تحریریه دنیای سلامت
بیماریهای قلبی از مشکلات شایعی است که افراد مبتلا به بیماریهای کلیوی با آن روبهرو هستند. اگرچه طی 30 سال گذشته ابتلا به این بیماری رو به کاهش بوده (در کشورهای توسعهیافته مانند آمریکا)، اما در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی متاسفانه هیچگونه کاهشی در ابتلا به حمله قلبی یا نارسایی قلبی دیده نشده است.
افراد مبتلا به دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا، افزایش وزن، افراد سیگاری، افرادی که سابقه خانوادگی حمله قلبی و یا سابقه ابتلا به بیماریهای قلبی دارند، بیشتر در معرض بروز این بیماریها هستند. شایعترین علت بیماری قلبی، سخت شدن رگهای خونی است. این اتفاق از زمانی شروع میشود که چربیها در رگهای خونی تجمع مییابند.
ممکن است تجمع این چربیها از دوران جوانی شروع شود، حتی در افراد بدون بیماریهای کلیوی، با گذشت زمان کلسیم نیز به این تجمع چربی اضافه میشود و پلاکهایی را ایجاد میکنند که میتوانند سرخرگهای کوچک را در اندامهایی مانند قلب، مغز و کلیه مسدود کنند. البته عوامل بسیاری در ایجاد سختی عروق دخالت دارند.
در اینجا به بعضی عوامل خطر در بروز اترواسکلروز در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی و شیوههای پیشگیری از آنها میپردازیم. فشار خون بالا یکی از شناختهشدهترین عوامل موثر در بروز حمله قلبی و سکته مغزی است.
معمولا فشار خون را با دو عدد گزارش میکنند: عدد فوقانی (بالای خط کسر)، فشار خون سیستولیک و رقمی که پایین قرار میگیرد فشار خون دیاستولیک میباشد. افزایش هر دو فشار خون خطر ابتلا را افزایش میدهد؛ بهویژه در افرادی که سیگار میکشند یا مبتلا به دیابت هستند و یا سطح کلسترول بالایی دارند.
فشار خون 85/130 میلیمتر جیوه طبیعی، و برای بیماران کمتر از 65 سال مناسب میباشد، در فشار خون 90/140 میلیمتر جیوه احتمال سکته مغزی بیشتر از حمله قلبی است. بیمارانی که پروتئین از ادرارشان دفع میشود و یا کاهش عملکرد کلیه دارند، به نظر میرسد این سطح فشار خون میزان آسیب رسانی به کلیهها را که از پیش مبتلا به بیماری کلیوی بودهاند، کاهش میدهد. راههای فراوانی برای کاهش فشار خون، بدون استفاده از دارو وجود دارد؛ از جمله رژیم غذایی کمنمک، ترک سیگار، کاهش وزن و ورزش.
البته بیشتر افراد برای پایین نگهداشتن فشار خون در حد طبیعی نیاز به مصرف دارو دارند. به طور متوسط تعداد زیادی از افراد فشار خونی برای کنترل فشار خون نیاز به مصرف سه تا چهار نوع دارو دارند. چربی موجود در جریان خون (لیپیدها)، به سخت شدن سرخرگها (اترواسکلروز) منجر میگردد.
این چربیها که کلسترول و تریگلیسرید نامیده میشوند، برای بدن ضروری هستند و به سلولهای بدن کمک میکنند تا به طور طبیعی فعالیت داشته باشند و به زبان سادهتر به تامین سوخت مورد نیاز بدن کمک میکنند. تنها در صورتی که میزان این چربیها از حد مجاز افزایش یابد، منجر به سختی سرخرگها و به عبارتی گرفتگی و یا انسداد عروق میشوند.
بیشتر پزشکان با بررسی سطح کلسترول خون، آن را به عنوان یک مشخصه برای احتمال بروز بیماریهای قلبی در نظر میگیرند. کلسترول خود به دو نوع چربی خوب (HDL) و چربی بد (LDL) تقسیم میشود. بسته به تعداد عوامل خطر دیگر در بروز بیماریهای قلبی- عروقی، بهتر است میزان کلسترول تا 200 میلی گرم در دسیلیتر نگه داشته شود...
برای خواندن بخش دوم- قـلب؛ زیر فشار- اینجا کلیک کنید.