مدرن

روشنفکری، مفهومی است که در مدرنیته ظهور و بروز کرده است و بنابراین در سنجش نسبت میان سنت و مدرنیته، به نسبت میان روشنفکر و سنت نیز برخورد می کنیم

توسعه، هدف مدرنیزاسیون یا نوسازی است و نوسازی هم فرایندی است که لااقل وزن نظری آن بر دوش روشنفکران است و لذا روشنفکران، حاملان نوسازی اند برای رسیدن به توسعه

زیباشناسی مدرن و نظریات مدرن در باب هنر غالباً ارزش هنری را با بداعت و آگاهی والا مشخص کرده اند (و منظورم از نظریات «مدرن» آن نظریاتی است که همراه با سبک گرایی زاده شدند، و از طریق رومانتیسیسم بسط و توسعه یافتند، و به طرزی تحریک کننده توسط آوانگاردهای اوایل قرن بیستم از نو تکرار شدند)

مقالات این شماره و نیز سه شماره آینده ارغنون به مسائل و مباحث راجع به فرهنگ اختصاص دارد.در این شماره مسائل نظری فرهنگ موردنظر است و در دو شماره بعد به آن دسته از مباحث فرهنگی پرداخته خواهد شد که ناظر به زندگی روزمره در غرب است.

برای بهتر فهمیدن مقاله «تضاد فرهنگ مدرن » زیمل باید مفاهیم کلیدی آن را توضیح داد.دو مفهوم مهم که زیمل از آنها برای آشکار کردن این تضاد استفاده می کند مفاهیم زندگی و شکل است

شارحان دیدگاه جامعه بیم زده (risksociety) عمدتا به شیوه هایی علاقه مندند که در آن مفهوم بیم به وضعیت مدرنیته متاخر ربط داده می شود

«پسامدرنیسم» مفهومی بسیار بحث انگیز است، چرا که به شیوه هایی متفاوت (در مباحث علمی و غیرتخصصی) به کار رفته است

اگر در «پُست فرهنگ» زندگی کنیم، یعنی فرهنگی که در بند همه انواع جایگزینیهایی چون پُست هولوکاست و پُست صنعتی و پُست انسانگرایی و پُست فرهنگی است، آن گاه آنچه باقی می ماند دو سویه یا جنبه از پیشوند «پُست» و نیز مناقشاتی است که درباره امر پُست مدرن در علوم انسانی در جریان است و علوم اجتماعی تمایل دارد این دو گانگی را باز تولید کند

قهرمان مدرن، قهرمان نیست؛ او ادای قهرمانان را درمی آورد. (بنیامین، 97:1973)

چکیده: نویسنده در این مقاله برخی از مؤلفه ها و ویژگی های سیاست مدرن را با اشاره به آرای برخی از اندیشمندان سیاسی برشمرده است .