به فرزندمان در مورد پول چه چیز‌هایی بگوییم؟

 

بچه‌های این دوره زمانه عوض شده اند. نمی‌توانید راحت به آن‌ها دروغ بگویید یا سعی کنید فریب شان بدهید. برای خودتان هم بهتر است وقتی پای مسائل اقتصادی به میان می‌آید به آن‌ها راستش را بگویید و خودتان را خلاص کنید.

 

شاید در ابتدا پیش خودتان بگویید، آن‌ها از درک چیز‌هایی مثل کمبود بودجه، فشار اقتصادی، قرض و قسط و اجاره خانه عاجز هستند. 47 درصد از والدین با چنین طرز فکری درباره مسائل اقتصادی به بچه هایشان دروغ می‌گویند. به همین بچه‌هایی که از صبح تا شب. سرگرم تماشای تلویزیون و اینترنت هستند و در آن‌ها همه نوع تبلیغ رنگ و وارنگی برایشان نمایش داده می‌شود.

 

تبلیغات را هم که دیگر خودتان بهتر می‌شناسید. رحم و مروت ندارند. اگر یکی از آن‌ها برای کودک شما جذاب به نظر برسد، قطعا از شما می‌خواهد آن را برایش تهیه کنید. محض اطلاع باید بدانید اگر نتوانید از عهده هرکدام از خواسته هایش بربیایید، قطعا دچار دردسر بزرگی می‌شوید.

 

پس چاره چیست؟ باید مثل 32 درصد از والدینی باشیم که بدون رودربایستی همه چیز را در مورد وضع مالی خانواده کف دست بچه هایشان می‌گذارند؟ این هم نمی‌تواند روش درستی باشد.

 

اگر این نوشته را تا انتها دنبال کنید، می‌توان امیدوار بود که استراتژی مورد نظرتان را پیدا کنید و متوجه شوید گفتن چه چیز‌هایی درباره اقتصاد خانواده به کودکان ضرورت دارد و چه چیز‌هایی را باید از آن‌ها مخفی نگه داشت.

 

پدر و مادر‌ها وقتی پای پول و آموزش آن به کودکان می‌رسد معمولا عملکرد جالبی ندارند. این در حالی است که بیشتر آن‌ها نگران آینده مالی کودک خود بوده و در عین حالی که کمتر در مورد پول با او حرف می‌زنند سعی می‌کنند به نحوی برای فرزند خود پس انداز کنند که او با مشکلی مواجه نشود.

 

در این بین حدود 70 درصد والدین نگران این هستند که چگونه می‌توانند برای کودکشان الگوی خوبی در مدیریت مسائل مالی باشند. نکته جالب اینجاست که از هر 10 تا پدر و مادر، چهار نفر آن‌ها به کودکشان می‌گویند که در مسائل مالی آنگونه که من می‌گویم رفتار کن و به رفتار‌های مالی من توجه نکن.

 

امری که نشان میدهد بیشتر پدر و مادر‌هایی که خیلی در مورد پول با کودک صحبت نمی‌کنند، احتمالا از عملکرد
مالی خود راضی نبوده و نمی‌خواهند کودکشان را در چاه‌هایی که خود افتاده اند، بیندازند. اما اگر در آمار‌ها دقیق‌تر شویم با عدد‌های جالب تری روبه رو می‌شویم.

 

حدود 47 درصد والدین به کودکان خود می‌گویند که پول ندارند چیزی را بخرند در حالی که برای خرید آن مشکل مالی ندارند. از طرفی حدود 41 درصد خیلی علاقه‌ای به صحبت در مورد پول نداشته و به نوعی وقتی پای پول وسط می‌آید، از توضیح مسائل مربوط به آن طفره می‌روند. حدود 32 درصد والدین هم از آن طرف بام افتاده و هرچند با کودکان در مورد پول و مسائل مالی صحبت می‌کنند، ولی بیشتر مواقع به آن‌ها دروغ می‌گویند.

 

و اما می‌رسیم به 28 درصد از والدین که رفتاری کاملا متفاوت داشته و نه در مورد پول حرف می‌زنند و نه اصلا دروغی به آن‌ها می‌گویند. این افراد به جای یاددادن نحوه مدیریت مالی، از قلک کودکان خود بدون اطلاع آن‌ها پول برمی دارند و خرج می‌کنند؟

والدین از روش‌های مختلفی برای آموزش کودکان در مورد پول استفاده می‌کنند و طبق آمار‌ها در بیشتر این روش‌ها دروغ به نوعی استفاده می‌شود. دروغ‌هایی که شاید فکر کنید بچه‌ها متوجه آن نمی‌شوند. ولی طبق ایک تحقیق جدید حدود 36 درصد کودکان به نوعی در مسائل مالی به والدین خود اعتماد ندارند و حس می‌کنند آن‌ها در این مورد با آن‌ها صادق نیستند.

 

اینجا همان جایی است که صحبت کردن با کودکان بسیار مهم‌تر از قبل می‌شود. چرا که با همین دروغ‌های کوچک، کودک به نصیحت‌های مالی شما بی اعتنا شده و راه خود را در پیش می‌گیرد. ولی برای صحبت کردن در مورد این مسائل باید چه چیز‌های را رعایت کنیم؟

 

کلید اصلی ماجرا این است، صحبت در مورد مسائل مالی را تبدیل به یک چیز عادی و روزمره کنید. اگر بخواهید همه چیز را در مورد مسائل مالی در یک بازه زمانی کوتاه به او یاد بدهید، اصلا جوابی نخواهید گرفت. طبق تحقیقات یک ساعت صحبت کردن با کودک در مورد چیزی در یک بازه زمانی پنج ماهه از ذهن او پاک خواهد شد.

 

اگر 18 ساعت در مورد یک موضوع با او صحبت کنید، بازه زمانی به 17 ماه می‌رسد. حالا فرض می‌گیریم شما حدود 24 ساعت در یک ماه در مورد موضوعی با او صحبت کنید. این مسئله باعث می‌شود میزان ماندگاری مسئله در ذهن او به بیش از 23 ماه برسد.

 

یعنی تقریبا می‌توانید بگویید هر یک ساعت اضافه به نوعی یک ماه بیشتر حرف شما را در ذهن کودکتان ماندگار می‌کند. از طرفی باید به صورت عملیاتی به او نشان دهید که چگونه می‌تواند یک انتخاب مالی بهتر داشته باشد.

 

طبق نظر کارشناسان باید کودکان را به مراکز خرید ببرید و وقتی چیزی می‌خرید به او توضیح دهید که این محصول از لحاظ میزان کیفیت، قیمت و مزایا چه شرایطی دارد و به علاوه چگونه آن را براساس بودجه خانواده انتخاب کرده اید.

 

بسیاری از پدر و مادر‌ها یک مقدار حدودی از پول تو جیبی در نظر گرفته و به کودک خود میدهند و بعد خود را از هر گونه مسئولیت در مورد تصمیم‌های مالی کودک رها می‌کنند.

 

والدینی که به صورت هفتگی پول توجیبی به فرزند خود می‌دهند، حدودا 70 درصد هستند. در این بین حدود 50 درصد میزان پول توجیبی را 10 دلار و کمتر تعیین کرده و حدود 23 درصد حدود 11 تا 20 دلار به کودکان خود می‌دهند. 18 درصد هم عددی بین 21 تا 50 دلار را تقدیم کودکان کرده و باقی 9 درصد هم بالای 51 دلار به کودک خود می‌دهند.

 

کارشناسان با این موضوع که میزان پول توجیبی باید براساس مخارج کودک تعیین شود، مخالف هستند و توصیه می‌کنند در مراحل پس انداز و خرج کردن با کودکتان همفکری کنید و نگذارید کودکان با پولی که از شما گرفته اند، برای خود تصمیمی بگیرند.

 

از طرفی کودکان دو تا هشت ساله روزانه به صورت میانگین حدود دو ساعت از وقت خود را صرف تماشای انواع صفحه نمایش و به خصوص تلویزیون می‌کنند. این در حالی است که تقریبا انواع رسانه‌ها و محتوا‌ها به نوعی دارای تبلیغات مختلف هستند.

 

وقتی می‌بینید تبلیغی پخش می‌شود که کودکان به آن توجه نشان می‌دهد، با او در این مورد صحبت کنید که آیا واقعا این محصول آن کار را انجام میدهد یا نه. همچنین قیمتش به نسبت کاری که می‌کند، ارزش دارد یا نه. حتی می‌توانید گزینه‌های بهتری را به او معرفی کنید که با قیمت مناسب‌تر کار بهتری انجام میدهند.

 

یکی از مهم‌ترین آموزش‌ها به کودک این است که بگذارید اشتباه کند. لازم نیست این اشتباه بزرگ باشد یا هزینه زیادی روی دست شما بگذارد. مثلا اگر کودک چیزی خواست که شما میدانستید به زودی خراب شده و یا سریعا او را دلزده خواهد کرد، آن را برایش بخرید. از این فرصت استفاده کنید تا به او بگویید چگونه می‌توانست پولش را بهتر خرج کرده و یا پس انداز کند.

 

وقتی فرزندتان چیزی از شما می‌خواهد، به جای اینکه به او «نه» بگویید، از او بپرسید که دوست دارد با پول خودش آن را بخرد یا نه و برایش توضیح دهید که آن کار چه عواقبی در بردارد. خواهید دید که نسبت به خرج کردن پول خودشان میل کمتری نشان خواهند داد.

 

آن‌ها را از مخارج خود مطلع کنید و اگر ممکن هست با هم کار کنید و از آن‌ها بخواهید مصرف خود را برای کمترشدن مالیات کاهش دهند. برای مثال خاموش کردن تلویزیون زمانی که تماشایش نمی‌کنند و لامپ‌های اضافه. این بهترین روش برای کم شدن هزینه قبض‌های ماه بعد است.

 

به آن‌ها نشان دهید که چگونه مقدار پول افزایش پیدا می‌کند. به آن‌ها خرج کردن پول در فعالیت‌های روزانه را آموزش دهید. به طور مثال اگر کودک اسباب بازی اش را بشکند، زمانی ارزش پول را متوجه می‌شود که با پول خودش یک اسباب بازی جایگزین بخرد. ؛ بازی‌هایی راجع به پول مانند مونوپولی نیز به کودک کمک می‌کند با لغت‌های مربوط به پول آشنا شود و یاد بگیرد پول خود را برای کار‌های بی ارزش خرج نکند.

 

کودکان زمانی که خودشان برای پس انداز تلاش کنند هیجان زده می‌شوند و به خود افتخار می‌کنند. به آن‌ها جایزه بدهید و آن‌ها را تشویق کنید. در عین حال سعی کنید روی تلخ بازی را هم نشان داده و کمی او را بیشتر با حس از دست دادن پول آشنا کنید.

چیز‌های زیادی در زندگی هست که پول می‌تواند برای تان فراهم کند، ولی به همان نسبت چیز‌هایی هم هست که با پول نمی‌توانید به دست بیاورید. در همان حال که با فرزندتان درباره پس انداز کردن، مدیریت و سرمایه گذاری صحبت می‌کنید، به آن‌ها بگویید پول نمی‌تواند برای شما دوستی یا هرکدام از عواطف انسانی را بخرد.

 

خیلی آسان است که به بچه هایمان فقط ذخیره کردن پول را یاد بدهیم. ما آنقدر درگیر آموزش پس انداز پول به بچه هایمان می‌شویم که فراموش می‌کنیم باید تعادلی هم وجود داشته باشد.

 

باید به آن‌ها بیاموزید بخشی را پس انداز کنند و از بخش دیگر لذت ببرند چراکه تجربه کردن به اندازه پس انداز مهم است. بعضی مواقع بدون آنکه متوجه باشید، به فرزندتان می‌آموزید که پول بیشتر معادل قدرت بیشتر است. این مسئله به خصوص در بحث زندگی مشترک مشکلات زیادی فراهم می‌کند.

 

چرا که کودکان خیلی زود درک می‌کنند کسی که پول دارد، می‌تواند همه چیز را کنترل کند و این باعث میشود در آینده قدرت و آزادی شان را تسلیم فردی با پول بیشتر بکنند. در عین حال وقتی فرزندتان بفهمد شما و همسرتان برای پول مثل یک تیم کار می‌کنید، می‌فهمد کسی که پول دارد نمی‌تواند همه چیز را کنترل کند.