منکر

دین، قوی ترین و محکم ترین ریسمان الهی است که انسان، فقط با تمسک به آن می تواند به هدف و مأوای والای خویش که همان مقام خلیفة اللهی است، نائل گردد. اما مسئله اصلی این است که دین چگونه و از چه راهی توانسته است، قدرت انسان را بالا ببرد و وی را در مقابل لذت های دنیوی، عصیان و سرکشی ها بیمه نماید؟

مایکل کوک، استاد تحقیقات خاور نزدیکِ دانشگاه پرینستون آمریکا و اسلام شناس متفکر در یکی از روزهای ماه سپتامبر 1988 در روزنامه ای می خواند که در ایستگاه قطار شهریِ شیکاگو، در حضور جمعی از مردم زنی مورد تجاوز جنسی قرار می گیرد

بر هیچ کس پوشیده نیست که وجوب این قانون حیاتبخش، از ضروریات و مسلمات آئین اسلام و از طریق کتاب «قرآن، سنت، عقل و اجماع » ثابت می باشد تا آنجا که در برخی از مذاهب اسلامی، آن را از اصول دین شمرده اند (1) و بیشتر از آن که در کتب فقهی، اخلاقی و اجتماعی مطرح شده، در کتب «کلامی » مورد بحث و تحلیل قرار گرفته است.

در این میان، فقیهان توجه ویژه ای به این فریضه داشته و در آثار فقهی خود فصلی را به این بحث اختصاص داده اند.

«امر به معروف و نهی از منکر» عنوان پژوهشی است که توسط حجة الاسلام آقای محمد رحمانی در مرکز تحقیقات حکومت اسلامی دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری انجام گرفته است.

دین اسلام با توجه به ابعاد گوناگون وجودی انسان برنامه کاملی برای رشد و تعالی و سعادت دو سرای او ارائه کرده است. اسلام در زمینه های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی - علی رغم مدعیان جدایی دین از دنیا (سکولاریسم) - دارای برنامه و صاحب نظر است. یکی از مباحثی که مکرر و با بیاناتی متفاوت، در قرآن و کتب روایی بدان توجه شده موضوع «نظارت اجتماعی » است.

امر به معروف و نهی از منکر از جمله آموزه های سیاست جنایی اسلام است که در مقایسه با سایر آموزه های آن، جایگاه و کارکرد منحصر به فردی دارد، چه این آموزه از سویی متوجه عموم شهروندان جامعه اسلامی با قطع نظر از مناصب و سمت های اجتماعی آن ها است

هادی دوست محمدی علاوه بر اینکه در قرآن مجید، یکی از وظائف اصلی پیامبراکرم(ص)، امر بمعروف و نهی از منکر معرفی شده:(یامرهم بالمعروف و ینهاهم عن المنکر) (1) اصولا در بینش و تفکر اسلامی موضوع امر به معروف و نهی از منکربه قدری از ارزش و اهمیت برخوردار است که یکی از معیارهای شناخت کفر و ایمان و صلاح و نفاق معرفی شده است.

دولتها و حکومتها در کشورهای مختلف جهان پس از جعل قانون، برای اجرا و پیاده نمودن آن، سازمانهائی را به وجود می آورند تا ازتخلفات جلوگیری شود ولی با آن همه امکانات که در اختیار دارند، توان اجرایی وکاربرد عملی آنها در محدوده خاصی است که در خارج از آن محدوده هیچ گونه نقش واطلاعی ندارند و در رابطه با درون خانواده ها، گروههای همفکر و هم عقیده ومخفی گاه ه ...

همه انسانها در آرزوی جامعه ای سرشار از ارزشهای انسانی و دوراز تباهی و فسادند. به نظر می رسد برای تحقق این آرزو باید سه رکن اساسی محقق شود.