چرا بانوان کفشهای پاشنهبلند را با وجود مشکلاتی که این کفشها برای پاهها به وجود میآورند، میپوشند؟ حتی برخی از افراد مشهور و مدلها نیز تنفر خود را از این کفشها اعلام کردهاند. با این وجود هنوز هم این دشمنان پاشنهها طرفداران زیادی دارند. با این سؤال که آیا این کفشها حقیقتاً راحت هستند یا نه کاری نداریم و چیزی که اهمیت دارد جنبه نمادین این کفشهاست که در این مقاله دو قسمتی به آن پاسخ داده خواهد شد. در ادامه با بنیتا همراه باشید.
جنبه واقعی این کفشها کمی فراتر از آن چیزی است که به نظر میرسند. این کفشها حتی از کفشهای استوکدار فوتبالی هم جذابتر هستند.
برای مثال یک بانوی آمریکایی به نام خانم ساین 37 ساله که قبلاً از همکاران ایلان ماسک رئیس شرکت اسپیس ایکس (SpaceX) بوده است، از پوشیدن این کفشها در محل کار خود میگوید. او عمدتاً بیشتر وقت خود را در کنار آشیانهها میگذراند و روزانه در حدود سه تا چهار مایل پیادهروی میکرد. او میگوید بیشتر اوقات در طبقههای بالای ساختمانها، از پوشیدن کفشهای پاشنهبلند احساس ناراحتی کرده است. ساین کفشهایش را در هر جایی حتی در صنعت که در سیطره مردان بود هم میپوشید.
با کنار گذاشتن جنبه سمبلیک این کفشها آنها نیز مانند سایر کفشها خواهند شد. کفشهایی که برای محافظت از پاهای ما ساخته شدهاند، از سطح نامناسب زمین ملایمتر ولی از پاهای ما سختتر هستند اما پاشنه بلندها خیلی فراتر از چیزی هستند که به نظر میرسند، مثل اینکه در پس آن پاشنههای بلند پیامهای نهفته فراوانی وجود دارد. مضامینی عمیق در مورد مد، فمینیسمگرایی، فوقالعاده شدن، حقوق، جنسیت، قدرت، تفاوتها و مسیری که هرکدام از این ارزشها در جریان هستند که هنوز هم در قرن 21 به وقوع نپیوستهاند. پاشنههای بلند سبب شدند که زنان از خواب بیدار شوند و حالا این نوبت زنان بود که آنها را دوباره به صحنه بازگرداند. البته ناگفته نماند این خود ما بودیم که لحظهبهلحظه در موقعیتهای مختلف سبب ضعیفتر شدن خودمان شدهایم و به جامعه اجازه دادهایم هر کاری که دلش میخواهد با ما بکند. پاشنههای بلند دیگر مثل صدای جامعه فمینیست میماندند، محدودیتها دیگر نمیتوانست آنان را کنترل کند.
«من بیشتر از هر چیزی از کفشهای پاشنهبلند متنفر هستم.» کارا دِلوین
چیزی که دلوین در موردش صحبت میکند حس زنانگی است که بسیار قدرتمند است نهفقط یک جنبه آن که همان گرایش به زیبایی است بلکه یک حس عمیقتر که برگرفتهشده از تجربیات زنانگی است. همین فکر است که سبب شده این پاشنههای بلند بدل به جوهره اصلی و نماد عواطف زنانه شود. همین تفکر است که پاسخ سؤال مهمتر که اصلاً چرا به وجود آمدند، شدند. این کفشها صاحبان خود را زخمی و کُند میکنند و به زمینشان میزنند و همهی اینها ارزش بلند قد نشان دادن را دارد!
ایده تولید این کفشها از یک پروژه معمولی به یک هدف عظیم و گسترده تبدیل شد و هرروز میزان تقاضا برای این کفشها گستردهتر شد نهفقط به خاطر پاشنههای بلندی که این کفشها دارند بلکه به خاطر حساسیت و نقشی بود که این کفشها بازی میکردند و نهفقط به خاطر اینکه وظیفه حفاظت از پا را داشتند بلکه با وجود اینکه خیلی کوچک بودند مظهری از آرمانهای بشری و گرایشها و جاهطلبیهای بیامان او بودند. پاشنههای بلند تقریباً از زمانی که آسمانخراشها و البته موشکها جای خود را روی زمین باز کردند وارد عرصه شدند و میتوان گفت بخشی از آرزوهای ما به بلندتر و بزرگتر از قبل شدن هستند. آنکژِلا تِراباتی راهبه ونیزی اولین نمونه کفشهای پاشنهبلند را در قرن هفدهم به جهان معرفی کرد. او میگفت: شما هرگز نخواهید توانست در زمین چیزی را پیدا کنید که کاملاً بی نقص و عیب باشد اما برای اینکه به کمال برسید میتوانید کارهایی کنید که سبب احترام و حیرت دیگران شود.
«هسته اصلی کار من بیشتر از اینکه سبب رضایت زنان شود سبب خشنودی مردان گشته است.» کریستین لوبوتین
اگر از من بپرسید که چرا اینهمه درخواست برای این کفش وجود دارد و چرا اینهمه پوشیده میشود و هرروز نسبت به قبل محبوبتر میشود، پاسخ من به شما ساده است چون این کفشها مظهری از زنانگی هستند. البته این کفشها خیلی سریع جای خود را در آشپزخانهها، ادارات و خانهها باز کردند. شما دست بر روی هر کمپانی بزرگ یا کوچکی که بگذارید خواهید دید که در آنجا زنانی هستند که این کفشها را به پادارند ولی روی منفی ماجرا این است درصورتیکه پاشنه از جنس مرغوبی ساخته نشده باشد ممکن است له شود و در این صورت صاحب کفش را با مشکل روبهرو خواهد کرد. ولی واقعاً چطور این کفشها به بازار آمدند؟ باید اعتراف کنم که مد و فشن سهم عمدهای در مرسوم شدن این کفشها داشت و درواقع همان چیزی بود که زنان میخواستند، آنان فکر میکردند که با پوشیدن این کفشها زیبا، حرفهای و جذاب به نظر میرسند.
البته واقعیت این است که این کفشها اصلیترین فعالیت انسان یعنی راه رفتن را تبدیل به حرکتی مخاطرهآمیز کردهاند. خود کلمه پاشنه ریشه در کلمهای ایتالیایی به معنی خنجر دارد. در سالهای 1993 پاشنهها نازکتر و تیزتر شدند تا جایی که پوشیدن آنها بر روی باند فرودگاهها ممنوع شد. اغلب زنان با پوشیدن این کفشها دچار مشکل میشدند مثلاً در سال 2013 خانم جنیفر لاورنس وقتیکه بر روی استیج راه میرفت تا جایزهاش را بگیرد به زمین خورد! این کفشها تا حدودی جنبه روانی و تفاخرآمیز نیز داشتهاند و مناسب مراسم مهمانی یا نمایشگاههای مد هستند ولی به گفته خانم نااومی کمبل چون این کفشها او را بلندتر نشان میدهند حاضر است در هرجایی آنها را بپوشد.
تخمین زدهشده است که زنان در آمریکا سالانه 3.5 میلیارد دلار صرف جراحی پا میکنند. تنها انگیزه پوشیدن این کفشها است که زنان را مجبور به جراحی میکند و البته که جراحیهایی مثل بوتاکس در صدر این آمار قرار داشتند. دکتر شول به همراه دکتر فرانکاشتاین عوامل این مشکل را توضیح میدهند: آنان علت این امر را نوعی تاول بنام هَگلوند میدانند که به خاطر شرایط فشردگی پا در کفش به وجود میآید که بسیار دردناک است. پینه و تورم پا ازجمله نشانههای این نوع بیماری است و البته قابل پیشگیری است. سالانه مقالههای بسیاری منتشر میشوند که همگی اثرات مخرب کفشهای پاشنهبلند را توضیح میدهند و هرسال هم از سوی زنان نادیده گرفته میشوند و همانطور که روزنامه واشینگتن پست نقل کرده بود «از بس زنان به کارشان اصرار میورزند تا درنهایت پاهایشان متورم و زخمی میشود.»
«زنان کفشهای پاشنهبلند میپوشند تا زمانی که پاهایشان متورم و زخمی میشود.» دکتر مایکل لیبو
زنان دائماً برای نحوه پوشش خود تحتفشار بودند. ممکن است به نظر ساده بیاید ولی روی دیگر ماجرا بسیار متفاوت است بههیچوجه نباید از تأثیرات جامعه غافل شد. همه میخواهند خوب به نظر بیایند ولی تا کی این تلاشهای سخت ادامهدار خواهد بود؟ کفشهای پاشنهبلند برای مردان داستان دیگر و درست برعکس ماجرا زنان را دارد طبق نظرسنجی که از مردان صورت گرفته است آنها از اینکه بلندتر به نظر بیایند خوششان میآید ولی کفشهای پاشنهبلند را مختص زنان میدانند. البته راههای مختلفی وجود دارد تا که مردان جذاب به نظر برسند ولی به نظر مردها کفشهای پاشنهبلند برای آنان مسخره است.
استیو مارتین ازجمله این افراد است، او کفشهای پاشنهبلند را برای مردان وحشتناک توصیف میکند و میگوید: درست مثل استعداد موسیقی که در وی وجود ندارد مردان هم استعداد پوشیدن کفشهای پاشنهبلند را هم ندارند. روزنامهنگار ماتین دابنی میگوید بعد از اینکه یک روز کامل را صرف پوشیدن پاشنههای شش اینچی کردم تازه متوجه گلایههای برخی زنان شدم که میگویند در این کفشها شکنجه میشوند! در یکی از ویدیوها او به بقیه مردها توصیه میکند حتماً برای یکبار هم شده برای درک سختی این کار، کفش پاشنهبلند بپوشند. یکی دیگر از داوطلبان بعد از پوشیدن کفش پاشنهبلند میگوید این کار خیلی مسخره بود حتی نمیدانستم که چطور قدم بردارم. او به هنگام پوشیدن این کفشها دائماً زمین میخورده. به نظر خود او نحوه راه رفتنش با این کفشها بیشتر شبیه کودنها بوده است. این رفتارها و سخنانی که توسط مردان نقلشده بخشی از یک رفتار جنسیتی بوده که از زمانهای قدیم وجود داشته که نمونه آن به قلم روزنامهنگار ساموئل پِپ در سال 1660 ثبتشده است.
ادامه این ماجرا را در قسمت بعد مقاله هم دنبال کنید.
میتوانید یک سری هم به «رازهای راه رفتن با کفش های پاشنه بلند» بزنید.
منبع: Theatlantic