به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، تئاتر ایران این روزها بیش از پیش درگیر حاشیه هایی همچون حضور بازیگران چهره و ورزشکاران روی صحنه و همچنین نگاه صرف کارگردانان به گیشه شده است.
مشکلاتی که شاید برای برخی تهیه کنندگان بر آوردهای مالی بسیار بالایی داشته باشد اما این درآمدزایی به قیمت بیکاری و ناامیدی بسیاری از جوانان رشته تئاتر شده است.
طراحی لباس یکی از مهم ترین شاخه‌های هنر تئاتر است. شاخه‌ای که همواره با تعابیر مختلفی روبرو بوده است. آنچه مشخص است آنکه هنوز در ایران به شکل عملی تعریف مشخصی از طراحی لباس وجود ندارد.
"متین کی‌منش" طراح صحنه و لباس سابقه همکاری در پروژه‌هایی همچون الیورتوئیست و مفیستو را در کارنامه دارد و این روزها به عنوان طراح لباس در پروژه نمایشی هجوم فعالیت می کند. به همین بهانه وی یادداشتی را در مورد حاشیه های هنر طراحی لباس به خبرگزاری میزان ارائه کرده که به شرح زیر است:
در تمامی جهان همواره طراحان مطرح لباس از آثار بزرگ نقاشی و یا سایر آثار ادبی الهام می گیرند اما در ایران گاهی به علت نبود قانون کپی رایت الهام گرفتن به کپی کردن منجر می شود. تفاوت های بسیاری بین کپی کردن و الهام گرفتن وجود دارد که هنوز به خوبی رعایت نمی شود.
تئاتر ایران به جز برخی آثار خاص و دارای گیشه با مشکلات مالی روبرو است و همین مشکلات تمامی عوامل از جمله طراح لباس را درگیر می کند زیرا باید خلاقیت خود را در شرایطی محدود بروز دهد.
البته این نکته را نباید فراموش کرد که هر چند برخی از کارها مثل تئاتر را به عنوان شغل نمی توان در نظر گرفت اما بار معنایی و روحی که در تئاتر وجود دارد گاهی حجم بی پولی را به دست فراموشی می سپارد.
این روزها همه از وجود لابی و رانت صحبت می کنند. بدون شک من هم از این دست موقعیت‌ها را دیده ام و با آن بسیار مخالفم اما این را هم باید بدانیم روابط حرفه ای و سالم در ارتقا سطح کیفی هر فرد به شدت موثر است. تعریف نادرستی از روابط ایجاد شده که همه چیز را به سوی لابی بازی می برد. بین رابطه درست و لابی یک دنیا فاصله است
طراحان لباس گاهاً از تئاتر به سینما می روند اما اعتقاد دارم که طراحی لباس در سینما قله افتخارات و آرزوها نیست. چه بسا بسیاری از طراحان سینما در اوج به تئاتر می آیند. نقطه اوج هر طراح لباس کیفیت کار وی است.
من تجربه همکاری با بسیاری از هنرمندان را داشته ام و همواره سعی کردم با بازیگران تعامل داشته باشم. به دخالت بازیگران در طراحی لباس اعتقادی ندارم. تعامل بازیگر با طراحان چه گریم و چه لباس اتفاق بسیار مثبتی است اما این امر نباید به دخالت ختم شود. بازیگران بهتر است با طراحان به تعامل و همفکری برسند و وقتی این تعامل به وجود بیاید بدون شک دخالتی شکل نخواهد گرفت.
