قیام

همان گونه که می دانیم، حفظ و نگهداری یک نهضت و انقلاب، از انجام آن مهمتر است [1] . حضرت زینب ( علیهاالسلام) بعد از حادثه جانسوز دهم محرم الحرام سال 61 هجری، پیام رسای خویش را از دشت خونین کربلا برای مسلمانان ابلاغ نمود و آن را برای همیشه در تاریخ، زنده نگاه داشت .

الحمد لله الذی لا یبلغ مدحته القائلون و لا یحصی نعماءه العادون و لا یؤدی حقه المجتهدون فطر الخلائق بقدرته و نشر الریاح برحمته و الصلاة و السلام علی سیدنا و نبینا العبد المؤید الرسول المسدد المصطفی الامجد حبیب اله العالمین ابی القاسم محمد (ص) و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین المعصومین سیما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء

بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله الذی لایبلغ مدحته القائلون و لا یحصی نعماوه العادون ولایودی حقه المجتهدون و الصلاه و السلام علی سیدنا و نبینا العبدالموید الرسول المسدد المصطفی الامجد حبیب اله العالمین ابی القاسم محمد و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین المعصومین الهداه المهدیین،اوصیکم و نفسی بتقوی الله

این کتاب مشتمل بر 5 فصل به تحلیل عاشورا پرداخته است که در فصل اول پیرامون سندسازی عاشورا بحث شده است که از محاسن آن این است که برای پژوهشگران و محققان در زمینه زندگانی امام حسین علیه السلام و حماسه عاشورا مفید و راهگشا باشد علاوه بر آن می تواند نشانگر مستند بودن آراء و افکاری باشد که در این کتاب مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.

در بین وقایع مختلف تاریخ اسلام واقعه ای به گستردگی، نفوذ و ماندگاری عاشورا به ندرت می توان یافت. اکنون مراسم سوگواری عاشورا علاوه بر ایران و عراق که مرکز تجمّع شیعیان هستند، در لبنان، مصر، افغانستان، پاکستان، قفقاز و آذربایجان، هند، کشورهای حوزه خلیج فارس، یمن، ترکیه و حتّی کشورهای جنوب شرقی آسیا همه ساله با شور و شکوه فراوان برگزار می شود(1)

الحمد للّه رب العالمین باری ء الخلائق اجمعین و الصلوة و السلام علی خاتم النبین ابی القاسم محمد و آله الطاهرین.

از زمانی که واقعه جانگذار عاشورا روی داده است تا به امروز، اندیشمندان بسیاری از جهان اسلام، درباره انگیزه ها و چرایی این قیام، سخن ها گفته اند و نوشته ها نوشته اند

عقاید زیر را در مسئله امامت به زید نسبت داده اند:

تاریخ پیدایش زیدیه، به قرن دوم هجری باز می گردد. آنان پس از شهادت امام حسین، زید شهید، فرزند امام زین العابدین را امام می دانند

اگر امام حسین علیه السلام در ده سال حکومت معاویه، قیام مسلحانه نکرد، به علل مختلف، در آن دوره، قیام مسلحانه، نه مقدور بود و نه مفید؛ اما هرگز مبارزه سیاسی را کنار نگذاشت و همواره با معاویه، سینه به سینه، مبارزه سیاسی می کرد.