نیو هورایزنز، نخستین فضاپیمای ناسا که از کنار پلوتو عبور کرد همچنان با حرکت به سمت فضای ژرف و لبه منظومه شمسی در حال تاریخ سازی است. اواخر سال گذشته میلادی، این فضاپیما از دوربین های خود برای تصویربرداری از یک خوشه ستاره ای کهکشانی استفاده کرد و رسماً، دورترین تصویر از کره زمین را به ثبت رساند.
رکوردار قبلی دورترین تصویر، «وویجر 1» ناسا بود. این فضاپیمای کاوشگر که پیش از حرکت به سمت فضای میان ستاره ای، از کنار دو سیاره مشتری و زحل عبور کرد، طی فوریه سال 1990 میلادی دورترین تصویر ممکن را به ثبت رساند که 603 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله داشت. این آخرین تصویری بود که توسط وویجر 1 و پیش از خاموش شدن دوربین های آن به ثبت رسید.
نخستین تصویر به ثبت رسیده از نیو هورایزنز در روز 5 دسامبر 2017 که به مدت دو ساعت رکورددار دورترین تصویر از زمین بود.
رکورد وویجر 1 به مدت 27 سال دست نخورده باقی ماند تا اینکه در روز پنجم دسامبر 2017، نیو هورایزنز تصویری از یک خوشه ستاره ای در فاصله 609 میلیارد کیلومتری به ثبت رساند. این فضاپیما سپس در کمتر از دو ساعت، رکورد خود را مجدداً شکست و توانست از دو شی در کمربند کویپر تصویربرداری کند؛ ابری عظیم از اجرام یخ‌زده در لبه منظومه شمسی که نیو هورایزنز در حال عبور از آن است.
این فضاپیما در حال حرکت به سمت سنگی یخی و کوچک در آنسوی پلوتو است که 2014 MU69 نامیده می شود. در نخستین روز از سال آتی میلادی، نیو هورایزنز به این شی نزدیک شده و تصاویر رکوردشکن بیشتری به ثبت خواهد رساند. این تصاویر، احتمالاً نوعی بسیار عجیب از سنگ های فضایی را به ما نشان خواهند داد. به لطف رصدهای انجام شده از زمین، تیم ماموریت نیو هورایزنز باور دارد که MU69 صرفاً یک شی نیست و احتمالاً از دو شی متفاوت تشکیل شده که بسیار به یکدیگر نزدیک هستند.
دو تصویر از اجرامی در کمربند کویپر که رکورد دورترین تصاویر از زمین را به خود اختصاص داده اند.
