فرض کنید الان سال 3017 است و می خواهید به یک آلبوم موسیقی گوش کنید، به نظر شما این آلبوم روی چه چیزی ذخیره شده است؟ باتوجه به سرعت پیشرفت تکنولوژی پاسخ به این سوال غیرممکن است اما یکی از گزینه های موجود احتمالا رشته های DNA خواهند بود.
دلیل این پیش بینی این است که محققان توانسته اند فایل ویدئویی ترانه «Tutu» از «مالز دیویس» را به گونه ای روی DNA ذخیره کنند که امکان کیفیت آن تا هزاران سال دیگر حفظ شود.
برای ذخیره یک ویدئوی دیجیتالی در DNA ابتدا کدهای صفر و یک به 4 باز آلی DNA یعنی آدنین (A)، تیمین (T)، سیتوزین (C) و گوانین (G) ترجمه شده و سپس ترکیب آنها باعث تشکیل یک مولکول DNA می شود. 
«امیلی لپروست» مدیرعامل یکی از شرکت های سنتز DNA که با محققین مایکروسافت و دانشگاه واشنگتن همکاری کرده است می گوید:
ما با همکاری کمپانی «Twist Bioscience» ژن‌های سنتزی را بر روی سیلیکون مونتاژ می کنیم. این رشته ها بسیار باریک بوده و با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند. با استفاده از این فناوری افرادی که هزار سال دیگر به دنیا می آیند از گوش دادن به ترانه های امروزی با کیفیت عالی لذت خواهند برد.
این آرشیو بخشی از برنامه «Memory of the World» یونسکو است که فایل های مربوط به میراث جهانی را ذخیره می کند.
به گفته لپروست هدف بعدی آنها توسعه بیشتر این فناوری به منظور کاهش قیمت آن است بگونه ای که توانایی رقابت با دیگر ابزارهای ذخیره سازی را داشته باشد.
