ایجاد ارتباط با دیگران یک غریزهی ذاتی انسانهاست. تحقیقات اخیر نشان میدهند که این ارتباطات به خلاقیت، انعطافپذیری و حتی عمر طولانیتر ما کمک میکنند، اما ما انسانها به راحتی اهمیت این روابط را فراموش میکنیم. در ادامه با یوکن همراه باشید.
آدام گرانت یکی از معروفترین نویسندگان و محققان میگوید که فشار پایان رساندن کارها در موعد مقرر آن و سرعت بالای تکنولوژی باعث شدهاند که آمریکاییهای کمتری به دنبال پیدا کردن روابط دوستانه در محل کار خود باشند. در حقیقت، بسیاری از ما از همکارانمان بسیار دور هستیم. ما بیشتر از هر زمان دیگری متحمل استرس و فشارهای عصبی هستیم و 50 درصد انسانها در شغل خود احساس بیثباتی میکنند.
چگونه میتوانیم در فضاهای پر از استرس و فشار ارتباط دوستانه ایجاد کنیم؟ ما معتقدیم که میتوان این کار را با همدلی بیشتر انجام داد.
همدلی را میتوان با انجام 4 کار نشان داد. متوجه شدن درد و استرس دیگران، آن را مهم و حائز اهمیت شمردن، نگران شدن برای آن شخص و کاری برای کم کردن این استرس انجام دادن.
همدلی چه یک عمل گروهی چه فردی باشد ارزشها در محل کار را افزایش میدهد. همدل بودن روش دیدن همکاران و دید به خودمان را تغییر میدهد و به دیدن سازمان خود به عنوان سازمانی انسانی کمک میکند.
در ادامه به چهار روش همدل کردن افراد در محل کار میپردازیم.
مهارت متوجه شدن رنج دیگران را افزایش دهید
نشانههای رنج در محل کار معمولاً ثابت هستند. قاعدهی معمول حرفهای بیان میکنند که نشان دادن احساسات زیادی در محل کاری امری صحیح نیست که این هنجار دیدن رنج دیگران را برای ما سختتر میکند. توجه کردن بیشتر همکاران و در دسترس قرار دادن خود هم به صورت فیزیکی و هم به صورت روحی به متوجه شدن احساسات همکاران کمک خواهد کرد.
ظرفیت پرس و جوی خود را افزایش دهید
هنجار معمول در مورد جدا نگه داشتن زندگی کاری و شخصی میتواند مانعی برای پرسیدن سؤالات شخصی از همکارانمان باشد.
سازمانهایی از قبیل Accenture و EY اکنون در حال ارائه دادن برنامههای آموزشی چگونگی پرس و جو از همکاران به منظور ایجاد همدلی در محل کار هستند. پرسیدن "چطور هستید؟" یکی از این روشهاست. استفاده از این گونه سؤالات با صداقت در زمان و فضای مناسب ممکن است احساس امنیت را افزایش دهد و راه را برای همدلی باز کند.
اگر پرسیدن مستقیم برای شما دشوار است، با به اشتراک گذاری مشکلات خود با آن شخص رابطهی نزدیکتری بسازید. در یک سازمانی که مورد تحقیق واقع شد، یکی از کارمندان قربانی خشونت در منزل بود و چند نفر از همکاران او احساس میکردند که پرسش مستقیم در مورد این موضوع از او مناسب نیست. به جای پرسش مستقیم از او مشکلات خود را با وی در میان میگذاشتند.
احساس نگرانی خود را افزایش دهید
احساس کردن مشکل شخصی دیگر معمولاً با احساسی که محققان نگرانی همدردی مینامند همراه است. این احساس یک تمایل گرم برای خوب بودن احوالات طرف مقابل است. این حس زمانی که نقطهی مشترکی بین افراد وجود داشته باشند به راحتی به وجود میآید.
زمانی که تحقیقی در مورد دانشجویانی که همه چیزشان را در آتش از دست دادهاند و روش سازماندهی حمایت دانشگاهشان از آنها انجام شد، از این نکته رونمایی شد که یکی از اعضای هیئت مدیره که خود از آتش نجات پیدا کرده بود سازماندهی مؤثری انجام داده است. تجربه مشترک او به وی کمک کرد تا از منابعی مانند صندوقهای اضطراری، لباسهای جدید، رایانهها و حتی مسکن حمایت کند.
اما داشتن یک تجربهی مشترک تنها دلیل همدلی نیست. دانشجوی دیگری که قربانی این آتشسوزی نبود نیز توانست همدلی و همدردی عمیق خود برای همکلاسانش را نشان دهد.
او از این انگیزهاش برای تسهیل هماهنگی کتابها و یادداشتهای طبقاتی استفاده میکرد و معناداری برنامه مدرسهی خود را برای همه کسانی که در تلاش برای کمک به این دانشجویان بودند، افزایش داد.
با انجام اعمالی برای همدلی با دیگران خلاقیت خود را افزایش دهید
زمانی که با شخصی با مشکلات رو به رو میشویم هنجارهای اجتماعی معمولاً به ما دستوراتی برای انجام میدهند. این هنجارها شامل تسلیت گفتن، پیشنهاد کمک دادن و فرستادن گل و یا کارت میشوند. این دستورات میتواند کمک کننده باشند اما در چشم شخص دریافت کننده معمولا کلیشهای و فاقد جلوه میکنند.
در سازمانی برادر زادهی یکی مدیران قبل از یک جلسهی مهم کاری در تصادفی کشته شده بود. کارمندان این سازمان به جای پیروی از هنجارها و قاعدههای کلیشهای، به چندین روش برای کمک به او فکر کردند. این روشها شامل خارج کردن او از جلسهی کاری، انجام کارهای مهم او، دادن مرخصیهای خود به او، فرستادن شعرهایی برای خانوادهاش و سازماندهی مراسم ختم میشدند.
بسیاری از مردم داشتن همدلی و ارتباط در سازمانها را به عنوان امری خوب میبینند. اما اگر همکاران صادقانه به یکدیگر اهمیت دهند خلاقیت و انعطافپذیری آنها تقویت پیدا میکند و در کارشان نیز پیشرفت خواهند کرد. نادیده گرفتن مشکلات دیگران و رنجها و تظاهر به توجه نکردن به آنها آسان است اما با انجام این کارها میتوانیم با دیگران همدل باشیم و روابط محکم با یک دیگر بسازیم.
منبع: Hbr