دیلی‌میرر؛ روز ٢٠ فوریه (١ اسفند) در تقویم مناسبت‌های سازمان ملل متحد «روز جهانی عدالت اجتماعی» نام گرفته است. همین مناسبت سبب شده است که در کشوری مانند سریلانکا در همین سه‌شنبه کمیته ویژه‌ای در سطح بالای مقامات دولتی و ملی در مورد مسیر آینده دولت اتحاد ملی و رسیدن به اجماعی در این مورد تصمیم بگیرد و از شهروندان مسئول خواسته شود برای ایجاد یک جامعه با قوانین و مناسبات عادلانه که دولت فعلی به آن متعهد بوده، اما کمی پیشرفت در پیشبرد آن داشته است، مشارکت کنند. در واقع مسئله عدالت اجتماعی یکی از دلایل اصلی رأی اعتراضی مردم علیه دو حزب اصلی حکومتی در انتخابات ١٠ فوریه ٣٤٠ شورای محلی بود که به شرایط سیاسی جدید منجر شد.
در بیانیه‌ای که سازمان ملل متحد در مورد «روز جهانی عدالت اجتماعی» صادر کرده، آمده است که عدالت اجتماعی یک اصل اساسی برای همزیستی مسالمت‌آمیز و موفق در داخل کشور‌ها و روابط میان کشورهاست.
در متن بیانیه سازمان ملل چنین آمده است: «ما وقتی به ترویج برابری جنسیتی یا حقوق بومیان و مهاجران می‌پردازیم، از اصول عدالت اجتماعی پشتیبانی می‌کنیم. وقتی موانع موجود از لحاظ جنسیت، سن، نژاد، قومیت، مذهب، فرهنگ یا معلولیت را برطرف می‌کنیم، در حال پیشبرد عدالت اجتماعی هستیم».
از همین بیانیه می‌توانیم به تنوع و گستردگی مسائل موجود در این حوزه پی ببریم و اینکه بدون انجام اقدامات مؤثر، فوری و صادقانه برای حل این مشکلات نخواهیم توانست در کشور‌های در حال توسعه مانند سریلانکا به صلح و عدالت پایدار برسیم.
پیگیری عدالت اجتماعی برای سازمان ملل متحد در کانون مأموریتی جهانی قرار دارد که این سازمان برای ترویج توسعه و احترام به شأن و کرامت انسانی برای خود در نظر گرفته است. سازمان جهانی کار نیز «بیانیه عدالت اجتماعی» سازمان ملل را به عنوان یک شرط لازم برای «جهانی‌شدن عادلانه» بر‌شمرده است.
این بیانیه بر تضمین نتایج عادلانه برای همه از طریق اشتغال، حمایت اجتماعی، گفت‌وگوی اجتماعی و حقوق اساسی انسان تمرکز دارد.
موضوعی که سازمان ملل امسال برای روز عدالت جهانی برگزیده، این است: «کارگران در حرکت: جست‌وجو برای عدالت اجتماعی». بیشتر مهاجرت‌ها امروز به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم با مسئله جست‌وجوی فرصت‌های شغلی مناسب مرتبط است.
حتی اگر استخدام انگیزه اصلی مهاجران نباشد، معمولا در فرایند مهاجرت زمانی می‌رسد که به مسئله اصلی و مهم زندگی فرد بدل شود. سازمان ملل متحد تعداد مهاجران را در سطح بین‌المللی حدود ٢٥٨ میلیون نفر برآورد کرده است. بر اساس تخمین سازمان بین‌المللی کار حدود ١٥٠ میلیون کارگر مهاجر در سطح جهان وجود دارد که ٥٦ درصد آن را مردان و ٤٤ درصد را زنان تشکیل می‌دهند.
کارگران مهاجر ٤،٤ درصد از کل کارگران جهان را تشکیل می‌دهند و نرخ مشارکت نیروی کار مهاجر در سطح جهانی بیشتر از غیرمهاجران است- ٧٣ درصد در مقابل ٦٤ درصد- در مورد کشور سریلانکا به‌طور خاص، حدود دو میلیون کارگر شاغل در منطقه خلیج‌فارس و خاورمیانه و برخی کشور‌های اروپایی از جمله ایتالیا و فرانسه مشغول به کار هستند.
در چند دهه گذشته هزاران زن و دختر مهاجر سریلانکایی به عنوان خدمتکار در خانه‌ها مشغول به کار هستند و بعضی از آن‌ها در دام شبکه‌های قاچاق افتاده و حتی بردگان جنسی هستند. در کشور‌هایی مانند کویت هزاران مرد جوان سریلانکایی به کار اجباری وادار شده‌اند.
وجود چنین مسائلی سبب می‌شود که در کشور‌های درحال‌توسعه مانند سریلانکا مسئله‌ای مانند شعار امسال سازمان ملل متحد در روز جهانی عدالت اجتماعی اهمیت حیاتی پیدا کند. مسائل کارگران نقشی مهم در برقراری عدالت اجتماعی دارد و از همین رو توسعه و پایداری سیاسی این کشور‌ها نیز به رفع مشکلات کارگری گره خورده است.
