مراقبت از کودکان در فضای مجازی با ابزارهای متنوع آموزشی بستری حیاتی و کارآمد برای والدین و معلمین است تا آنها را ضمن آشنا نمودن با انواع تهدیدها و گرفتاری‌های استفاده از آن، در مقابل دیگران در مصونیت کامل قراردهیم.
به گزارش به نقل از خبرآنلاین، با رشد فرآیندهای مجازی در زندگی انسان‌ها و البته نوع پرمخاطره آن در ایران، که معمولا فرهنگ چگونگی استفاده از آنها مدت‌های مدیدی بعد از شروع استفاده نهادینه می‌شود و البته همواره با انواع داستان‌های غم‌انگیز و دردآور و خانمان‌سوز نیز همراه است، فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی وابسته به آن نیز از این قاعده مستثنی نیست. با در نظر گرفتن افزایش سطح آگاهی کودکان امروز و عدم کنترل صحیح و یا جلوگیری موفق از روند بسیار پرشتاب آنها در روی‌آوری به دنیای مجازی، پدیده‌ای در حال شکل‌گیری است که هم‌اکنون نیز باید برای آینده آن، فکری اساسی کرده و قوانینی منسجم و مطابق استانداردهای جهانی برای مقابله با آن داشته باشیم، و آن پدیده شوم چیزی است که از آن به "تجاوز جنسی مجازی" آن‌هم علیه کودکانمان یاد می‌کنند.
ماجرا گویا این‌گونه ترسیم می‌شود که متجاوزان با شناسایی طمعه‌ها در ابزارهای مجازی و نوعا شبکه‌های اجتماعی متنوع، از کودکان می‌خواهند که از خود و یا دیگر دوستانشان تصاویر غیراخلاقی تهیه و در اختیار متجاوزان قرار دهند، و یا با استفاده از دوربین‌های آنلاین از خود فیلم تهیه کنند و از این طریق تسلیم خواسته‌های متجاوزان شوند. آنها با توسل به انواع ترفندهای گول‌زننده کودکانه آنها را وادار به چنین عمل خطرناکی می‌کنند. و سپس با روش‌های مختلف تهدید و تطمیع و حق‌السکوت و... روح و روان آنها را مورد آسیب‌های جدی و بسیار خطرناک قرارداده و یا پا را از آن هم فراتر برده و تجاوزی را که تاکنون مجازی بوده به "واقعیتگ تبدیل می‌کنند.
لازم به یادآوری نیست که چنین رویدادها و پدیده‌هایی تا آخر عمر تاثیر شومشان را بر جریان زندگی فرد گذاشته و باعث بروز انواع آسیب‌های اجتماعی و زنجیره‌وار خواهد بود. در تحقیقاتی که از پرونده‌هایی مشابه نظیر آن‌چه "خفاش‌شب"ها، "علی‌بیجه"ها و قاتل "ستایش"ها آفریده بودند، کاملا این موضوع قابل تشخیص است که تقریبا تمام مرتکبین چنین جنایت‌هایی خود قبل‌تر "قربانی" بوده‌اند.
دنیای مجازی هم شبیه بسیاری از ابزارها می‌تواند کاربردهای متعالی و رذیلانه داشته باشد و مهم در این موضوع انتخاب کاربر از نوع استفاده از آن است. که این مهم فقط می‌تواند از طرق آموزشی و با بالابردن توان علمی و سطح آگاهی دست‌اندرکاران تربیتی کشور از والدین و معلمین و استادان گرفته تا سایر تاثیرگذاران این عرصه، به وجود می‌آید.
به نظر می‌رسد برای بالابردن سطح آگاهی کودکان برای مقابله با چنین پدیده‌ای اولا باید اعتماد به نفس آنها را تقویت کرده تا در مقابل هر خواهش و درخواستی تسلیم نشوند و نیز آنها را هرچه بیشتر با حریم خصوصی و دنیای کودکی خود آشنا نماییم. کودکان امروز، پدران و مادران فردای همین جامعه هستند...
