روستای اِواتر در بین کوه های سر به فلک کشیده ی سلسله جبار البرز محصور شده است که در نخستین بارش های پائیزی، این کوه ها پوشیده از برف شده و تا اوایل تیر ماه این پوشش برفی باقی می ماند. از نظر موقعیت جغرافیایی می توان آن را این گونه بیان کرد.
از شمال به کوه های نرگس ، شیر پشم و اوچال (مرز مشترک استان قزوین و مازندران) و از شرق به کوه های کلوان (گردنه خاکین) و رمضان دره و از جنوب به کوه های آزاتر (اَزاتر) و از غرب به کوه های پیچ بن منتهی می شود.
برای سفر به روستای اواتر باید از شهر قزوین و در مسیر طولانی و پرپیچ و خم و کوهستانی الموت به روستای گرمارود که مسیری آسفالته است گذشت و سپس با ادامه دادن راه ، در جاده ای خاکی و شوسه به روستای نرم لات (میان دوآب) که روستایی بسیار زیبا و به دلیل قرار گرفتن میان دو رودخانه ی پرآب ، این گونه نام گذاری شده است و دارای امام زاده ای که مشتاقان آن حضرت هر ساله (بیشتر در فصل بهار و تابستان) برای زیارت و گرفتن حاجات خود به این روستا مسافرت می کنند.
بعد از روستای نرم لات به دلیل نبودن جاده ، مسیر را باید پیاده و یا با چارپایانی مانند اسب و قاطر و … طی کرد.در این راه با مناظر چشم نوازی مواجه می شوید که هر بیننده ی مشتاق طبیعت را به خود جلب می کند.
روستای اِواتر به دلیل دور بودن از شهر و بکر بودنش دارای جاذبه های گردشگری و کوهنوردی و چشمه های آب معدنی مانند گرآب می باشد. چشمه های معروف این روستا عبارتند از :لیزدربند ، آب خوره ، خاکین و ولجار که منشاء رودخانه معروف الموت از چشمه ها و رودخانه ی اواتر است.
این روستا در فصل بهار و تابستان دارای آب و هوای معتدل و دلپذیر و در فصل زمستان بسیار سرد می باشد و به دلیل سرمای شدید در زمستان و نداشتن حداقل امکاناتی مانند:برق و صعب العبور بودن مسیر رفت و آمد و نبود مدرسه ، اهالی روستا به حومه ی شهر قزوین مهاجرت می کنند و در تابستان و با پایان یافتن تحصیل دانش آموزان به روستا برگشته و مشغول زراعت و دامداری خود می شوند.
نبود برق باعث شده که مردم شب ها با فانوس ، گردسوز و چراغ زنبوری و … روشنایی خود را تامین کنند که از دور نمایی واقعا زیبا و بی نظیر را پدید می آورد، که این نوع شرایط زندگی باعث شده تا مردم این روستا بصورت نمادی از مقاومت و استواری در کل منطقه ی الموت درآیند.
این روستا به دلیل داشتن فاصله طولانی از هر منطقه ی شهری و هرگونه دود و آلودگی و سروصدای اتومبیل ها به دور بوده و تنها چیزی که در این روستا شنیده می شود صدای تکان خوردن برگ درختان که نسیم آنها را به حرکت درمی آورد و همچنین صدای گذر آب جویبارها و رودخانه ها و پرندگان زیبا و خوش صدا که باعث آرامش شده و گوش هر عاشق طبیعتی را به خود جلب می کند.
اهالی این روستا ، افرادی بسیار زحمتکش و مهمان نواز و خون گرم هستند.این مردم نسبت به هم وابستگی خاصی دارند و در همه کارها به هم کمک می کنند. مردم این روستا برای تامین نیازهای خود و مایهتاج زندگی ، با فروش دام و یا محصولات دامی خود همچون شیر ، پنیر ، کره ، ماست ،کشک ، گوشت و پوست و محصولات زراعی خود از قبیل :سیب زمینی ، لوبیا ، جو و گندم و میوه های درختان مانند:سیب ، گردو ،فندق ، زردآلو ، گیلاس ، آلبالو ، گلابی ، آلوچه و … کسب درآمد می کنند.
زنان این روستا نیز هم دوش مردان به دامداری و یا برسر زمینهای کشاورزی به کاشت و یا آبیاری زمینها و درختان و در پاییز به برداشت محصولات خود مشغول اند. در بضی مواقع نیز به بافتن صنایع دستی از قبیل:گلیم ، نمد مالی ، پارچه بافی ، چادرشب ، ایزار یا سفره ی نان ، کرباس ،سوف یا چهار نالی ، جاجیم بافی ، قالی بافی ، جل ، دستکش و جوراب بافی مشغولند.
در کوه های این روستا جانوران وحشی و اهلی زندگی می کنند که باعث جذابیت و یکی از دیدنی های این منطقه ی بکر شده است.
وجود جانوران وحشی چون خرگوش ، روباه ، بزکوهی ، کل ، خرس و گرگ و پرندگان شکاری و دیگر پرندگان گوناگون و زیبا و خوش صدا و انواع خزندگان و حشرات را می توان یافت و جانوران اهلی مانند: گاو ، گوسفند ، اسب و قاطر و پرندگانی چون مرغ و خروس و … را می توان دید.
وجود آب فراوان و خاک مناسب باعث حاصلخیزی و همیشه سبز بودن این منطقه ی با شکوه شده است.گیاهان خودروی وحشی که دارای ارزش سرشار دارویی است در دامنه ی کوهها می رویند.کما ، زرشک ، ریواس ، گون و کتیرا ،کنگر ، چای کوهی ، آویشن ، گل گاو زبان ، قارچ کوهی ، شورک (سورک) ، سیاه بن ، پونه ، گل نرگس وحشی ، وارنگ کوهی ، بویه، الوهه و بوته ی گل پر و …. و درخت هایی مانند زالزالک ، کلیک ، بید ، تبریزی ، گردو ، گیلاس ، آلبالو ، آلوچه ، سیب ، گلابی ، فندق و … چهره ی این روستا را زنده و زیبا ساخته اند.
