فروغ فرخزاد در کتاب شعر "تولدی دیگر" در شعری چنین سروده است:
مرا پناه دهید ای چراغ‌های مشوش
ای خانه‌های روشن شکاک
که جامه‌های شسته در آغوش دودهای معطر
بر بامهای آفتابیتان تاب می‌خورند
مرا پناه دهید ای زنان سادهٔ کامل
که از ورای پوست، سر انگشت‌های نازکتان
مسیر جنبش کیف آور جنینی را
دنبال می‌کند
و در شکاف گریبانتان همیشه هوا
به بوی شیر تازه میآمیزد
کدام قلّه کدام اوج؟
مرا پناه دهید ای اجاقهای پر آتش — ای نعل‌های خوشبختی —
و ای سرود ظرفهای مسین در سیاهکاری مطبخ
و ای ترنم دلگیر چرخ خیاطی
و ای جدال روز و شب فرشها و جاروها
مرا پناه دهید ای تمام عشق‌های حریصی
که میل دردناک بقا بستر تصرفتان را
به آب جادو
و قطره‌های خون تازه میآراید
آزاده نامداری نیز در صفحه شخصی خود, این شعر را با جمله بندی مغایر با اصل شعر به کار برد, که به لحاظ ادبی توجیه پذیر نیست. خصوصا در مورد شاعران معاصر که نسخه اصلی شعرشان موجود می باشد, و همچون شاعران گذشته چند تصحیح مختلف از اشعارشان وجود ندارد.
البته شایان ذکر است که فروغ فرخزاد در این شعر, عبارت "مرا پناه دهید" را چندین بار تکرار نموده است, ولی آزاده نامداری هنگامی که تصمیم گرفت شعر فروغ را در صفحه اش به اشتراک بگذارد, حتی به خود زحمت نداد که, مروری دوباره بر این شعر داشته باشد تا در صفحه ای با بیش از چهارصد هزار دنبال کننده, ایرادی به این وضوح رخ ننمایاند. خصوصا اینکه, آزاده نامداری , فردی مولف و صاحب یک جلد کتاب می باشد و در چندین برنامه تلویزیونی در کسوت نویسنده, ظاهر شده است, پس بنابراین از وی توقع بیشتری از عموم مردم, برای حفظ اصالت شعر می رود.
هر چند در وضعیت کنونی, متاسفانه حق شاعران مدام در حال پایمال شدن است. وقتی حمید هیراد, خواننده ای که چندین فقره سرقت ادبی واضح و مشهور را در کارنامه اش دارد, به راحتی مجوز میگیرد و حتی خواننده یکی از برنامه های مناسبتی تلویزیون, در ماه رمضان می شود؛ دیگر چه توقعی میرود که اشعار شاعران در صفحه شخصی سلبریتی هایی همچون آزاده نامداری دچار تغییر نشوند, و کسی به این موضوع به عنوان یک مشکل و یا ایراد نگاه نکند...
ای کاش حرمت ادبیات و فرهنگ در کشور ایران, که دارای سابقه درخشان تاریخی در حوزه شعر و ادب است, بیش از این ها نگاه داشته می شد, تا آن حد که مردم از چهره های مشهورشان توقع داشته باشند, اشعار شاعران سرشناس را درست تر بشناسند و به نام خود نزنند!
