گزارش یا اجرا؟
آنطور که جواد خیابانی ادعا میکند عادل فردوسیپور برای گزارش مسابقات فوتبال به شبکه سه بازخواهد گشت و این ربطی به اجرای مجدد برنامه نود ندارد. خواسته اصلی مردم از سازمان، بازگشت نود با همان فرم قبلی است، اما حتی اگر خبر خوشبینانه خیابانی را هم باور کنیم، ظاهرا قصدی برای احیای نود وجود ندارد. در آخرین روزهای سال گذشته روابط عمومی شبکه سه سیما مانع از پخش ویژهبرنامه پایان سال نود شد و اعلام کرد این برنامه از ابتدای سال با فرم و گروهی جدید روی آنتن خواهد رفت؛ اتفاقی که رخ نداد و همزمان با آن، حتی گزارشهای عادل در تلویزیون هم قطع شد. در این مورد گفته میشد هراس مدیران شبکه از طعنهزنی و متلکپرانی عادل باعث شده حتی اجازه گزارش هم به او ندهند. هر چه بود اما طی ماههای گذشته بخشی از مهمترین مسابقات فوتبال ایران که صدای فردوسیپور را میطلبید، با گزارشگران ضعیفی روی آنتن رفت. حالا هم همین که عادل برگردد و فوتبال گزارش کند غنیمت است، هرچند طعم از سرگیری پخش نود، چیز دیگری است. در این مدت البته دکور نود را تخریب کردهاند و میزش را هم به یک هندوانهفروش فروختهاند!
مهاجرت مزدک و افزایش فشارها
در این میان اما اتفاقی که رخ داد و فشارها را روی صداوسیما بیشتر کرد، داستان مهاجرت ناباورانه مزدک میرزایی به انگلستان بود؛ گزارشگری که حالا گفته میشود جواز کارش در انگلستان هم صادر شده و به زودی در شبکه ایران اینترنشنال ظاهر خواهد شد. مساله مهاجرت مزدک نهتنها دست تلویزیون را در حوزه گزارش استاندارد مسابقات فوتبال بست، بلکه سازمان را با این سوال مهم مواجه کرد که سیاستهای حاکم بر آن چه سر و شکلی دارد که حتی یک گزارشگر نجیب و به شدت بیحاشیه هم نمیتواند شرایط را تحمل کند؟ اگر واقعا عزمی برای بازگرداندن عادل در کار باشد، به نظر میرسد این تصمیم بیارتباط با فشارهای بعد از کوچ مزدک نباشد. شاید مدیران صداوسیما تصمیم گرفتهاند با نرمش به خرج دادن در ماجرای عادل، کمی از فشارهای این اواخر رها شوند.
در هیاهوی مهاجرت مزدک میرزایی اما یک مصاحبه مهم و خبرساز هم از حشمتالله فلاحتپیشه، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس منتشر شد که وی در آن گفته بود پیگیریهایش برای کشف دلایل توقیف نود تنها به یک جمله ختم شده است؛ اینکه گفتهاند چون او بیش از حد محبوب شده، باید چنین تصمیمی در موردش گرفته شود! فلاحتپیشه حتی به پروژهای هشتماهه برای پایین کشیدن عادل اشاره کرد که این ادعاها سروصدای بسیار زیادی در محافل خبری و رسانهای کشور به وجود آورد. بنابراین عجیب نیست اگر آقایان سرانجام راضی شده باشند از موضع خشم پایین بیایند و عادل را حداقل در سطحی محدود به سیما برگردانند.
سکوت و فقط سکوت
اگر بازگشتی برای عادل در کار باشد، بخشی از فلسفه آن به سکوت و بردباری خود فردوسیپور مربوط میشود؛ مردی که گفته میشود پیش از مزدک میرزایی پیشنهاد همکاری با شبکه ایران اینترنشنال را دریافت کرد، اما آن را نپذیرفت. عادل در تمام طول این چند ماه که نامهربانانه در خانه نشست، حتی یک کلمه هم حرف نزد و با وجود حمایت شدید مردم از او در محافلی مثل مراسم امضای کتابش یا جشن سینمایی حافظ، علیه مدیران سازمان موضع نگرفت. حالا شاید همین شکیبایی عادل، پلی برای بازگشت او به تلویزیون شده باشد.