علائم کمبود منیزیم در انسان نشان دهنده سطوح پایین منیزیم در بدن است که میتواند به بروز چندین بیماری منجر شود. از آنجا که هیپومنیزیمی (کمبود منیزیم) میتواند برای سلامتی زیان آور باشد، یافتن راههایی برای مقابله با این بیماری ضروری است.
منیزیم یکی از مهمترین عناصر بدن است که وجود آن برای عملکرد مناسب بدن ضروری است. انجام تعدادی از عملکردهای بدن به این مادهی مغذی ضروری بستگی دارد. منیزیم ترکیبی مهم برای ساخت عضله، استخوان و ساخت پروتئین است. این عنصر همچنین به تنظیم درجه حرارت بدن کمک میکند. مقدار مورد نیاز منیزیم بسته به سن و جنسیت فرد تفاوت میکند. با این حال، تحقیقات صورت گرفته اخیر نشان میدهند افرادی که از میزان کافی منیزیم در رژیم غذایی خود بر طبق میزان مجاز روزانه توصیه شده برخوردار نیستند، دچار علائمی از کمبود منیزیم میشوند. این عارضه ممکن است به بروز سندرم کمبود منیزیم منجر شود که همچنین تحت عنوان هیپومنیزیمی شناخته میشود.
دلایل زیادی برای بروز این کمبود وجود دارد. یکی از دلایل اصلی اعتیاد به الکل است که منیزیم را از بدن دفع میسازد. دلایل دیگری در ارتباط با کمبود منیزیم وجود داشته که از آن جمله میتوان به سوء تغذیه، کم آبی بدن، مصرف بیش از حد داروهایی مانند دیورتیک، آنتی بیوتیکهایی مانند سیکلوسپورین و برخی داروهای سرطان اشاره کرد. کمبود منیزیم همچنین میتواند به علت اختلالات ژنتیکی خاص رخ دهد. علل کمبود منیزیم و درمان آن به علائم مشاهده شده در افراد مبتلا بستگی دارند.
علائم کمبود منیزیم
به عقیده مرجع تعیین مصرف روزانه (RDI) مقدار مورد نیاز منیزیم 400 میلیگرم است. اما این مقدار از طریق رژیم غذایی روزانه تأمین نمیشود. عوامل چندی که به کمبود منیزیم منجر میشوند، اسهال، دیابت کنترل نشده، مصرف نامناسب داروهایی مانند دیورتیکها و اعتیاد به الکل را شامل میشود. بروز کمبود منیزیم ممکن است خطر عدم تعادل هورمونی، فشار خون بالا، ریتم غیر طبیعی قلب (آریتمی) و گاهی حتی حملات قلبی را افزایش دهد. نشانههای کمبود منیزیم ممکن است با توجه به شدت کمبود منیزیم متفاوت باشد. در این بخش نشانههایی که به تشخیص این اختلال کمک میکنند را معرفی میکنیم.
• علائم اولیه و خفیف کمبود منیزیم سردردهای میگرنی، به وجود آمدن اختلالاتی در الگوهای خواب، اختلالات ناخواسته و اسپاسم در عضلات بوده که همچنین تحت عنوان فاسیکولاسیون عضله و بی خوابی شناخته میشوند.
• بدخلقی، حافظه و تمرکز ضعیف و از دست دادن اشتها برخی از علائم کمبود منیزیم در کودکان میباشند. کودک ممکن است همچنین از بی حالی و احساس خستگی تمام مدت شکایت داشته باشد.
• تغییر در چرخه قاعدگی و حساسیت به لمس سینه برخی از علائم کمبود منیزیم در زنان میباشد. علائم دیگر مشاهده شده نوسانات خلقی، به دلیل نوسانات هورمونی، ناراحتی شکم، افسردگی، هیپوکلسمی، خستگی غیر قابل توضیح و غیره را شامل میشود.
• کمبود منیزیم همچنین منجر به بروز پوکی استخوان میشود که یک اختلال استخوانی بوده که فرد را بیشتر در معرض شکنندگی استخوان منجر به صدمه دیدگی و شکستگیهای متعدد قرار میدهد. سطوح پایین کلسیم ناشی از هیپومنیزیمی همچنین موجب کاهش وزن ناخواسته، افزایش ادرار، از دست دادن حافظه و ضعف میشود.
• کمبود شدید منیزیم علائمی همچون بی حسی بدن، کشیدگی و انقباض عضلانی، توهم و احساس سوزن سوزن شدن و یا احساس وجود سوزن در سرتاسر بدن را از خود نشان میدهد. برخی از علائم دیگر هایپرتنشن یا فشار خون بالا بوده که گاهی اوقات ممکن است به عوارضی مهلک مانند کما، سکته مغزی و حتی حمله قلبی منجر شود.
درمان کمبود منیزیم
بسیار ضروری است که پیش از آنکه کمبود منیزیم موجب بروز عوارض بیشتر شود، تحت درمان قرار گیرید. علائم خفیف کمبود منیزیم را میتوان با رژیم غذایی مناسب درمان کرد که بایستی تمام مواد مغذی را دربرداشته باشد. مواد غذایی حاوی منیزیم، موز، اسفناج، شیر، غلات، حبوبات، آجیل مخلوط، کشمش و عدس را شامل میشود. مکملهای مختلفی از منیزیم در قالب قرص در بازار موجود میباشند. اما این مکملها را بایستی تنها تحت نظارت پزشک مصرف نمود تا از اوردوز یا مصرف بیش از حد منیزیم که ممکن است عوارض جانبی خاصی را به همراه داشته باشند، جلوگیری شود. کمبود شدید منیزیم میتواند با تزریق محلول منیزیم تحت درمان قرار گیرد.
برای تشخیص وجود سطوح منیزیم در بدن، فرد ممکن است مجبور به قرار گرفتن تحت آزمایش خون منیزیم یونیزه قرار گیرد. به منظور جلوگیری از هرگونه بیماری مرتبط با این سندرم، لازم است که مواد غذایی سرشار از منیزیم را به منظور حفظ سطوح مناسب این ماده مغذی حیاتی در بدن وارد رژیم غذایی خود سازید.