جامعه-آرمانی

ارتباط میان رخداد عظیم عاشورا و مسألة مهدویت، به گونه ای گسترده است که می‌توان در هر بعدی از ابعاد آن، بحثی را مطرح کرد

اندیشه و باور مهدویت، از مهم ترین آموزه های دین مبـین اسـلام و در واقـع، مهـدویت، آینه ای تمام‏ نما برای آینده ای حتمی، روشن، فراگیر، مطلـوب و موعـود در جهـان اســت کــه پیروان تـمامی ادیان با اندیشه موعود آخرالزمـان، تــاریخ زنــدگی بـشـر را هدفمنـد مـی بیننـد.

زهد بی میلی طبیعی نسبت به امور دنیوی نیست، بلکه بی میلی روحی یا عقلی یا قلبی نسبت به اشیائی است که مورد تمایل و رغبت طبع و نفس است، با این هدف که مقصود و نهایت آرزو و کمال مطلوب که مافوق مشتهیات نفسانی دنیوی است، حاصل شود؛ خواه آن امور از مشتهیات نفسانی اخروی باشد و یا اساسا از نوع مشتهیات نفسانی نباشد، بلکه از نوع فضائل اخلاقی باشد، از قبیل: عزت، ...

نظریات متفاوتی درباره ترسیم جامعه آرمانی در میان اندیشمندان ارائه شده است؛ گروهی سخن گفتن درباره جامعه آرمانی و ارائه طرح آن را نوعی خیال پردازی می دانند که نه فقط کار لغو و بیهوده ای است، بلکه مضر و زیانبخش هم هست و برخی هم می گویند جامعه آرمانی قابل تحقق و سنجه ای است برای ارزیابی جوامع نامطلوب کنونی (مصباح، 1378، ص 412).

بعضی از افراد معتقدند، طرح یک جامعه آرمانی، یک طرح وهمی و خیالی بیش نیست و در عمل نمی توان این طرح را در جامعه پیاده کرد؛ چرا که همواره خیر و شرّ در کنار هم حضور دارند و تا روز قیامت خداوند به شیطان مهلت داده است؛ پس امید به اصلاح همه انسان ها خیالی واهی است. در برابر این شبهه چه پاسخی می توان داد؟

گروه اندیشه: به گفته علی سروری‌مجد، بشری که بر آموزه‌های الهی پشت کرده، در تحقق آرمان‌شهر ناکام مانده و همین موجب شده که زندگی عصر حاضر بیشتر رنگ ظلم و ستم، جنگ، استعمار، فقر و ... بگیرد و تا زمانی که مردم با اختیار خود به آموزه‌های وحیانی روی نیاورند، قابلیّت ایجاد مدینه فاضله محقق نمی‌شود.