سن-بازنشستگی

روند قانون‌گذاری کشور در 6 دهه اخیر نیز به نحوی بوده که نه تنها مطابق با افزایش امید به زندگی، سن و سابقه لازم برای بازنشستگی افزایش نیافته بلکه کاهش نیز یافته است.

مهم‌ترین دلیل اشتغال مجدد بازنشستگانی که پس از بازنشستگی در شغل دیگری فعالیت داشته‌اند، «کافی نبودن حقوق بازنشستگی» عنوان شده است.

دولت در ماده 29 لایحه برنامه هفتم توسعه، سن بازنشستگی برای زنان را 53 سال و برای مردان 56 سال تعیین کرده بود که در کمیسیون تلفیق با این موضوع مخالفت شد.

آمارهای جهانی نشان داده که ایران یک کشور با میانگین سنی بالا است و این امر اهمیت وجود برنامه‌ریزی برای بازنشستگی و سرمایه‌گذاری سالمندان را دوچندان کرده است. برنامه‌ریزی بازنشستگی فرآیند تصمیم‌گیری

تغییر سبک زندگی در همه دوران‌ زندگی انسان در جهت بهتر شدن اوضاع زندگی پسندیده و قابل‌مطالعه هست .اما در دوران پس از بازنشستگی این تغییر اجتناب‌ناپذیر و الزامی است. تعداد سالمندان و بازنشستگان

با عبور از مرز 50 سالگی، چالش‌های بسیاری برای ادامه زندگی خودنمایی می‌کند. سن 50 سالگی مرز عبور از توانایی و سلامتی برای ورود به دوران ناتوانی، بیماری و مشکلات است. علم ثابت کرده که پس از 50 سالگی

در بازنشستگی پلکانی، فرد به تدریج بازنشسته می‌شود و به جای دو سال آخر کار، با کاهش روزهای کاری و بازنشستگی تدریجی در سه الی پنج سال آخر، برای ترک کار، آمادگی روحی پیدا می‌کند.

مدیرعامل صندوق بیمه اجتماعی روستاییان گفت: طبق قانون سن بازنشستگی بیمه روستاییان 65 سال است، اما افرادی که درخواست بازنشستگی پیش از موعد دارند می‌توانند با 70 سال بازنشسته شوند.

بازنشستگی از نظر سن و سابقه در حال حاضر برای مردان و زنان شرایطی دارد که در این گزارش به آن‌ها اشاره شده است.