتی میتواند مشکلات خود را روی میز دانشگاه بیاورد و دانشگاه هم با توجه به اینکه وارد چالشهای صنعت میشود، میتواند سیاستگذاریهای خود را برای طرحهای راهبردی که میتواند برای صنعت داشته باشد، عنوان و دنبال کند.
رئیس اداره پژوهش و فناوری شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب گفت: بزرگترین دِینی که دانشگاه میتواند داشته باشد، نیز این است که ذهن اساتید خود را از چالشهایی که در واقعیت در حوزه صنعت خریدار دارد، پر کند و جهتدهی آموزشها را بر اساس نیاز صنعت تدوین کند.
وی عنوان کرد: پیشبینی ما این است که اگر همین جدیتی که امروز در شروع کار داریم، بدون اینکه نیاز به سفارش یا حمایت خاصی داشته باشد، ادامه پیدا کند میتواند بهصورت خودجوش عمل کند و منشأ تحولات بزرگی هم در صنعت مناطق نفتخیز جنوب و هم الگویی برای تمام دانشگاههای کشور باشد.