علامه-مجلسی

بررسی تاریخ تفکر اسلامی نشان می دهد که میان نقل گرایان و عقل گرایان وفاق و همگرایی وجود نداشته و هماره سوء ظن به یکدیگر در میان آنان برقرار بوده است

علامه محمد باقر مجلسی(1110 - 1037ه ق) فرزند مولا محمد تقی مجلسی، ازعلمای مشهور و نامدار دوره پایانی عهد صفوی است. به اعتقاد بسیاری از دانشمندان شیعی و غیر شیعی، وی مروج مذهب امامیه در سده یازدهم هجری در ایران بوده، و ازنخستین کسانی است که به ترجمه و نشر احادیث ائمه اطهار (ع) به زبان فارسی در ایران همت گماشت.

علامه محمد باقر مجلسی «1110 - 1037 ه ق » از عالمان بزرگ و مشهور عصر صفوی است . وی با تلاشهای علمی و عملی خود سهم فراوانی در ترویج مذهب تشیع در ایران داشته است

بیش تر ایرانیانی که از تاریخ خودآگاهی دارند محمدباقر مجلسی رادانشمندی بزرگ و مؤلفی پرکار می دانند که علاوه بر خدمات شایسته علمی خود، با فعالیت های سیاسی نیز کوشش کرد ازانحطاط مملکت جلوگیری کند.

علاّمه محمدباقر مجلسی قدس سره از اعاظم فقهای شیعه دوازده امامی و سرآمد دین پژوهان پارسی زبان در اواخر عهد صفویه است که در سال (1307 ه.ق) در خانواده ای دانش ور و شهیر در اصفهان متولّد شد.

این کتاب ارزشمند، ترجمه جلد سیزدهم کتاب بحار‌الانوار اثر گرانسنگ علامه مجلسی (ره) است که به وسیله دانشمند محترم، مرحوم علی دوانی به فارسی برگردان شده است

عنوان اصلی کتابی که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار(1) است؛ اثری حدیثی دینی که در چند دهه اخیر از آن به عنوان یک اثر دایرة المعارفی برای مذهب تشیع و طرح معارف اسلامی و انسانی از این دیدگاه یاد شده است

تولد:  ((علامه (محمد باقر) مجلسی به سال 1037 هجری مساوی با عدد ابجدی جمله ((جامع کتاب بحار الانوار)) چشم به جهان گشود