امام-هادی-علیه‌السلام

اهمیت شناخت عالمان شیعه بر کسی پوشیده نیست؛ زیرا آثاری که از آن ها بر جای مانده و همچنین رفتار و موضع گیری هایی که آن ها داشتند، در معرفی شیعه و چگونگی وضعیت تشیّع در آن عصر، نقش عمده ای دارد

محمد بن اسماعیل بن صالح صیمری، ادیب و شاعر اهل بیت علیهم السلام و از اصحاب امام هادی علیه السلام . ولادت او معلوم نیست، اما وفات او حدود سال 255 ه

«امام ابوالحسن علی النقی الهادی »علیه السلام پیشوای دهم شیعیان، در نیمه ذیحجه سال 212 هجری دراطراف مدینه در محلی به نام «صریا» به دنیا آمد. پدرش پیشوای نهم، امام جوادعلیه السلام و مادرش «سمانه » بانوئی گرامی، بافضیلت و تقوا بود.

نام آن حضرت علی، کنیه او ابوالحسن (ثالث) و مشهورترین القاب او عسکری، فقیه، نقی، هادی و منتجب است. وی از بانویی با فضیلت به نام «سمانه مغربیه » معروف به «ام الفضل » در صریا (قریه ای که حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در سه میلی مدینه تاسیس فرمود) دیده به جهان گشود

گرچه در متون تاریخی، به طور تفصیل و مشخص، به خدمات و فعالیتهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی امام هادی علیه السلام در «مدینه » تصریح نشده است، ولی از شواهد و قراین تاریخی و گفتگوهای آن حضرت با افراد، می توان به جلوه و نموداری از تلاشهای آن حضرت پی برد. اینک پاره ای از قراین و موضوعات روشنگر این حقیقت:

ابوعلی، محدّث شیعی، از اصحاب امام جواد و امام هادی علیهماالسلام ، ظاهرا در اواخر سده دوم هجری تولّد یافت

در منابع تاریخی نسبت به سال احضار امام هادی علیه السلام به «سامرا» اختلاف وجود دارد. از پاره ای از آنها استفاده می شود که زمان احضار، سال 243 بوده است. «ابن صباغ » بر این نظریه تصریح دارد. (1)

پیشوایان معصوم علیهم السلام انسانهای کامل و برگزیده ای هستند که به عنوان الگوهای رفتاری و مشعلهای فروزان هدایت جامعه بشری از سوی خدا تعیین شده اند. گفتار و رفتار و خوی و منش آنان ترسیم «حیات طیبه » انسانی و وجودشان تبلور تمامی ارزشهای الهی است.