نجاشی

حبشه، نام قدیمی سرزمینی در شرق قاره آفریقا که امروزه شامل کشورهای اتیوپی، اریتره، جیبوتی و سومالی است. پیش از میلاد مسیح، در حبشه خاندان مصریان و حِمیَریان حکومت می کردند. در 341 میلادی، دین مسیحیت در این کشور، دین رسمی اعلام شد.

نجاشی لقب خسروانی است که در کشور حبشه سلطنت کرده اند. چنان که فرعون لقب سلاطین مصر، قیصر القاب خاصه ملوک روم، تبع لقب شهریاران حِمیَر و کسری لقب پادشاهان ساسانی ایران بوده است.

چگونگی نگارش نامه شخصیت انسان را بازگو می­کند، همان­گونه که پیام­آور و فرستاده چنین است. همچنان­که در نهج البلاغه می­خوانیم: رسولک ترجمان عقلک و کتابک ابلغ من ینطق عنک([1])؛ فرستاده­ی تو بازگو کننده­ی عقل توست و نامه­ات گویاترین چیزی است که از تو سخن می­گوید.

«علی بن بابویه قمی،متوفی در سال 329 ه.ق،مدفون در قم،پدر شیخ محمد بن علی بن بابویه، معروف به شیخ صدوق است که در نزدیکی شهر ری مدفون است.پسر محدث است و پدر فقیه و صاحب فتوا،معمولا این پدر و پسر،به عنوان «صدوقین »یاد می شوند.» (1)

قم از پرسابقه ترین مراکز شیعه نشین در ایران است. این منطقه در نیمه دوم قرن اول هجری، پذیرای مسلمانان عرب با گرایش شیعی شد و رفته رفته به یکی از قطب های علمی تشیع در عالم اسلامی تبدیل گردید

استان تیگره شمالی ترین استان اتیوپی است و در حدود 80 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد. با توجه به رشد سه درصدی جمعیت پیش بینی می شود در سال 2000 میلادی 7/3 میلیون جمعیت داشته باشد. اقتصاد منطقه بر پایه کشاورزی استوار است و تا میزان 90درصد به روش دیم کشت می نمایند که به دلیل ناکافی بودن میزان بارش و کمبود منابع آبی با مشکلات جدی مواجه هستند.

مقدمه علما و اندیشمندان دینی از دیرباز علاوه بر بررسی و استنباط و بازگویی تکالیف و وظایف فردی, به وظایف و تکالیف اجتماعی و برقراری عدالت و اجرای احکام دینی در سطح جامعه توجه داشته اند

ابو محمد فضل بن شاذان بن خلیل ازدی، فقیه صاحب نظر، متکلم متفکر، مفسر حاذق، دانشمند شهیر عالم اسلام و مؤلف گرانقدر در علوم و فنون اسلامی.