معنا

(1) ویتگنشتاین در رساله (2) چهار بار از خدا نام می برد; اما در هر چهار مورد، بحث او فقط به نحو فرعی و جنبی به فلسفه دین مربوط می شود، مگر احتمالا فقره 432.6 که در آن می گوید: «خدا خود را در جهان آشکار نمی کند.» به این مطلب باز خواهم گشت.

مقاله ای که با عنوان «اندیشه » در اینجا ترجمه شده یکی از مقاله های مهم و تاثیرگذار فرگه است. فرگه این مقاله را در 1918 یعنی حدود شش سال پیش از مرگش نوشت و منتشر کرد

آنچه در این مقاله آمده ترجمه مدخل ویتگنشتاین از دایره المعارف فلسفه پل ادواردز به قلم نورمن ملکوم است

چکیده: معنا، ریشه و چگونگی تکوین هرمنوتیک از جمله محورهای این نوشتارند. همچنین نویسنده با بررسی تفاوت های هرمنوتیک فلسفی با قرائت های مختلف متذکر شده اند بین این دو مسئله ارتباط وثیقی وجود دارد که به نتایج مشترکی منجر می شود

نگارنده در این مقاله در پی پاسخ به این پرسش است که چرا متون دینی ذوبطون و اسرارآمیزند. به این پرسش معمولا از دیدگاه هرمنوتیک پاسخی داده نشده است; مثلا گاهی گفته اند که متون دینی چون از عالم غیرمحسوس سخن می گویند اسرارآمیزند

نویسنده: حجة الاسلام والمسلمین دکتر احمد واعظی(1)

در پاسخ به این پرسش که «متن، معنای خود را از کجا می گیرد؟» سه نظر مطرح است: استقلال معنا از نیّت مؤلّف و تعلق آن به ساختار متن یا ذهن مخاطب؛ وابستگی تمام عیار معنای متن به نیّت مؤلّف و بالاخره، وابستگی معنای متن به نیت مؤلّف در عین استقلال آن

رودولف کارنپ (1970-1891) عضو شعبه ای از فلسفه تحلیلی بود که در دهه 1920 در وین پدیدار شد و به نامهای مختلف از جمله نئو - پوزیتیویسم، پوزیتیویسم منطقی، و تجربه گرایی منطقی شهرت پیدا کرد

اغراق نیست اگر بگوییم کمتر مقاله ای در تاریخ فلسفه تحلیلی معاصر به اندازه این مقاله کواین محل بحث و مورد ارجاع قرار گرفته است. کواین این مقاله را در 1950 در مجله The Philosophical Review منتشر کرد و در این هنگام فیلسوف و منطق دان سرشناسی بود. در این مقاله کواین دو حکمی را که از مبانی پوزیتیویسم منطقی بود محل تردید قرار داد.

تاویل، از ریشه «آل یؤول اولا - ای رجع رجوعا» - به معنای بازگشت نمودن - گرفته شده است.