فارسی

چشم همه اهل فرهنگ و ادب به بازگردان دوباره غررالسیر، روشن. حقیقت این است هر ترجمه، تحقیق، مقاله و شعری که با کتاب سترگ شاهنامه (و در حقیقت مردمنامه) پیوندی داشته باشد، در این آشفته بازار کتاب، همچنان توجه علاقه مندان را جلب می کند و تمایل آدمی را به خواندن آن برمی انگیزد. و همین است که این قلمزن را واداشته در باب کتاب مذکور چند سطری بنویسد.

همه می دانیم که ایرانیان صاحب حکومت باستانی و تمدنی اصیل بوده و با علوم و معارف آشنایی کامل داشته اند

سرزمین آذربایجان در دل ایران پهناور و کهن که یکی از گاهواره های دیرین حکومت و تمدن است، قرار دارد . به همین سبب در طول تاریخ و در تمام ادوار اهالی آذربایجان با مردم دیگر نقاط ایران، ریشه های فرهنگی و تمدنی همگون داشته اند و ریشه های دینی و مذهبی آنها یکی بوده است .

مقدمه کتاب آداب السلطنة از جمله رساله های سیاسی است که در عصر صفویه(قرن دهم و یازدهم هجری) نگارش یافته است

«گلشن ابرار» ، پژوهشی گروهی و حاصل همکاری جمعی به نام «مجمع اهل قلم» در شهر قم است که در پژوهشکده باقرالعلوم (ع) گرد آمده اند و هر کدام نگارش زندگینامه فرد یا افرادی از قبیله ابرار را بر عهده گرفته اند .

با تشکر از مدیریت فرهنگی آسیا و اقیانوسیه سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی که این مقاله را دراختیار کیهان فرهنگی قرارداده است .

طی سالیان آنچه از او سراغ داشتیم، ته لهجه تهرانی، خوش مشربی، بهره گیری از متل ها و مثل ها، و گرمی گفتار بود . هرگاه که عبایی بر شانه می انداخت و گرم صحبت می شد، گویی واعظی است که مجلس وعظ دارد و هرگاه به ادبیات می پرداخت، بر حافظه اش آفرین می زدی .

کتاب سترگ «جامع التواریخ » اثر رشیدالدین فضل الله همدانی، یکی از معظم ترین و درخور توجه ترین کتاب های تاریخ و زبان فارسی است و می توان گفت اولین کتاب فارسی بوده که در حجمی وسیع، با شیوه ای یگانه نوشته شده است.

بهداروند، مدرس ادبیات فارسی سال 1329 در اندیمشک متولد شد و اکنون ساکن کرج و دبیر بازنشسته است.