به گزارش خبرنگار گروه علمی ایرنا، همزمان با رشد چشمگیر تولید و مصرف انواع محصولات الکترونیکی در دنیا، شامل انواع باتری، لامپ‌های روشنائی، قطعات رایانه و مخابراتی و لوازم خانگی، در حال حاضر تهدیدی تحت عنوان پسماندهای الکترونیکی و چگونگی مدیریت و ساماندهی آن ایجاد شده است.
پسماندهای الکترونیکی از آنجا که دارای میزان قابل توجهی از فلزات و عناصر سمی مختلف هستند، به عنوان پسماندهای ویژه محسوب می شوند.
این پسماندها دارای آلودگی های سمی، بیماری زا و ماندگاری زیاد در محیط زیست می باشند و با وجود عناصر مختلفی در انها از جمله سرب، جیوه، آرسنیک، کادمیوم، مس، نیکل، روی، باریم، برلیوم، انواع پالستیک ها، آلومینیم، طلا، نقره، پالتین و مواد شیمیایی خطرناک، تهدیدی برای سلامت انسان و محیط زیست هستند.
تهدیدی که البته گفته می شود در کشورهای پیشرفته جهان با مدیریت صحیح به فرصت تبدیل شده است و در عین حال در ایران با افزایش روزانه حجم این زباله ها، هم اکنون از آن بعنوان یک معضل بزرگ نام برده می شود.
گفته می شود در کشورمان در حال حاضر هیچ برنامه مشخص و دقیقی به منظور ساماندهی پسماندهای الکترونیکی تعریف نشده و نبود یک نهاد و متولی خاص برای ساماندهی این پسماند ها باعث شده است این مسئولیت مهم، همچنان بر زمین بماند. اواخر سال گذشته بود که شهرداری تهران اعلام کرد: بر اساس مفاد قانون مدیریت و آیین‌نامه اجرایی آن، مدیریت اجرائی و بازیافت پسماندهای حاصل از وسایل برقی و الکترونیکی برعهده تولیدکنندگان و واردکنندگان این گونه وسائل است و در راستای رعایت قانون مدیریت پسماند و حفظ محیط زیست و پیشگیری از آثار زیانبار ناشی از دفن و دفع پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی و مدیریت بهینه آنها، ضروری است کلیه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، موسسات، نهادهای دولتی و نهادهای عمومی غیردولتی اهتمام لازم جدی در ایفای وظایف محوله در قانون مدیریت پسماند را داشته باشند.
اما سالن اجتماعات دانشکده مهندسی معدن دانشگاه صنعتی امیر کبیر روز دوشنبه در آئین اختتامیه 'نشست تخصصی بازیافت پسماندهای الکترونیکی' و اهداء جوایز به برگزیدگان مسابقات تولید و بازیافت فلزات، میزبان جمعی از اساتید و متخصصان دانشگاهی، مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت، ستاد توسعه فناوری حوزه انرژی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، سازمان حفاظت از محیط زیست و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بود.
در این میان، جای یک مسوول از سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران بعنوان یکی از متولیان اصلی این پسماندها با وجود اینکه به این نشست دعوت شده بودند بسیار خالی بود.
در ابتدای این نشست گزارشی از وضعیت کلی تولید قطعات الکترونیکی و بازیافت آن در قاره های مختلف ارایه شد.
بطوریکه سهم تولید پسماند در دو قاره آسیا و اروپا به جهت سهم تولیدی این دو قاره ها نسبت به سایر نقاط جهان بیشتر است.
پسماندهای خطرناکی که به تعبیر دکتر جوانبخت از شرکت مپنا با الکترونیکی شدن شهرها و فراگیر شدن تولید و واردات انواع و اقسام لوازم الکترونیکی که منبع اصلی انرژی آنها باتری ها هستند بسیار بیشتر خواهد شد.
جوانبخت با بیان اینکه، تولید یا واردات اتوبوس و خودروهای برقی نیازمند ایجاد ایستگاه های شارژ مرتبط است، مدیریت بهینه ذخیره سازی انرژی در سطح شبکه را در بخش برای کاهش هرچه بیشتر زباله های الکترونیک بسیار ضروری دانست.
اما یک فعال بخش خصوصی که خط تولید روبوتیک باتری لیتیوم را در کشور راه اندازی کرده است، بعنوان یکی از حاضران این نشست، ضمن اظهار نگرانی از آلودگی شدید خاک و آب بواسطه نبود یک سیستم صحیح دفع پسماند گفت: تنها چند کیلوگرم از مواد باتری کادیوم می تواند آب یک شهر را آلوده کند.
محسن خاکپور نهادینه سازی فرهنگ جداسازی انواع زباله ها از منازل و ایجاد عوامل انگیزشی در بین شهروندان مانند اقدام برخی کشورهای پیشرفته بسیار مهم خواند.
ادامه دارد...
علمی*1836* 2017
