فتنه-اقتصادی

علی ربیعی، از مقامات دولت روحانی اخیراً بدون اشاره به تحریم‌های صبح برجام و بیدستاوردی برجام گفته است: "برجام یعنی زندگی مثل آدمیزاد"!

"چپ‌های تحریمی" علیه انتخابات مشغول کارند و اگر در قبال آنها رویکرد تبیینی_امنیتی اتخاذ نشود؛ بسا که برخی از مردم فریب بخورند.

"چپ‌های تحریمی" در حالی می‌گویند چون نامزدهای ما در انتخابات نیستند پس آنرا تحریم می‌کنیم که در انتخابات سال 92 نیز همین شرایط را داشتند اما از "حسن روحانی" حمایت کردند.

"تخریب خانه‌ی موادفروش‌ها در خوزستان"؛ ‌ طرحی قابل تأمل که می‌توان درباره مفسدان اقتصادی و گرانفروش‌ها هم به آن فکر کرد.

یک عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در تبیین معنای "هژمونی ایران" گفت: ایران به نقطه‌ای رسیده که هم خود و هم دیگر ملت‌ها را حفظ می‌کند.

"مشارکت انتخاباتی" مشروط یا ملزوم؟! این سؤالی است که دانستن پاسخ آن برای هر شهروندی که به گرانی‌ها اعتراض دارد، ضروری به نظر می‌رسد.

یک جامعه برای تغییر وضع موجود و اصلاح آن هیچ راهی به جز "صندوق رأی" ندارد و کسی که صندوق رأی را بر زمین بگذارد؛ خواه ناخواه به سمت برداشتن اسلحه و ذبح امنیت دیگران گام برمی‌دارد.

در حالی که مردم درگیر گرانی بیقاعده هستند؛ عده‌ای از مسئولان برای مقابله با این گرانی به سراغ طرح‌هایی رفته‌اند که نتیجه آنها صرفا مجلس‌آرایی است نه درمان درد مردم.

یک نگاه ساده به حقایق مسئله "گرانی اجاره و مسکن" نشان می‌دهد که مردم در این زمینه مورد حمله گرانی قرار گرفته‌اند صرفا به این دلیل که مصوبات ضد گرانی اجرا نشده‌اند.

مشارکت بالای انتخاباتی امری تهاتری نیست و از آن رو یک ضرورت است که جامعه باید بداند راه حل رفع مشکلات، "صندوق رأی" و کنار زدن ناکارآمدان با رأی خوب است.