تجدد

نویسنده در این مقاله می کوشد به سه پرسش پاسخ دهد: 1. آیا «انسان سنتی » ممکن است؟ ; 2. آیا انسان سنتی با نفی سنت به انسان مدرن تبدیل می شود؟ ; 3. مواجهه سنت - مدرنیته در ایران واجد چه ویژگی هایی بوده است؟

تجدد از نظر فلسفی ریشه در اندیشه روشنگری و تقریر خاصی از عقلانیت و خرد خودبینانه دارد. مدرنیسم با اصل زدایی و متافیزیک زدایی، تمدن جدید را بنا می نهد

به نظر نویسنده امام خمینی را باید بر پایه اندیشه مدرن تفسیر کرد . مفاهیمی که امام به کار برده است مدرن هستند; هرچند امام با اندیشه غربی میانه ای ندارد و از آن بهره نمی گیرد . امام از اندیشه سنتی گذر می کند و به نوعی تجددگرایی اسلامی می رسد .

جهانی شدن (یا جهانی سازی) را از مقومات و مؤلفه های عصر تجدد دانسته اند; عصری که در آن، چارچوب های مفهومی - معنایی، آدمیان را در بافتی همسان فرو برده، فشرده ساخته و عینیت بخشیده است

چکیده: درباره ی نسبت ما با غرب و مقوله ی «تجدد» ، برخی غربی شدن را بدون قید و شرط پذیرفته اند و برخی با تفکیک میان وجه مادی و تکنولوژیک تجدد با وجه فرهنگی و اخلاقی آن، وجه مادی، ابزاری و ساختاری غرب را مفید، بلکه لازم می دانند

پس از «رنساس» و شروع تجدد در غرب، عقلانیت غربی به شدت بر عقلانیت دوره های پیشین تاخت. دانستن این نکته برای مسلمانان اهمیت دارد که، «آیا سنت عقلانی اسلام با سنت عقلانی دنیای متجدد یکی است؟» و «آیا سنت عقلانی اسلام، توان تمدن سازی را دارد؟»

چکیده: آقای نصیری تمدن غرب و دست آورهای آن را به طور کلی مذموم می شمارد و استفاده از برخی دست آوردهای آن را از جهت اضطرار می داند و در این زمینه برخی ادله دیدگاه مخالف را نقد می نمایند.

سرنوشت جهان معاصر در نقطه آغاز تجدد و با انفصال سیاست از اخلاق رقم زده شد و پایان آن همان گونه که تحولات اخیر در حوزه های مختلف معرفتی و عملی دلالت دارد، با پیدایی رابطه تازه میان این دو تعیین خواهد شد

نویسنده محترم مطالب خود را در ضمن چند نکته مورد بررسی قرار داده است:

مسئله تجددگرایی اسلامی از دغدغه های اصلی 150 سال اخیر مردم ایران است و این مقاله رویکردی جهت حل این مسئله می باشد