علما

در سیزدهمین فراز از دعای امام عصر(عج) چنین می خوانیم: «و تفضّل علی علمائنا بالزّهْد و النّصیحة؛ خدایا! علمای ما را به داشتن پارسایی و خیر خواهی نمودن از مردم تفضّل فرما.»

مقاله حاضر به بررسی سیر تاریخی نهاد مذهب در جوامع اسلامی از صدر اسلام تا کنون، به ویژه با تاکید بر تحولات این نهاد در دوران حاکمیت امپراتوری عثمانی می پردازد

این مقاله دیدگاه و مواضع علمای دینی ایران را در عصر مشروطیت درباره آزادی مورد تحلیل و بررسی قرار داده و با مجزا دانستن دو مفهوم سنتی و جدید آزادی، آراء علما را مطرح کرده است

فقها، مراجع و علمای با تقوای شیعه همواره مورد عنایت ویژه حضرت بقیة اللّه (ع) بوده اند؛ به نحوی که گروهی از آن بزرگواران به شرف بزرگ درک حضور مبارک آن حضرت نایل شده یا صدای ملکوتی و نغمه دلنواز ایشان را شنیده اند یا به گونه های مختلف؛ مانند تقدیر و تشکر، دعای خیر، ارشاد و راهنمایی، تصحیح اشتباهات، پاسخ به سؤالات و

ناصر می‎خواهد تمامی قدرت را در دست بگیرد و مهمترین مانع در تحقق این هدف را علما می‎داند. او می‎خواهد گزینه‎های سوسیالیستی را حاکم بسازد در حالیکه سیستم قضایی و آموزشی در دست علماست

مرحوم آیت اللّه مرعشی نجفی - قدّس سره - بارها برای طلاب می فرمودند:

علم و معرفت محصول ارتباط خاص بین عالم و معلوم است. زمانی که عالم، معلوم را دریافت می کند، «معرفت» متولد می شود

شیخ علی بن حسین بن عبدالعالی کرکی، مشهور به محقق ثانی، عالم کرکی الاصل - منسوب به کرک نوح (1) - است که به طور عمده در نجف تحصیل کرد و به لحاظ فقهی، به رتبتی بلند دست یافت; آن گونه که وی را محقق دوم و خاتم المجتهدین عصر خویش می نامیدند

در میان قرون اسلامی قرن یازدهم هجری درخشندگی خاصی دارد. عالمان بزرگی چون میرداماد, شیخ بهایی, میرفندرسکی, صدرالمتالهین, محمدتقی مجلسی, فیض کاشانی, محقق سبزواری, محمدباقر مجلسی, محقق خوانساری و سیاست مدارانی چون شاه عباس اول, خلیفه سلطان, شیخ علی خان زنگنه, و

محمد باقر سبزواری، معروف به محقق سبزواری، در سال 1017 ه . ق. به دنیا آمد. (1) وی فرزند محمد مؤمن خراسانی است که پس از وفات پدرش به اصفهان آمد و در آنجا سکنی گزید (2) و در اندک زمانی سرآمد علمای عصر خود شد; به گونه ای که پس از چندی به درخواست شاه عباس دوم سمت امامت جمعه و جماعت و منصب شیخ الاسلامی را پذیرفت. (3)